Manuel Amoros – Wikipedia, wolna encyklopedia

Manuel Amoros
Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1962
Nîmes

Wzrost

172 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1980–1989 AS Monaco 287 (1)
1989–1993 Olympique Marsylia 98 (2)
1993–1995 Olympique Lyon 66 (3)
1995–1996 Olympique Marsylia 16 (0)
W sumie: 467 (6)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1982–1992  Francja 82 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2010 Komory (koordynator)
2012–2013 Benin
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
III miejsce Meksyk 1986 piłka nożna
ME
I miejsce Francja 1984 piłka nożna

Manuel Amoros (ur. 1 lutego 1962 w Nîmes) – francuski piłkarz występujący na pozycji obrońcy. Z reprezentacją Francji zdobywca mistrzostwa Europy w 1984 roku i brązowego medalu Mistrzostw Świata 1986. W latach 2012–2013 był selekcjonerem reprezentacji Beninu.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

W drużynie narodowej zadebiutował w wieku dwudziestu lat 23 lutego 1982 roku w towarzyskim meczu z Włochami. Kilka miesięcy później selekcjoner Michel Hidalgo włączył go do kadry jadącej na mistrzostwa świata. W 1984 roku 22-letni Amoros miał być liderem formacji defensywnej Trójkolorowych w czasie mistrzostw Europy, ale już w pierwszym meczu – z Danią – otrzymał czerwoną kartkę. Zastąpił go Jean-François Domergue, który właśnie wtedy przeżywał swoje najlepsze piłkarskie dni. W efekcie Amoros zagrał jedynie 105 minut w czasie tego turnieju. Dwa lata później był już podstawowym zawodnikiem drużyny narodowej, która na Mundialu 1986 zdobyła brązowy medal.

W latach 1982–1992 w reprezentacji rozegrał 82 mecze i strzelił 1 gola.

Sukcesy piłkarskie[edytuj | edytuj kod]

  • mistrzostwo Francji 1982 i 1988 oraz Puchar Francji 1985 z AS Monaco
  • mistrzostwo Francji 1990, 1991 i 1992, finał Pucharu Francji 1991 oraz finał Pucharu Mistrzów 1991 z Olympique Marsylia
  • mistrzostwo Europy 1984, III miejsce na Mundialu 1986 oraz IV miejsce na Mundialu 1982 z reprezentacją Francji

W pierwszej lidze francuskiej rozegrał 429 meczów.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]