French
DeutschBernard Cazeneuve – Wikipedia, wolna encyklopedia
_(cropped).jpg) | |
| Data i miejsce urodzenia | 2 czerwca 1963 |
|---|---|
| Premier Francji | |
| Okres | od 6 grudnia 2016 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Minister spraw wewnętrznych Francji | |
| Okres | od 2 kwietnia 2014 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 | |
Bernard Cazeneuve (ur. 2 czerwca 1963 w Senlis[1]) – francuski prawnik i polityk, parlamentarzysta i minister, w latach 2016–2017 premier Francji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Ukończył Institut d'études politiques de Bordeaux. Praktykował w zawodzie prawnika, pracował na stanowiskach politycznych w administracji rządowej. W latach 1997–2002 orzekał w instytucji Cour de Justice de la République[2].
Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Partii Socjalistycznej. Z ramienia PS w latach 1997–2002 i 2007–2012 zasiadał w Zgromadzeniu Narodowym XI i XIII kadencji[1]. Piastował także szereg stanowisk w administracji lokalnej i regionalnej. Był radnym miejskim w Cherbourg-Octeville (1995–2000), następnie zastępcą mera (do 2001) i merem (do 2008) tego miasta. Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego związku komunalnego (2004–2008), radnego departamentu Manche (1994–1998) i radnego regionu Dolna Normandia (2004–2007)[1].
16 maja 2012, po zwycięstwie François Hollande’a w wyborach prezydenckich i powołaniu przez niego nowego rządu, Bernard Cazeneuve objął urząd ministra delegowanego ds. europejskich w gabinecie, którego premierem został Jean-Marc Ayrault[3]. Utrzymał następnie mandat poselski w wyborach przeprowadzonych w kolejnym miesiącu[4]. Po dokonanej 21 czerwca 2012 rekonstrukcji pozostał w drugim gabinecie tego samego premiera na dotychczasowym stanowisku[5]. 19 marca 2013 powierzono mu funkcję ministra delegowanego ds. budżetu[2].
2 kwietnia 2014 objął urząd ministra spraw wewnętrznych w rządzie Manuela Vallsa[6]. Pozostał na nim również w utworzonym w sierpniu 2014 drugim gabinecie tegoż premiera. 6 grudnia 2016 został przez prezydenta Francji François Hollande’a desygnowany na stanowisko premiera, zastępując Manuela Vallsa, który odszedł z zamiarem kandydowania na prezydenta Francji[7].
10 maja 2017, po ogłoszeniu oficjalnych wyników wyborów prezydenckich, złożył dymisję swojego rządu, stając się najkrócej urzędującym premierem V republiki[8]. 10 maja 2017 premier złożył dymisję rządu w związku z wyborem nowego prezydenta Emmanuela Macrona[9]. Zakończył urzędowanie 15 maja 2017, gdy dzień po zaprzysiężeniu prezydent na nowego premiera powołał Édouarda Philippe’a[10]. Kilka miesięcy wcześniej zadeklarował, że nie wystartuje w wyborach parlamentarnych w czerwcu 2017[11].
Powrócił później do praktyki prawniczej. W maju 2022 wystąpił z Partii Socjalistycznej, protestując przeciwko porozumieniu wyborczemu z lewicowym ugrupowaniem La France insoumise[12].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
W 2012 został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[13].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Bernard Cazeneuve na stronie Zgromadzenia Narodowego XIII kadencji. [dostęp 2014-04-02]. (fr.).
- ↑ a b Bernard Cazeneuve. francebleu.fr. [dostęp 2014-04-02]. (fr.).
- ↑ Décret du 16 mai 2012 relatif à la composition du Gouvernement. legifrance.gouv.fr, 17 maja 2012. [dostęp 2014-10-19]. (fr.).
- ↑ Résultats des élections législatives 2012. lexpress.fr, 17 czerwca 2012. [dostęp 2014-04-02]. (fr.).
- ↑ Ayrault II: Batho et Pinel gagnent leur indépendance. lejdd.fr, 21 czerwca 2012. [dostęp 2014-04-02]. (fr.).
- ↑ Sapin aux Finances, Cazeneuve à l'Intérieur, Royal à l'Ecologie… le gouvernement de Manuel Valls. francetvinfo.fr, 2 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-02]. (fr.).
- ↑ Francja ma nowego premiera. tvn24.pl, 6 grudnia 2016. [dostęp 2016-12-06].
- ↑ Le gouvernement Cazeneuve a officiellement démissionné. bfmtv.com, 10 maja 2017. [dostęp 2017-05-14]. (fr.).
- ↑ Le gouvernement Cazeneuve a officiellement démissionné. bfmtv.com, 10 maja 2017. [dostęp 2017-05-15]. (fr.).
- ↑ Edouard Philippe, le député-maire Les Républicains du Havre, est nommé Premier ministre. francetvinfo.fr, 15 maja 2017. [dostęp 2017-05-15]. (fr.).
- ↑ Comme Bernard Cazeneuve, Jean-Marc Ayrault renonce à tout mandat électif après 2017. europe1.fr, 21 lutego 2017. [dostęp 2017-05-15]. (fr.).
- ↑ Manon Vautier-Chollet: L'ex-Premier ministre Bernard Cazeneuve annonce quitter le PS après l'accord passé entre le parti et LFI. francebleu.fr, 4 maja 2022. [dostęp 2022-05-05]. (fr.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 listopada 2012 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2013 r. poz. 276).
| W dniu powstania |
|---|
.JPG)
| W dniu powstania | |
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |