French
DeutschRaymond Kopa – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Raymond Kopaszewski | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 13 października 1931 | ||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Raymond Kopa, właśc. Raymond Kopaszewski (ur. 13 października 1931 w Nœux-les-Mines, zm. 3 marca 2017 w Angers) – francuski piłkarz polskiego pochodzenia grający na pozycji napastnika, reprezentant Francji. Brązowy medalista Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 1958. Trzykrotny zwycięzca Pucharu Europy. Czterokrotny mistrz Francji, dwukrotny mistrz Hiszpanii. Laureat Złotej Piłki (1958).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 13 października 1931 w Nœux-les-Mines w departamencie Pas-de-Calais w rodzinie polskich imigrantów[2].
W młodości, przez około 2 lata, pracował jako górnik, łącząc pracę z treningami w lokalnym klubie US Nœux-les-Mines. Po wypadku, w wyniku którego stracił kciuk, został zwolniony z kopalni[2]. W 1949 został zawodnikiem klubu Angers, z którym przez dwa sezony (1949/1950 i 1950/1951) występował w Division 2 (w sumie 60 meczów i 15 bramek)[3].
W latach 1951–1956 grał w Stade de Reims, z którym dwukrotnie (sezony 1952/1953 i 1954/1955) zdobył mistrzostwo Francji, a raz (sezon 1953/1954) wicemistrzostwo kraju. W tym czasie wystąpił w 158 meczach najwyższej klasy rozgrywkowej, w których zdobył 48 goli[3].
W 1956 został graczem Realu Madryt. Z klubem tym trzy razy (1957, 1958 i 1959) zwyciężał Puchar Europy[2]. Ponadto dwukrotnie (sezony 1956/1957 i 1957/1958) zdobywał mistrzostwo Hiszpanii, a raz (sezon 1958/1959) srebrny medal mistrzostw kraju. W sumie przez 3 sezony w barwach Realu wystąpił w 79 spotkaniach ligowych, w których strzelił 24 bramki[3].
W latach 1952–1962 rozegrał 45 meczów w barwach reprezentacji Francji, strzelając w nich 18 bramek[3]. Dwukrotnie (1954 i 1958) wziął udział w mistrzostwach świata, w sumie występując w 8 meczach tych rozgrywek, zdobywając w nich 4 gole. W 1958, wraz z francuską kadrą, zdobył brązowy medal mistrzostw świata[4].
Następnie powrócił do Reims, w którym grał do 1967. W ciągu 8 sezonów ponownie dwukrotnie zdobył mistrzostwo kraju (sezony 1959/1960 i 1961/1962), a także po razie srebrne (sezon 1962/1963) i brązowe (sezon 1960/1961) medale mistrzostw Francji. W sezonie 1963/1964 z klubem Reims spadł do drugiej ligi, gdzie grał przez kolejne 2 sezony (1964/1965, 1965/1966), w drugim z nich zwyciężając Division 2 i powracając na ostatni w swojej karierze sezon (1966/1967) do Division 1. Łącznie w latach 1959–1967 w barwach Reims rozegrał 188 meczów w najwyższej klasie rozgrywkowej (27 bramek) i 56 spotkań (6 goli) w drugiej klasie rozgrywkowej[3].
Był wielokrotnie nagradzany za swoje osiągnięcia. W 1958 zdobył Złotą Piłkę przyznawaną przez France Football[4]. W 1970 został odznaczony Legią Honorową[2]. W marcu 2004 znalazł się gronie najlepszych piłkarzy w historii – FIFA 100, wybranych z okazji stulecia Międzynarodowej Federacji Piłki Nożnej[5].
Był autorem wspomnień, które ukazały się m.in. w Polsce, pt. „Piłka i ja” (1975)[6].
Zmarł 3 marca 2017 w Angers w departamencie Maine i Loara[2].
Jego nazwiskiem tygodnik France Football nazwał przyznawaną od 2018 roku coroczną nagrodę dla najlepszego piłkarza do 21 roku życia – Trofeum Kopy.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Kopa urodził się w rodzinie polskich imigrantów[2] – jego matka była Francuzką[7] (urodziła się w tym kraju) polskiego pochodzenia, a rodzice jego ojca przybyli do tego kraju w 1919[2].
Polskie pochodzenie Raymonda Kopy skomentował Josef Masopust w czasie odprawy chilijskiego trenera Fernando Riery przed meczem Anglia-Reszta Świata:
Było to skomplikowane. Fernando Riera mówił po hiszpańsku, toteż Svatopluk Pluskal, Ján Popluhár, Lew Jaszyn, Milutin Šoškić i ja niewiele z tego rozumieliśmy. Ale był Raymond... On to właśnie wszystko przekładał nam na... język polski. Znał go naprawdę dobrze![8]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Disparition de Raymond Kopa. fff.fr, 2017-03-03. [dostęp 2017-03-03]. (fr.).
- ↑ a b c d e f g Legendarny Raymond Kopa Kopaszewski nie żyje. eurosport.onet.pl, 2017-03-03. [dostęp 2017-04-26].
- ↑ a b c d e Kopa, Raymond Raymond Kopaszewski. national-football-teams.com. [dostęp 2017-04-26]. (ang.).
- ↑ a b Raymond KOPA. fifa.com. [dostęp 2017-04-26]. (ang.).
- ↑ Pele’s list of the greatest. bbc.co.uk, 2004-03-04. [dostęp 2017-04-26]. (ang.).
- ↑ Piłka i ja; Raymond Kopa. [w:] Katalog Biblioteki Narodowej [on-line]. bn.org.pl. [dostęp 2012-12-18].
- ↑ Andrzej Gowarzewski i inni: Herosi Złotej Nike. Katowice: Wydawnictwo GiA, 2014, s. 146, seria: Encyklopedia piłkarska Fuji.
- ↑ Mariusz Zięba: Raymond Kopa – talent wydobyty z kopalni. rfbl.pl, 5 listopada 2016.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Raymond Kopa w bazie National Football Teams (ang.)
- Raymond Kopa, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2022-09-17].
