Rajdowe Mistrzostwa Świata 2019 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sezon 2019
Rajdowych mistrzostw świata
Ilustracja
Liczba rajdów

14[1]

Pierwsza runda

Monako Rajd Monte Carlo

Ostatnia runda

Australia Rajd Australii

Liderzy
Kierowcy

Estonia Ott Tänak

Konstruktorzy

Hyundai

Poprzedni sezonNastępny sezon
Ott Tänak mistrz świata w sezonie 2019 podczas Rajdu Hiszpanii 2019
Sébastien Ogier trzeci zawodnik w sezonie 2019 na trasie wygranego rajdu Monte Carlo 2019

Sezon Rajdowych Mistrzostw Świata 2019 był 47. sezonem Rajdowych Mistrzostw Świata (FIA World Rally Championship). Mistrzostwa składały się z czternastu rajdów, rozgrywanych na czterech kontynentach.

W porównaniu z ubiegłym rokiem w tym sezonie zaszły następujące zmiany: całkowita długość odcinków specjalnych w jednym rajdzie została zmniejszona się z maksimum 500 km do maksimum 350 km; w celu ograniczenia kosztów zmniejszono liczbę dni testowych w roku dla producentów WRC z 55 do 42 dni; kierowcy z priorytetu 1 w WRC od 2019 roku mogą wybrać stały numer startowy na sezon - poza numerem pierwszym, należnym mistrzowi świata. Likwidacji uległy mistrzostwa w kategorii WRC 3, w zamian wprowadzono mistrzostwa w kategorii WRC 2 Pro Championship (skrót WRC2 Pro) - dla zespołów fabrycznych, w kategorii WRC 2 rywalizowały wyłącznie załogi prywatne[2].

W nowo utworzonej kategorii WRC2 Pro zespoły mogły wystawić po dwóch zawodników, jeden z nich musiał zaliczyć co najmniej siedem rund mistrzostw, w tym jedną poza kontynentem europejskim. Do klasyfikacji generalnej zaliczane było osiem najlepszych rund, wyżej sklasyfikowana załoga danego zespołu punktowała w mistrzostwach producentów WRC 2 Pro[3].

W kategorii Junior WRC zawodnicy rywalizowali w pięciu rundach, będą to następujące eliminacje - Rajd Szwecji, Rajd Korsyki, Rajd Sardynii, Rajd Finlandii i Rajd Walii. Do dyspozycji kierowców były, tak jak w roku ubiegłym samochody Ford Fiesta R2T przygotowywane przez polski oddział firmy M-Sport[4]. Nagrodą dla zwycięzcy klasyfikacji Junior WRC był samochód Ford Fiesta R5, oraz zapewnienie opon na kolejny sezon w WRC2[5].

Po rozegraniu trzynastu rund i odwołaniu Rajdu Australii z powodów panujących tam w tym czasie pożarów[6] mistrzem świata kierowców na sezon 2019 został Estończyk Ott Tänak, który wygrał sześć rund, dwa razy przyjeżdżał na drugim miejscu i raz był trzeci. Drugiem miejsce zajął Belg Thierry Neuville, zwycięzca trzech rajdów i trzecie ubiegłoroczny mistrz Francuz Sébastien Ogier. W rywalizacji zespołowej pierwsze miejsce zdobył zespół Hyundaia, drugie Toyoty, a trzecie Citroëna.

W kategorii WRC2 drugie miejsce zajął Polak Kajetan Kajetanowicz korzystając w tym sezonie z dwóch aut Volkswagena Polo GTI R5 i Škody Fabi R5. Jest to drugi najlepszy wynik Polaków w historii startów, po mistrzostwie Roberta Kubicy w WRC2 w sezonie 2013. Kajetanowicz w sezonie wygrał jeden rajd, raz przyjechał na drugim miejscu i trzy razy na trzecim[7].

Kalendarz[8][edytuj | edytuj kod]

Mapa przedstawiająca lokacje rajdów w sezonie 2019
Mapa przedstawiająca lokacje rajdów w sezonie 2019

W porównaniu z poprzednim sezonem, w roku 2019 odbędzie się jeden rajd więcej. W kalendarzu WRC znalazł się Rajd Chile[9] - druga południowoamerykańska runda, która odbędzie się dwa tygodnie po Rajdzie Argentyny.

