French
DeutschRajdowe Mistrzostwa Świata 1991 – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Liczba rajdów | 14 |
|---|---|
| Pierwsza runda | |
| Ostatnia runda | |
| Mistrzowie | |
| Kierowcy | |
| Konstruktorzy | |
| Poprzedni sezon • Następny sezon | |
Rajdowe Mistrzostwa Świata w roku 1991 były 19. sezonem Rajdowych Mistrzostw Świata FIA. Sezon składał się z 14 rajdów. Mistrzem świata kierowców rajdowych w roku 1991 został fiński kierowca Juha Kankkunen startujący samochodem Lancia Delta Integrale 16V, wyprzedził on Hiszpana Carlosa Sainza i Francuza Didiera Auriola. Tytuł konstruktorów wygrała Lancia przed Toyotą i Mitsubishi.
Kalendarz[edytuj | edytuj kod]
W sezonie 1991 kalendarz mistrzostw świata składał się z czternastu rajdów, to o dwa więcej niż w poprzednim sezonie, nowymi w kalendarzu były rajdy Szwecji i Hiszpanii.
| Runda | Data | Nazwa rajdu | Zwycięzca | Wyniki |
|---|---|---|---|---|
| 1 | 24–30 stycznia |  59. Rajd Monte Carlo |  Carlos Sainz | Wyniki |
| 2 | 16–18 lutego |  40. Rajd Szwecji | Kenneth Eriksson | Wyniki |
| 3 | 5–9 marca |  25. Rajd Portugalii | Carlos Sainz | Wyniki |
| 4 | 27 marca – 1 kwietnia |  39. Rajd Safari |  Juha Kankkunen | Wyniki |
| 5 | 28 kwietnia – 1 maja |  35. Rajd Francji | Carlos Sainz | Wyniki |
| 6 | 2–5 czerwca |  38. Rajd Grecji | Juha Kankkunen | Wyniki |
| 7 | 26–30 czerwca |  21. Rajd Nowej Zelandii | Carlos Sainz | Wyniki |
| 8 | 23–27 lipca |  11. Rajd Argentyny | Carlos Sainz | Wyniki |
| 9 | 22–25 sierpnia | 41. Rajd Finlandii | Juha Kankkunen | Wyniki |
| 10 | 20–24 września |  4. Rajd Australii | Juha Kankkunen | Wyniki |
| 11 | 13–17 października |  33. Rajd San Remo | Didier Auriol | Wyniki |
| 12 | 27–31 października |  23. Rajd Wybrzeża Kości Słoniowej |  Kenjiro Shinozuka | Wyniki |
| 13 | 10–13 listopada | 27. Rajd Hiszpanii |  Armin Schwarz | Wyniki |
| 14 | 24–27 listopada |  47. Rajd Wielkiej Brytanii | Juha Kankkunen | Wyniki |
Zespoły i kierowcy[edytuj | edytuj kod]
Wyniki[edytuj | edytuj kod]
Klasyfikacja kierowców[edytuj | edytuj kod]
Do klasyfikacji mistrza świata kierowców w sezonie 1991 zaliczane było pierwszych dziesięć miejsc zajętych w rajdzie i punktowane one były według zasady:
| Pozycja | 1º | 2º | 3º | 4º | 5º | 6º | 7º | 8º | 9º | 10º |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Punkty | 20 | 15 | 12 | 10 | 8 | 6 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Do końcowego wyniku liczone było dziewięć najlepszych startów, aby zostać mistrzem co najmniej jeden start musiał odbyć się poza Europą[1]. Wyniki rajdów nie liczone w końcowej klasyfikacji ujęto w nawiasach.
|
Klasyfikacja zespołowa[edytuj | edytuj kod]
W sezonie 1991 system punktacji producentów składał się z dwóch grup punktacji, które do siebie dodawano. Wpierw punkty dla producenta zdobywał najwyżej sklasyfikowany samochód danej marki według klucza:
| Pozycja | 1º | 2º | 3º | 4º | 5º | 6º | 7º | 8º | 9º | 10º |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Punkty | 10 | 9 | 8 | 7 | 6 | 5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Dodatkowe punkty były przyznawane dla najwyżej sklasyfikowanego samochodu danej marki za zajęcie miejsca od pierwszego do ósmego w swojej grupie, pod warunkiem, że dany zespół znalazł się w pierwszej dziesiątce w klasyfikacji generalnej, według klucza:
| Pozycja | 1º | 2º | 3º | 4º | 5º | 6º | 7º | 8º |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Punkty | 8 | 7 | 6 | 5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Do klasyfikacji końcowej sezonu było branych siedem najlepszych występów. Aby zostać mistrzem co najmniej jeden start musiał odbyć się poza Europą i należało wystartować w co najmniej ośmiu rajdach. Wyniki rajdów nie brane pod uwagę w końcowej klasyfikacji ujęto w nawiasach. Rajdy Szwecji, Nowej Zelandii, Wybrzeża Kości Słoniowej i Hiszpanii nie był brane pod uwagę w klasyfikacji zespołowej[1].
