Jean-François Larios – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jean-François Larios
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1956
Sidi Bu-l-Abbas

Wzrost

187 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Bourbaki de Pau
Jeanne d'Arc du Béarn
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1973–1982 AS Saint-Étienne 167 (36)
1977–1978 SC Bastia (wyp.) 34 (5)
1983 Atlético Madryt 0 (0)
1983–1984 Montreal Manic 6 (1)
1984 Neuchâtel Xamax 13 (5)
1984–1985 Olympique Lyon 27 (1)
1985–1986 RC Strasbourg 19 (0)
1986–1987 OGC Nice 19 (3)
1988 Montpellier HSC 11 (0)
W sumie: 296 (51)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1978–1982  Francja 17 (5)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Jean-François Larios (ur. 27 sierpnia 1956 w Sidi Bu-l-Abbas) – piłkarz francuski grający na pozycji pomocnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Larios urodził się w Algierii, ale karierę piłkarską rozpoczął we Francji. Początkowo trenował w amatorskich klubach Bourbaki de Pau i Jeanne d'Arc du Béarn. W 1973 roku został piłkarzem AS Saint-Étienne i sezonie 1974/1975 zadebiutował w jego barwach w Ligue 1. W pierwszych trzech sezonach był rezerwowym, ale wywalczył dwa tytuły mistrza kraju w 1975 i 1976 roku oraz dwa Puchary Francji w latach 1975 i 1977. Nie mając miejsca w składzie Lyonu został latem 1977 na rok wypożyczony do Bastii. Po powrocie z Korsyki stał się już podstawowym zawodnikiem AS Saint-Étienne. W 1981 roku po raz trzeci w karierze został z tym klubem mistrzem Francji.

Na początku 1983 roku Larios został piłkarzem hiszpańskiego Atlético Madryt, jednak od stycznia do czerwca nie rozegrał żadnego spotkania w Primera División. Latem wyjechał do Stanów Zjednoczonych i występował w klubie ligi NASL, Monteralu Manic. Na początku 1984 roku na pół sezonu przeszedł do Neuchâtel Xamax.

Latem 1984 Larios wrócił do Francji i podpisał kontrakt z Olympique Lyon. Przez rok grał z nim w drugiej lidze francuskiej, po czym odszedł do RC Strasbourg. Jednak na koniec sezonu 1985/1986 spadł z nim do drugiej ligi. W sezonie 1986/1987 grał w OGC Nice, a karierę piłkarską zakończył w 1988 roku jako piłkarz Montpellier HSC.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1974/75 AS Saint-Étienne Francja  Ligue 1 1 0
1975/76 AS Saint-Étienne Francja  Ligue 1 5 2
1976/77 AS Saint-Étienne Francja  Ligue 1 10 1
1977/78 SC Bastia Francja  Ligue 1 34 5
1978/79 AS Saint-Étienne Francja  Ligue 1 35 10
1979/80 AS Saint-Étienne Francja  Ligue 1 37 3
1980/81 AS Saint-Étienne Francja  Ligue 1 31 5
1981/82 AS Saint-Étienne Francja  Ligue 1 37 13
1982/83 AS Saint-Étienne Francja  Ligue 1 11 2
1982/83 Atlético Madryt Hiszpania  Primera División 0 0
1983 Montreal Manic Stany Zjednoczone  NASL 6 1
1983/84 Neuchâtel Xamax Szwajcaria  Nationalliga A 13 5
1984/85 Olympique Lyon Francja  Ligue 2 27 1
1985/86 RC Strasbourg Francja  Ligue 1 19 0
1986/87 OGC Nice Francja  Ligue 1 19 3
1987/88 Montpellier HSC Francja  Ligue 1 11 0

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Francji Larios zadebiutował 7 października 1978 roku w wygranym 3:1 spotkaniu eliminacji do Euro 80 z Luksemburgiem. W 1982 roku został powołany przez selekcjonera Michela Hidalgo na Mistrzostwa Świata w Hiszpanii. Był tam rezerwowym zawodnikiem i rozegrał dwa mecze: z Anglią (1:3) i o 3. miejsce z Polską (2:3), który był jego ostatnim w kadrze narodowej. Łącznie rozegrał w niej 17 spotkań i strzelił 5 goli. Podczas Mundialu w 1982 roku opuścił obóz Francji z powodu domniemanego romansu z żoną Michela Platiniego[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. The top 10 World Cup bust-ups. Times Online. [dostęp 2009-09-25]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]