French
Deutsch2 Pułk Piechoty KOP – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1939 |
| Rozformowanie | 1939 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | ppłk Jan II Rogowski |
| Działania zbrojne | |
| kampania wrześniowa | |
| Organizacja | |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Tereny walk pułku
2 Pułk Piechoty KOP (2 pp KOP) – oddział piechoty Korpusu Ochrony Pogranicza.
Jednostka sformowana została wiosną 1939 z trzech odwodowych batalionów KOP należących do pułków: „Wołożyn”, „Głębokie” i „Wilejka”. W marcu 1939 zmobilizowany został batalion KOP „Berezwecz”, a w kwietniu batalion KOP „Wilejka” i batalion KOP „Wołożyn”. Wszystkie pododdziały przegrupowane zostały do rejonu działania Armii „Kraków” z zadaniem zamknięcia przejść karpackich do Żywca (bataliony „Berezwecz” i „Wilejka”) i Suchej (batalion „Wołożyn”). Dowództwo pułku KOP „Wołożyn” po przybyciu do Żywca zostało przemianowane na dowództwo 2 pułku piechoty KOP[1].
10 lipca podporządkowany został dowódcy pododcinka Nr 1 „Sucha”, który w sierpniu przemianowany został na 1 Brygadę Górską. Z chwilą ogłoszenia mobilizacji powszechnej oddział przemianowany został na 2 Pułk Górskich Strzelców[2]. W dniu 1 września 1939, przed godziną piątą, na posterunku na Pilsku poległ kapral Bacza jako pierwszy z 2 Pułku.
Organizacja i obsada personalna pułku we wrześniu 1939[edytuj | edytuj kod]
- Dowództwo[3]
- dowódca pułku – ppłk piech. Jan II Rogowski
- I adiutant – kpt. piech. Stanisław Michułka[a]
- II adiutant – por. Janusz Chyczewski
- oficer informacyjny – ppor. piech. rez. Romuald Dziedziuk †1940 Katyń[4]
- kwatermistrz – kpt. Rudolf Tadeusz Weber †1940 Katyń[5]
- oficer płatnik – kpt. Grzegorczyk
- lekarz – kpt. lek. dr Władysław Węgrzynowski
- I batalion (batalion KOP „Berezwecz”)
- dowódca – mjr Kazimierz Czarkowski[b]
- zastępca dowódcy – kpt. Zygmunt Józef Wajdowicz †1940 Charków[6]
- adiutant – por. st. spocz. Bohdan Beuth
- oficer łączności – por. piech. Stanisław Mazur[c] †1940 Katyń[8]
- oficer płatnik – ppor. rez. Stańczyk
- kwatermistrz – kpt. Władysław Majcher
- dowódca 1 kompanii strzeleckiej – kpt. Aleksander II Chrzanowski[d]
- dowódca 2 kompanii strzeleckiej – kpt. Tadeusz Kade[e]
- dowódca 3 kompanii strzeleckiej – por. piech. Antoni Łobacz †1940 Charków[9]
- dowódca 1 kompanii ckm – kpt. piech. Mikołaj Krzyński †1940 Charków[10]
- dowódca IV plutonu 1 kompanii ckm - ppor. rez. Antoni Julian Anioł †1940 Charków[11]
- II batalion (batalion KOP „Wilejka”)
- dowódca – mjr Wacław Kuferski
- kwatermistrz – kpt. Józef Wiertelak
- adiutant – kpt. Józef Łubnicki[f]
- lekarz – kpt. lek. rez. Wacław Rzęczycki, sierż. pchor. Stanisław Szczepanek
- dowódca plutonu łączności – por. Franciszek Antczak
- dowódca 4 kompanii strzeleckiej – por. Franciszek Wojtowicz (†19 IX 1939)
- dowódca 5 kompanii strzeleckiej – por. Piotr Kuziel
- dowódca 6 kompanii strzeleckiej – kpt. Józef Łubnicki (?)