Runda Data Długość OS Nazwa rajdu Baza rajdu Nawierzchnia Zwycięzca
1 24-27 stycznia 323,83 km
16
Monako 87. Rajd Monte Carlo Gap, Alpy Wysokie Mieszana Francja Sébastien Ogier
2 14-17 lutego 316,80 km
19
Szwecja 67. Rajd Szwecji Karlstad, Värmland Śnieg Estonia Ott Tänak
3 7-10 marca 310,50 km
21
Meksyk 16. Rajd Meksyku León, Guanajuato Szuter Francja Sébastien Ogier
4 28-31 marca 347,51 km
14
Francja 62. Rajd Korsyki Bastia, Górna Korsyka Asfalt Belgia Thierry Neuville
5 25-28 kwietnia 347,50 km
18
Argentyna 39. Rajd Argentyny Villa Carlos Paz, Córdoba Szuter Belgia Thierry Neuville
6 9-12 maja 304,81 km
16
Chile 1. Rajd Chile Concepción, Biobio Szuter Estonia Ott Tänak
7 30 maja-2 czerwca 311,23 km
20
Portugalia 53. Rajd Portugalii Matosinhos, Grande Porto Szuter Estonia Ott Tänak
8 13-16 czerwca 313,44 km
19
Włochy 16. Rajd Sardynii Alghero, Sardynia Szuter Hiszpania Dani Sordo
9 1-4 sierpnia 307,58 km
23
Finlandia 69. Rajd Finlandii Jyväskylä, Finlandia Środkowa Szuter Estonia Ott Tänak
10 22-25 sierpnia 344,04 km
19
Niemcy 37. Rajd Niemiec Bostalsee, Saara Asfalt Estonia Ott Tänak
11 12-15 września 309,56 km
17
Turcja 12. Rajd Turcji Marmaris, Muğla Szuter Francja Sébastien Ogier
12 3-6 października 309,76 km
22
Wielka Brytania 75. Rajd Wielkiej Brytanii Deeside, Flintshire Szuter Estonia Ott Tänak
13 24-27 października 325,56 km
17
Hiszpania 55. Rajd Hiszpanii Salou, Tarragona Mieszana Belgia Thierry Neuville
14 14-17 listopada 324,65 km
25
Australia 28. Rajd Australii Coffs Harbour, Nowa Południowa Walia Szuter odwołany[10]

Zespoły i ich załogi[edytuj | edytuj kod]

Zmiany kadrowe[edytuj | edytuj kod]

W porównaniu do poprzedniego sezonu, w klasie WRC nastąpiło duże przetasowanie kierowców, jak i pilotów.

Prezentacja zespołów i oklejeń[edytuj | edytuj kod]

12 stycznia 2019 podczas wystawy Autosport International w Birmingham odbyła się prezentacja zespołów, oraz nowych malowań samochodów na sezon 2019.

  • Po zakończeniu sponsoringu przez Red Bulla M-Sport powrócił do swoich klasycznych barw prezentując swoją Fiestę WRC w przeważającym niebieskim kolorze z białymi i czarnymi dodatkami.
  • Hyundai pozostał przy swojej wersji oklejenia z poprzedniego sezonu, modyfikując nieznacznie mniejsze elementy, oraz wprowadził więcej czerwieni, co zmieniło wygląd samochodu na bardziej agresywny.
  • Toyota pozostała przy swoim malowaniu z sezonu 2018, jako że był to dla nich sezon zwycięski i nie chcą tego zmieniać.
  • Citroën pozostał przy swoim klasycznym, bazowym czerwonym kolorze, jednak od chwili wznowienia współpracy z Red Bullem, boki pojazdu zdobi czerwony byk, na żółto-granatowym tle. Liczba 1919 na klapie bagażnika nawiązuje do stulecia istnienia marki Citroën[23].

W trakcie prezentacji samochodów kierowcy ujawnili swoje numery startowe, które wybrali przed rozpoczęciem sezonu.