| Miejsce | Zespół | MCO | PRT | KEN | FRA | GRE | ARG | FIN | AUS | ITA | GBR | Pkt |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Lancia | (2) | (2) | 1 | (2) | 1 | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | 137 |
| 2 | Toyota | 1 | 1 | 2 | 1 | 2 | 1 | (4) | 3 | (6) | (3) | 128 |
| 3 | Mitsubishi | 8 | 8 | 7 | 3 | 2 | 2 | 62 | ||||
| 4 | Ford | 3 | 3 | 7 | 4 | 6 | 54 | |||||
| 5 | Mazda | 7 | 8 | 9 | 5 | 6 | 7 | 44 | ||||
| 6 | Subaru | 5 | 6 | 9 | 4 | 5 | 42 | |||||
| 7 | Nissan | 5 | 9 | 8 | 16 | |||||||
| 8 | BMW | 7 | 6 | |||||||||
| 9 | Renault | 8 | 4 | |||||||||
| 10 | Daihatsu | 9 | 2 | |||||||||
| Miejsce | Zespół | MCO | PRT | KEN | FRA | GRE | ARG | FIN | AUS | ITA | GBR | Pkt |
Puchar kierowców samochodów produkcyjnych (Grupa N)[edytuj | edytuj kod]
Do końcowej klasyfikacji brano pod uwagę sześć najlepszych startów, aby zawodnik mógł być sklasyfikowany co najmniej jeden ze startów musiał odbyć się poza Europą[1].
| Miejsce | Kierowca | MCO | SWE | PRT | KEN | FRA | GRE | NZL | ARG | FIN | AUS | ITA | CIV | ESP | GBR | Pkt. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 |  Gregoire de Mevius | – | – | 13 | – | – | 10 | – | 13 | – | – | 10 | – | – | 5 | 51 |
| 2 | Stig-Olov Walfridsson | – | 13 | – | – | – | – | – | – | 10 | – | – | – | – | – | 23 |
| 3 | Fernando Capdevila | – | – | 5 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 13 | – | 18 |
| 4 | Piergiorgio Bedini | – | – | 10 | – | – | – | – | – | – | – | 7 | – | – | – | 17 |
| 5 | Ed Ordynski | – | 2 | – | – | – | – | – | – | 1 | 13 | – | – | – | – | 16 |
| 6 | Dave Strong | – | – | – | – | – | – | 8 | – | – | 7 | – | – | – | – | 15 |
| 7 | Carlos Saúl Facundo Menem | – | – | – | – | – | 7 | – | – | – | – | – | – | 7 | – | 14 |
| 8 | Christophe Spiliotis | 13 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 13 |
| 8= | Michael Hughes | – | – | – | 13 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 13 |
| 8= | Jean-Pierre Manzagol | – | – | – | – | 13 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 13 |
| 8= | Stratis Hatzipanayiotou | – | – | – | – | – | 13 | – | – | – | – | – | – | – | – | 13 |
| 8= | Ross Meekings | – | – | – | – | – | – | 13 | – | – | – | – | – | – | – | 13 |
| 8= | Jouko Puhakka | – | – | – | – | – | – | – | – | 13 | – | – | – | – | – | 13 |
| 8= | Giovanni Manfrinato | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 13 | – | – | – | 13 |
| 8= | Philippe Doué | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 13 | – | – | 13 |
| 8= | Robbie Head | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 13 | 13 |
| 17 | Auguste Turiani | – | – | – | – | – | – | – | 10 | – | – | 3 | – | – | – | 13 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Home > Seasons > Season 1991 > Championship standings. www.juwra.com. [dostęp 2020-05-01]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Wyniki sezonu na stronie eWRC.com