- dowódca I plutonu – por. rez. Bartłomiej Czerwieniec
- dowódca II plutonu – ppor. rez. Rogowski
- dowódca III plutonu – ppor. rez. Jan Ziemiec[g]
- dowódca 2 kompanii km
- III batalion (batalion KOP „Wołożyn”)
- dowódca – mjr Mieczysław I Sokołowski
- dowódca plutonu łączności – st. sierż. Kapłon
- dowódca 7 kompanii strzeleckiej – kpt. Piotr Tymkiewicz[h][i]
- dowódca 8 kompanii strzeleckiej – por. Bronisław Zając[j]
- dowódca 9 kompanii strzeleckiej – kpt. Aleksander Rybnik[k]
- dowódca 3 kompanii ckm – kpt. Karol Warth[l]
- pododdziały specjalne
- dowódca kompanii zwiadu – ppor. rez. Janicki
- dowódca kompanii przeciwpancernej
- dowódca I plutonu – chor. Władysław Sak
Żołnierze pułku – ofiary zbrodni katyńskiej[edytuj | edytuj kod]
Biogramy zamordowanych znajdują się na stronie internetowej Muzeum Katyńskiego[14]
| Nazwisko i imię | stopień | zawód | miejsce pracy przed mobilizacją | zamordowany |
|---|---|---|---|---|
| Dziedziuk Romuald | podporucznik rezerwy | nauczyciel | szkoła powszechna w Berezweczu | Katyń |
| Weber Rudolf[15] | kapitan | żołnierz zawodowy | Katyń | |
| Anioł Antoni Julian[16] | porucznik | żołnierz zawodowy | Charków | |
| Januszko Piotr | podporucznik rezerwy | nauczyciel | szkoła powszechna w ? | Charków |
| Krzyński Mikołaj[17] | kapitan | żołnierz zawodowy | Charków | |
| Łobacz Antoni[18] | porucznik | żołnierz zawodowy | Charków | |
| Suroż Włodzimierz | porucznik rezerwy | lekarz, dr nauk medycznych | Charków | |
| Wajdowicz Zygmunt[19] | kapitan | żołnierz zawodowy | Charków | |
| Jan Ziemiec[20] | podporucznik rezerwy | nauczyciel, instruktor harcerski | szkoła powszechna w Ambrosionkach | Charków |
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Stanisław Michułka (ur. 5 stycznia 1902).
- ↑ Kazimierz Włodzimierz Czarkowski, mjr piech., w KOP od 1932. Do marca 1939 dowódca baonu odwodowego KOP „Berezwecz”. We wrześniu 1939 dowódca I baonu piechoty 2 pułku piechoty KOP. Ranny w walkach z Niemcami pod Dachnowem 15 września 1939. → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 713.
- ↑ por. piech. Stanisław Mazur ur. 24 marca 1909 w Rzędzianowicach, rodzinie Mateusza i Zofii z Rządzkich. Absolwent Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Maz. (X promocja). Mianowany podporucznikiem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1933 i wcielony do 13 pp w Pułtusku. Porucznik ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 104. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W marcu 1939 służył w Batalionie KOP „Berezwecz” na stanowisku dowódcy plutonu łączności[7].