Załogi WRC zgłoszone do klasyfikacji zespołowej.
Konstruktor Zespół Samochód Nr Kierowca Pilot
Citroën Francja Citroën Total WRT Citroën C3 WRC 1 Francja Sébastien Ogier Francja Julien Ingrassia
4 Finlandia Esapekka Lappi Finlandia Janne Ferm
Ford Wielka Brytania M-Sport Ford WRT Ford Fiesta WRC 3 Finlandia Teemu Suninen Finlandia Marko Salminen[24]
Finlandia Jarmo Lehtinen
7 Szwecja Pontus Tidemand Norwegia Ola Fløene
33 Wielka Brytania Elfyn Evans Wielka Brytania Scott Martin
34 Wielka Brytania Gus Greensmith Wielka Brytania Elliott Edmondson
20 Nowa Zelandia Hayden Paddon Nowa Zelandia John Kennard
Hyundai Korea Południowa Hyundai Shell Mobis WRT Hyundai i20 Coupe WRC 6 Hiszpania Dani Sordo Hiszpania Carlos del Barrio
11 Belgia Thierry Neuville Belgia Nicolas Gilsoul
19 Francja Sébastien Loeb Monako Daniel Elena
89 Norwegia Andreas Mikkelsen Norwegia Anders Jæger
42 Irlandia Craig Breen Irlandia Paul Nagle
Toyota Japonia Toyota Gazoo Racing WRT Toyota Yaris WRC 5 Wielka Brytania Kris Meeke Wielka Brytania Sebastian Marshall
8 Estonia Ott Tänak Estonia Martin Järveoja
10 Finlandia Jari-Matti Latvala Finlandia Miikka Anttila

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Runda Nazwa Rajdu Podium
Miejsce Kierowca Samochód Czas
1[25] Monako Rajd Monte Carlo
(24-27 stycznia) — Wyniki
1 Francja Sébastien Ogier Citroën C3 WRC 3:21:15,9
2 Belgia Thierry Neuville Hyundai i20 Coupe WRC +2,2
3 Estonia Ott Tänak Toyota Yaris WRC +2:15,2
2[26] Szwecja Rajd Szwecji
(14-17 lutego) — Wyniki
1 Estonia Ott Tänak Toyota Yaris WRC 2:47:30.0
2 Finlandia Esapekka Lappi Citroën C3 WRC +53.7
3 Belgia Thierry Neuville Hyundai i20 Coupe WRC +56.7
3[27] Meksyk Rajd Meksyku
(7-10 marca) — Wyniki
1 Francja Sébastien Ogier Citroën C3 WRC 3:37:08.0
2 Estonia Ott Tänak Toyota Yaris WRC +30.2
3 Wielka Brytania Elfyn Evans Ford Fiesta WRC +49.9
4[28] Francja Rajd Korsyki
(28-31 marca) — Wyniki
1 Belgia Thierry Neuville Hyundai i20 Coupe WRC 3:22:59.0
2 Francja Sébastien Ogier Citroën C3 WRC +40.3
3 Wielka Brytania Elfyn Evans Ford Fiesta WRC +1:06.6
5[29] Argentyna Rajd Argentyny
(25-28 kwietnia) — Wyniki
1 Belgia Thierry Neuville Hyundai i20 Coupe WRC 3:20:54.6
2 Norwegia Andreas Mikkelsen Hyundai i20 Coupe WRC +48.4
3 Francja Sébastien Ogier Citroën C3 WRC +1:04.8
6[30] Chile Rajd Chile
(9-12 maja) — Wyniki
1 Estonia Ott Tänak Toyota Yaris WRC 3:15:53.8
2 Francja Sébastien Ogier Citroën C3 WRC +23.1
3 Francja Sébastien Loeb Hyundai i20 Coupe WRC +30.2
7[31] Portugalia Rajd Portugalii
(30 maja-2 czerwca) — Wyniki
1 Estonia Ott Tänak Toyota Yaris WRC 3:20.22.8
2 Belgia Thierry Neuville Hyundai i20 Coupe WRC +15,9
3 Francja Sébastien Ogier Citroën C3 WRC +57,1
8[32] Włochy Rajd Sardynii
(13-16 czerwca) — Wyniki
1 Hiszpania Dani Sordo Hyundai i20 Coupe WRC 3:32:27.2
2 Finlandia Teemu Suninen Ford Fiesta WRC +13.7
3 Norwegia Andreas Mikkelsen Hyundai i20 Coupe WRC +32.6
9[33] Finlandia Rajd Finlandii
(1-4 sierpnia) — Wyniki
1 Estonia Ott Tänak Toyota Yaris WRC 2:30:40.3
2 Finlandia Esapekka Lappi Citroën C3 WRC +25.6
3 Finlandia Jari-Matti Latvala Toyota Yaris WRC +33.2
10[34] Niemcy Rajd Niemiec
(22-25 sierpnia) — Wyniki
1 Estonia Ott Tänak Toyota Yaris WRC 3:15:29.8
2 Wielka Brytania Kris Meeke Toyota Yaris WRC +20.8
3 Finlandia Jari-Matti Latvala Toyota Yaris WRC +36.0
11[35] Turcja Rajd Turcji
(12-15 września) — Wyniki
1 Francja Sébastien Ogier Citroën C3 WRC 3:50:12.1
2 Finlandia Esapekka Lappi Citroën C3 WRC +34.7
3 Norwegia Andreas Mikkelsen Hyundai i20 Coupe WRC +1:04.5
12[36] Wielka Brytania Rajd Wielkiej Brytanii
(3-6 października) — Wyniki
1 Estonia Ott Tänak Toyota Yaris WRC 3:00:58.0
2 Belgia Thierry Neuville Hyundai i20 Coupe WRC +10.9
3 Francja Sébastien Ogier Citroën C3 WRC +23.8
13[36] Hiszpania Rajd Hiszpanii
(24-27 października) — Wyniki
1 Belgia Thierry Neuville Hyundai i20 Coupe WRC 3:07:39.6
2 Estonia Ott Tänak Toyota Yaris WRC +17.2
3 Hiszpania Dani Sordo Hyundai i20 Coupe WRC +17.6
14 Australia Rajd Australii
(14-17 listopada) — Wyniki
odwołany[10]

