Marylise Lebranchu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marylise Lebranchu
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 kwietnia 1947
Loudéac

Minister sprawiedliwości Francji
Okres

od października 2000
do maja 2002

Przynależność polityczna

Partia Socjalistyczna

Poprzednik

Élisabeth Guigou

Następca

Dominique Perben

Marylise Lebranchu (ur. 25 kwietnia 1947 w Loudéac) – francuska polityk, minister sprawiedliwości w rządzie Lionela Jospina (2000–2002), minister reformy państwa, decentralizacji i służb publicznych (2012–2016).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia magister planowania regionalnego, pracowała w prywatnej firmie. Od 1978 do 1993 była zastępcą parlamentarnym posłanki Marie Jacq. W latach 70. podjęła działalność w Zjednoczonej Partii Socjalistycznej Michela Rocarda i następnie w Partii Socjalistycznej François Mitterranda.

Od 1983 do 2004 zasiadała w radzie miejskiej Morlaix, z dwuletnią przerwą (1995–1997), kiedy to pełniła funkcję mera tej miejscowości. W 1992 została radną Bretanii, od 2004 do 2010 była wiceprzewodniczącą regionu.

W 1997 uzyskała mandat deputowanej do Zgromadzenia Narodowego XI kadencji. Zrezygnowała z zasiadania w parlamencie w związku z powołaniem w tym samym roku w skład nowego rządu. Marylise Lebranchu objęła stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki, Finansów i Handlu. W październiku 2000 mianowano ją strażnikiem pieczęci i ministrem sprawiedliwości. Urząd ten sprawowała do końca funkcjonowania gabinetu Lionela Jospina, tj. do maja 2002. W tym samym roku i ponownie w 2007 była wybierania w skład Zgromadzenia Narodowego XII i XIII kadencji w jednym z okręgów Finistère. W maju 2012 objęła urząd ministra reformy państwa, decentralizacji i służb publicznych w rządzie, którego premierem został Jean-Marc Ayrault[1]. Utrzymała to stanowisko także w drugim rządzie tego samego premiera (od czerwca 2012), uzyskując wcześniej w wyborach parlamentarnych po raz kolejny mandat deputowanej[2].

W kwietniu 2014 ponownie powierzono jej dotychczasową funkcję ministerialną w rządzie Manuela Vallsa[3]. Pełniła ją również z powołanym w sierpniu 2014 drugim gabinecie tegoż premiera. Zakończyła urzędowanie 11 lutego 2016[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Décret du 16 mai 2012 relatif à la composition du Gouvernement. legifrance.gouv.fr, 17 maja 2012. [dostęp 2014-10-19]. (fr.).
  2. Résultats des élections législatives 2012. lexpress.fr, 17 czerwca 2012. [dostęp 2012-06-21]. (fr.).
  3. Sapin aux Finances, Cazeneuve à l'Intérieur, Royal à l'Ecologie… le gouvernement de Manuel Valls. francetvinfo.fr, 2 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-02]. (fr.).
  4. Départs et arrivées: les principaux points du remaniement. lemonde.fr, 11 lutego 2016. [dostęp 2016-02-14]. (fr.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]