- ↑ Aleksander II Chrzanowski, kpt. piech., w KOP od 1936. Do marca 1939 dowódca 1 kompanii szkolnej baonu odwodowego KOP „Berezwecz”. W kampanii wrześniowej dowódca 1 kompanii piechoty I batalionu piechoty 2 pułku piechoty KOP 1 BGór. → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 713
- ↑ Tadeusz Kade, por. piech., w KOP od 1935. Do mobilizacji dowódca 2 szkolnej kompanii strzeleckiej baonu KOP odwodowego „Berezwecz”. We wrześniu 1939 dowódca 2 kompanii piechoty I batalionu piechoty 2 pułku piechoty KOP. Ranny w walkach z Niemcami 3 września 1939 pod Węgierską Górką. → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 723
- ↑ Józef Łubnicki, kpt. piech., w KOP od 1936. Do mobilizacji dowódca 3 kompanii granicznej „Dundery Folwark”. We wrześniu 1939 adiutant II batalionu piechoty 2 pp KOP. W końcowych walkach kampanii wrześniowej dowódca kompanii piechoty I batalionu piechoty 8 pp Leg. zgrupowania 3 DP Leg. → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 729
- ↑ Jan Ziemiec, ppor. rez., w 1939 r. przydział do KOP "Słobódka". We wrześniu 1939 r. dowódca III plutonu KOP "Wilejka"
- ↑ Piotr Tymkiewicz, kpt. piech., w KOP od 1935. Do mobilizacji dowódca 1 szkolnej kompanii strzeleckiej baonu odwodowego KOP „Wołożyn”. We wrześniu 1939 dowódca 7 kompanii III/2 pp KOP. → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 755
- ↑ W pracy Piotra Sadowskiego i Krzysztofa Pięciaka w WKPP tom nr 52 "Brygady Górskie Strzelców cz. 1" str. 39 wymieniony jest jako dowódca 9 kompanii strzeleckiej. Jako dowódca 7 kompanii strzeleckiej wymieniony jest kpt. Aleksander Rybnik
- ↑ W pracy Piotra Sadowskiego i Krzysztofa Pięciaka w WKPP tom nr 52 "Brygady Górskie Strzelców cz. 1" str. 39 wymieniony jest jako dowódca 8 kompanii strzeleckiej kpt. Franciszek Ostrowski.
- ↑ W pracy Piotra Sadowskiego i Krzysztofa Pięciaka w WKPP tom nr 52 "Brygady Górskie Strzelców cz. 1" str. 39 wymieniony jest jako dowódca 9 kompanii strzeleckiej kpt. Piotr Tymkiewicz. Jako dowódca 7 kompanii strzeleckiej wymieniony jest kpt. Aleksander Rybnik.
- ↑ Karol Warth, kpt. piech., w KOP od 1937. Do mobilizacji dowódca kompanii ckm baonu odwodowego KOP „Wolożyn”. We wrześniu 1939 dowódca 3 kompanii ckm III/2 pp KOP. → Jabłonowski i in. 2001 ↓, s. 756
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. CXXIX.
- ↑ Według Władysława Steblika nowa nazwa oddziału występowała w pierwszych meldunkach wojennych, ale potem dla uproszczenia nazywano go nadal pułkiem KOP.
- ↑ Szczegółowa obsada personalna zob. J.Prochowicz. Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939. Warszawa 2003.
- ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 126.
- ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 675.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 578.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 84, 928.
- ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 480.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 311.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 269.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 5.
- ↑ Sadowski i Pięciak 2020 ↓, s. 39.
- ↑ Sadowski i Pięciak 2020 ↓, s. 39, wg autorów por. rez. Mucha.
- ↑ Księgi Cmentarne – biogramy oficerów.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 3990.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 4443.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 6005.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 6252.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 14110.
- ↑ Charków Księga Cmentarna, Warszawa 2003, s. 636
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. Warszawa-Pułkusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-88067-48-8.
- Убиты в Катыни. Книга Памяти польских военнопленных - узников Козельского лагеря НКВД, расстрелянных по решению политбюро ЦК ВКП(б) от 5 марта 1940 года. Лариса Еремина (red.). Москва: Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья», 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
- Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część I. Powstanie i przemiany organizacyjne KOP do 1939 r. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (149), s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
- Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część II. Przemiany organizacyjne i przygotowania wojenne KOP w 1939 roku. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 4 (150), s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
- Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
- Jerzy Prochwicz. Walki oddziałów KOP na obszarach północno-wschodniej Polski. „Białoruskie Zeszyty Historyczne”. 13, 2000. Białystok. ISSN 1232-7468.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Władysław Steblik, Armia "Kraków" 1939, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1989, wyd. II, ISBN 83-11-07434-8.
- Piotr Sadowski, Krzysztof Pięciak: Brygady Górskie Strzelców cz.1. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2020, seria: Wielka Księga Piechoty Polskiej. ISBN 978-83-8164-445-7.