Wyniki końcowe RMŚ 2019[1][edytuj | edytuj kod]

Punkty otrzymuje 10 pierwszych zawodników, którzy ukończą wyścig według klucza:

Miejsce  1   2   3   4   5   6   7   8   9   10 
Punkty 25 18 15 12 10 8 6 4 2 1

W tabeli uwzględniono miejsce, które zajął zawodnik w poszczególnym rajdzie, a w indeksie górnym umieszczono miejsce uzyskane na ostatnim odcinku specjalnym tzw. Power Stage, w którym punkty przyznawane są według porządku:

Miejsce  1   2   3   4   5 
Punkty 5 4 3 2 1

Klasyfikacja kierowców[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja pilotów[edytuj | edytuj kod]

Poz. Kierowca MON
Monako
SWE
Szwecja
MEX
Meksyk
FRA
Francja
ARG
Argentyna
CHI
Chile
POR
Portugalia
ITA
Włochy
FIN
Finlandia
DEU
Niemcy
TUR
Turcja
GBR
Wielka Brytania
ESP
Hiszpania
AUS
Australia
Suma punktów
1 Estonia Martin Järveoja 34 11 2 62 85 11 13 5 11 1 161 11 21 C 263
2 Belgia Nicolas Gilsoul 23 32 43 14 13 NU 22 63 62 41 82 25 13 C 227
3 Francja Julien Ingrassia 12 294 11 25 31 22 31 412 54 75 13 32 85 C 217
4 Norwegia Anders Jæger-Amland NU 4 NU 2 7 31 43 6 3 6 NW 102
5 Wielka Brytania Scott Martin NU 53 3 3 NU 4 5 45 NW NW 54 62 C 102
6 Wielka Brytania Sebastian Marshall 61 6 52 91 4 105 NU 8 NU 24 7 4 29 C 98
7 Finlandia Miikka Anttila 5 21 8 10 52 113 7 194 35 33 64 NU 5 C 94
8 Hiszpania Carlos del Barrio 94 4 64 235 1 5 5 34 C 89
9 Finlandia Janne Ferm NU 25 135 7 NU 6 NU 7 2 8 2 273 NU C 83
10 Monako Daniel Elena 4 7 8 34 NU 4 51
11 Finlandia Jarmo Lehtinen 2 8 292 45 NU 7 C 45
12 Finlandia Marko Salminen 115 23 NU 53 7 5 44 44
13 Finlandia Jonne Halttunen 18 18 NU 8 6 9 9 16 18 9 12 18
14 Norwegia Ola Fløene 20 8 NW 9 7 12
15 Irlandia Paul Nagle 7 8 C 10
16 Wielka Brytania Elliott Edmondson 7 19 15 12 NU 42 NU 9 10 33 15 9
17 Meksyk Jaime Zapata 6 12 16 14 8
18 Argentyna Fabian Cretu 7 NU 15 14 13 15 NU NW 6
19 Norwegia Torstein Eriksen 11 9 9 24 18 17 45 9 NW 6
20 Czechy Pavel Dresler 8 10 11 11 5
21 Francja Benjamin Boulloud 8 49 4
22 Francja Vincent Landais 44 9 11 14 12 17 C 2
23 Szwecja Jonas Andersson 12 9 NU NU 20 35 16 2
24 Francja Jacques-Julien Renucci 9 NU 2
25 Hiszpania Marc Martí 10 NU 10 28 NU 21 2
26 Rosja Yaroslav Fedorov 15 12 13 NU 10 20 NW 13 23 1
27 Wielka Brytania Daniel Barritt 13 NU 14 16 14 21 NU NU 10 14 39 1
28 Francja Benjamin Veillas 13 15 10 1
29 Szwecja Patrik Barth 14 10 NW 1
30 Belgia Renaud Jamoul 10 45 30 36 23 23 16 32 1
31 Finlandia Mikko Markkula 10 1
32 Wielka Brytania Phil Mills 10 1


Klasyfikacja konstruktorów[edytuj | edytuj kod]

Do klasyfikacji mistrza świata konstruktorów w sezonie 2019 zaliczane było dziesięć pierwszych miejsc zajętych w rajdzie przez nominowane załogi i punktowane one były według zasady:

Pozycja 10º
Punkty 25 18 15 12 10 8 6 4 2 1
Msc. Zespół MON
Monako
SWE
Szwecja
MEX
Meksyk
FRA
Francja
ARG
Argentyna
CHI
Chile
POR
Portugalia
ITA
Włochy
FIN
Finlandia
DEU
Niemcy
TUR
Turcja
GBR
Wielka Brytania
ESP
Hiszpania
AUS
Australia
Punkty
1 Korea Południowa Hyundai Shell Mobis WRT 2 3 4 1 1 3 2 1 4 3 3 2 1 C 380
4 4 6 4 2 7 7 3 6 4 5 6 3 C
2 Japonia Toyota Gazoo Racing WRT 3 1 2 6 4 1 1 5 1 1 6 1 2 C 362
5 6 5 8 5 8 6 7 3 2 7 4 4 C
3 Francja Citroën Total WRT 1 2 1 2 3 2 3 6 2 5 1 3 7 C 284
NU 8 7 7 NU 6 NU 8 5 6 2 8 NU C
4 Wielka Brytania M-Sport Ford WRT 6 5 3 3 6 4 4 2 7 7 4 5 5 C 218
7 7 NU 5 NU 5 5 4 NU 8 8 7 6 C

WRC2 PRO[edytuj | edytuj kod]

Kierowcy

Poz. Kierowca MON
Monako
SWE
Szwecja
MEX
Meksyk
FRA
Francja
ARG
Argentyna
CHI
Chile
POR
Portugalia
ITA
Włochy
FIN
Finlandia
DEU
Niemcy
TUR
Turcja
GBR
Wielka Brytania
ESP
Hiszpania
AUS
Australia
Suma punktów Naj 8
1 Finlandia Kalle Rovanperä 2 2 NU 1 1 1 1 3 3 1 3 206 176
2 Norwegia Mads Østberg 1 1 2 3 3 4 5 1 145 145
3 Wielka Brytania Gus Greensmith 1 3 2 3 4 Nw 1 3 4 137 137
4 Czechy Jan Kopecký 2 2 1 2 2 2 Nw 115 115
5 Polska Łukasz Pieniążek 4 1 1 4 74 74
6 Francja Eric Camilli 2 2 36 36
7 Boliwia Marco Bulacia Wilkinson NU 4 12 12
8 Nowa Zelandia Hayden Paddon 4 12 12
9 Finlandia Eerik Pietarinen NU NU 0 0
Msc. Kierowca MON
Monako
SWE
Szwecja
MEX
Meksyk
FRA
Francja
ARG
Argentyna
CHI
Chile
POR
Portugalia
ITA
Włochy
FIN
Finlandia
DEU
Niemcy
TUR
Turcja
GBR
Wielka Brytania
ESP
Hiszpania
AUS
Australia
Punkty Naj 8

WRC2[edytuj | edytuj kod]

Poz. Kierowca MON
Monako
SWE
Szwecja
MEX
Meksyk
FRA
Francja
ARG
Argentyna
CHI
Chile
POR
Portugalia
ITA
Włochy
FIN
Finlandia
DEU
Niemcy
TUR
Turcja
GBR
Wielka Brytania
ESP
Hiszpania
AUS
Australia
Suma punktów Naj 6
1 Francja Pierre-Louis Loubet 10 1 1 4 2 5 C 91 91
2 Polska Kajetan Kajetanowicz 3 NU NW 2 3 1 12 3 88 88
3 Meksyk Benito Guerra Jr. 1 2 2 6 7 NU C 75 75
4 Rosja Nikołaj Griazin 5 2 5 NU 1 5 11 73 73
5 Włochy Fabio Andolfi 1 7 NU 3 5 6 NW 64 64
6 Norwegia Ole Christian Veiby 3 1 NU NU 5 11 4 62 62
7 Boliwia Marco Bulacia Wilkinson 2 4 2 4 NU NW 60 60
8 Japonia Takamoto Katsuta NU 4 5 1 13 NU NU 47 47
9 Norwegia Henning Solberg 7 3 5 4 NW 43 43
10 Finlandia Emil Lindholm 2 7 2 42 42
11 Chile Alberto Heller 3 4 NU 7 6 NW 41 41
12 Brazylia Paulo Nobre 3 7 6 6 8 NU 41 41
13 Francja Adrien Fourmaux 2 9 8 3 13 39 39
14 Szwecja Johan Kristoffersson 3 3 30 30
15 Szwecja Emil Bergkvist 4 2 30 30
16 Wielka Brytania Rhys Yates 4 10 5 15 7 10 NW 30 30
17 Rumunia Simone Tempestini 11 10 3 4 NW NU 28 28
18 Chile Pedro Heller NU 1 10 26 26
19 Francja Yoann Bonato 1 12 25 25
20 Niemcy Fabian Kreim 1 25 25
21 Norwegia Petter Solberg 1 25 25
22 Francja Eric Camilli NU 1 25 25
23 Belgia Guillaume de Mevius NU 7 9 6 10 9 8 23 23
24 Finlandia Jari Huttunen NU NU 2 18 18
25 Niemcy Marian Griebel 2 18 18
26 Argentyna Alejandro Cancio 3 15 15
27 Chile Cristóbal Vidaurre 4 12 12
28 Finlandia Eerik Pietarinen 4 12 12
29 Francja Nicolas Ciamin 5 NU NU 10 10
30 Chile Samuel Israel 5 10 10
31 Turcja Burak Cukurova 5 10 10
32 Włochy Manuel Villa 6 8 8
33 Norwegia Eyvind Brynildsen 6 8 8
34 Belgia Sébastien BedoNU 6 NU 8 8
35 Chile Vincente Israel 6 8 8
36 Niemcy Dominik Dinkel 6 8 8
37 Włochy Massimo Pedretti NU 8 16 9 9 12 8 8
38 Turcja Bora Manyera 7 6 6
39 Hiszpania José Antonio Suárez 7 6 6
40 Szwecja Patrik Flodin 8 4 4
41 Peru Eduardo Castro 8 4 4
42 Portugalia Armindo Araújo 8 4 4
43 Luksemburg Grégoire Munster 8 4 4
44 Portugalia Diogo Salvi NU 8 4 4
45 Szwecja Mattias Monelius 9 2 2
46 Chile Francisco López 9 2 2
47 Hiszpania Nil Solans NU NU 9 2 2
48 Hiszpania Jan Solans 10 1 2
Msc. Kierowca MON
Monako
SWE
Szwecja
MEX
Meksyk
FRA
Francja
ARG
Argentyna
CHI
Chile
POR
Portugalia
ITA
Włochy
FIN
Finlandia
DEU
Niemcy
TUR
Turcja
GBR
Wielka Brytania
ESP
Hiszpania
AUS
Australia
Punkty Naj 6

Junior WRC[edytuj | edytuj kod]

Kierowcy

Poz. Kierowca SWE
Szwecja
FRA
Francja
ITA
Włochy
FIN
Finlandia
GBR
Wielka Brytania
Nieliczone pkt Suma pkt
1 Hiszpania Jan Solans 31 46 112 25 17 12 139
2 Szwecja Tom Kristensson 11 23 3 18 22 15 118
3 Szwecja Dennis Rådström 812 31 26 NU5 910 0 75
4 Stany Zjednoczone Sean Johnston 5 NU NU 5 3 0 50
5 Estonia Roland Poom 2 6 3 10 0 43
6 Włochy Enrico Oldrati 7 8 8 6 4 4 42
7 Niemcy Julius Tannert 11 13 6 NU1 0 37
8 Paragwaj Fabrizio Zaldívar 9 10 7 8 5 1 32
9 Wielka Brytania Tom Williams 4 5 NU 10 8 0 31
10 Łotwa Mārtiņš Sesks 63 NU 5 92 0 25
11 Rumunia Raul Badiu 13 7 4 NU 0 18
12 Finlandia Aleksi Röyhkiö 4 0 12
13 Niemcy Nico Knacker 12 9 9 7 0 10
14 Stany Zjednoczone Ryan Booth 6 0 8
15 Stany Zjednoczone Keanna Erickson-Chang 7 0 6
16 Estonia Ken Torn 102 NU 0 3
17 Finlandia Sami Pajari NU2 0 2

Statystyki sezonu 2019[37][edytuj | edytuj kod]

Zwycięzcy odcinków specjalnych

lp Kierowca Ilość
1 Estonia Ott Tänak 73
2 Belgia Thierry Neuville 42
3 Francja Sébastien Ogier 24
4 Finlandia Jari-Matti Latvala 22
5 Norwegia Andreas Mikkelsen 18
6 Wielka Brytania Kris Meeke 17
7 Wielka Brytania Elfyn Evans 14
8 Hiszpania Dani Sordo 10
9 Francja Sébastien Loeb 9
10 Finlandia Esapekka Lappi 7
11 Finlandia Teemui Suninen 6
12 Finlandia Jari Huttunen 1

Liderzy rajdu

lp Kierowca Ilość
1 Estonia Ott Tänak 109
2 Francja Sébastien Ogier 34
3 Belgia Thierry Neuville 32
4 Wielka Brytania Kris Meeke 14
5 Hiszpania Dani Sordo 12
6 Finlandia Jari-Matti Latvala 11
7 Finlandia Esapekka Lappi 10
8 Wielka Brytania Elfyn Evans 8
9 Finlandia Teemui Suninen 5
10 Norwegia Andreas Mikkelsen 4
11 Francja Sébastien Loeb 1

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Sezon 2019 FIA WRC 2019. www.ewrc-results.com. [dostęp 2019-07-17]. (pol.).
  2. Kalendarze z Paryża. www.rajdy.autoklub.pl, 12 października 2018. [dostęp 2018-10-14]. (pol.).
  3. Zmiany w regulaminie WRC. www.rajdy.autoklub.pl, 5 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-10]. (pol.).
  4. Pięć rund JWRC 2019. www.rajdy.autoklub.pl, 9 listopada 2018. [dostęp 2018-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-22)]. (pol.).
  5. WRC: Juniorzy na start. Szczęśliwa trzynastka w drodze po chwałę. www.wrc.net.pl, 12.02.2019. [dostęp 2019-02-13]. (pol.).
  6. David Evans: Rajd Australii odwołany. pl.motorsport.com. [dostęp 2019-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-12)]. (pol.).
  7. Łukasz Łuniewski: Kajetanowicz i Szczepaniak drugą załogą WRC 2. pl.motorsport.com. [dostęp 2019-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-12)]. (pol.).
  8. Chile potwierdzone. www.rajdy.autoklub.pl. [dostęp 2018-10-12]. (pol.).
  9. Rally Chile 2019 - Siedemnaście oesów w Chile - Wiadomości - Rajdy [online], autoklub.pl [dostęp 2019-01-10] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-15] (pol.).
  10. a b Rajd Australii odwołany. www.pl.motorsport.com, 12 lis 2019, 01:38. [dostęp 2019-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 listopada 2019)]. (pol.).
  11. Redakcja, Sebastien Ogier i Citroen C3 WRC 2019 - testy w przyszłym tygodniu [online], Francuskie.pl - Dziennik Motoryzacyjny, 21 listopada 2018 [dostęp 2018-12-20] (pol.).
  12. a b WRC: Kris Meeke wraca do WRC (Toyota), Esapekka Lappi trafił do Citroena [online], Przegląd Sportowy, 17 października 2018 [dostęp 2018-12-20] (pol.).
  13. Hayden Paddon [online], www.facebook.com [dostęp 2019-11-12] (pol.).
  14. Mistrz wraca do gry. Sebastien Loeb kierowcą Hyundaia [online], sport.tvp.pl [dostęp 2018-12-20].
  15. Craig Breen w składzie Hyundai Motorsport [online], pl.motorsport.com [dostęp 2019-08-18] (pol.).
  16. David Evans, Hyundai WRC team faces Rally Finland driver shortage [online], Autosport.com [dostęp 2019-08-18] (ang.).
  17. WRC. Kris Meeke ma nowego pilota. Seb Marshall dołącza do zespołu Toyoty [online], Sport.pl [dostęp 2018-12-20] (pol.).
  18. M-Sport potwierdził Evansa - Wiadomości - Rajdy [online], autoklub.pl [dostęp 2018-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-21] (pol.).
  19. David Evans, Toyota reveals 2019 programme for WRC protege Takamoto Katsuta [online], Autosport.com [dostęp 2018-12-21] (ang.).
  20. Pontus Tidemand, BREAKING NEWS: Happy to announce that I’m joining M-Sport for Rallye Monte-Carlo and Rally Sweden in a Ford Fiesta WRC! [online], @PontusTidemand, 21 grudnia 2018 [dostęp 2018-12-21] (ang.).
  21. Pontus Tidemand, One of the most fun days I’ve ever had in a rally car! Really impressed with this car, great feeling from the second I sat down behind the wheel! Would also like to say welcome back to my co-driver Ola Fløene! Pretty sure our teamwork will be as strong as it was in 2013! pic.twitter.com/PBpYkORy7e [online], @PontusTidemand, 10 stycznia 2019 [dostęp 2019-01-10] (ang.).
  22. Greensmith set for World Rally Car debut - wrc.com [online], www.wrc.com [dostęp 2019-01-12] (ang.).
  23. Dzień WRC w Birmingham - Wiadomości - Rajdy [online], autoklub.pl [dostęp 2019-01-14] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-14] (pol.).
  24. Teemu Suninen na Instagramie: „Some changes will happen concerning the WRC season 2019. We ended our co-operation with Mikko and the new man will step in. From now on I…” [online], Instagram [dostęp 2018-11-21] (pol.).
  25. 87. Rallye Automobile de Monte-Carlo 2019 Wyniki. www.ewrc-results.com. [dostęp 2019-07-16]. (pol.).
  26. 67. Rally Sweden 2019 Wyniki. www.ewrc-results.com. [dostęp 2019-07-16]. (pol.).
  27. 16. Rally Guanajuato Mexico 2019 Wyniki. www.ewrc-results.com. [dostęp 2019-07-16]. (pol.).
  28. 62. CORSICA Linea Tour de Corse 2019 Wyniki. www.ewrc-results.com. [dostęp 2019-07-16]. (pol.).
  29. 39. XION Rally Argentina 2019 Wyniki. www.ewrc-results.com. [dostęp 2019-07-16]. (pol.).
  30. 1. Copec Rally Chile 2019 Wyniki. www.ewrc-results.com. [dostęp 2019-07-16]. (pol.).
  31. 53. Vodafone Rally de Portugal 2019 Wyniki. www.ewrc-results.com. [dostęp 2019-07-16]. (pol.).
  32. 16. Rally Italia Sardegna 2019 Wyniki. www.ewrc-results.com. [dostęp 2019-07-16]. (pol.).
  33. 69. Neste Rally Finland 2019 Wyniki. www.ewrc-results.com. [dostęp 2019-08-05]. (pol.).
  34. 37. ADAC Rallye Deutschland 2019 Wyniki. www.ewrc-results.com. [dostęp 2019-08-26]. (pol.).
  35. 12. Rally Turkey Marmaris 2019 Wyniki. ewrc-results.com. [dostęp 2019-09-15]. (pol.).
  36. a b 55. RallyRACC Catalunya - Costa Daurada 2019 Wyniki. ewrc-results.com. [dostęp 2019-10-27]. (pol.).
  37. Sezon 2019 WRC 2019. www.ewrc-results.com. [dostęp 2019-11-15]. (pol.).