Horst Bulau (ur. 14 sierpnia 1962 w Ottawie) – kanadyjski skoczek narciarski. Drugi (1982/1983) i dwukrotnie trzeci (1980/1981 i 1981/1982) zawodnik klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, trzeci zawodnik 31. Turnieju Czterech Skoczni (1982/1983), mistrz świata juniorów z 1979. W swojej karierze 29 razy stawał na podium konkursów PŚ (w tym 13 razy zwyciężał). W 1994 został wpisany do Hall of Fame Narciarstwa Kanadyjskiego.
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie[edytuj | edytuj kod]
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
1. | 1 stycznia | 1981 | Garmisch-Partenkirchen | Große Olympiaschanze | K-107 | 95,0 m | 100,5 m | 226,4 pkt | 1. | – |
2. | 6 marca | 1981 | Lahti | Salpausselkä | K-88 | 84,5 m | 86,5 m | 245,8 pkt | 2. | 4,1 pkt | Jari Puikkonen |
3. | 7 marca | 1981 | Lahti | Salpausselkä | K-113 | 109,0 m | 109,0 m | 249,5 pkt | 3. | 3,8 pkt | Jari Puikkonen |
4. | 10 marca | 1981 | Falun | Lugnet | K-89 | 89,5 m | 86,5 m | 250,2 pkt | 2. | 12,9 pkt | Armin Kogler |
5. | 15 marca | 1981 | Oslo | Holmenkollbakken | K-105 | 107,5 m | 104,5 m | 258,8 pkt | 2. | 1,6 pkt | Roger Ruud |
6. | 17 marca | 1981 | Bærum | Skuibakken | K-105 | 112,0 m | 103,0 m | 258,5 pkt | 1. | – |
7. | 21 marca | 1981 | Planica | Srednja velikanka | K-92 | 95,0 m | 87,5 m | 258,3 pkt | 2. | 7,5 pkt | Jari Puikkonen |
8. | 15 stycznia | 1982 | Sapporo | Miyanomori | K-86 | 83,0 m | 82,5 m | 229,2 pkt | 1. | – |
9. | 17 stycznia | 1982 | Sapporo | Ōkurayama | K-110 | 105,0 m | 109,5 m | 244,3 pkt | 2. | 2,0 pkt | Armin Kogler |
10. | 23 stycznia | 1982 | Thunder Bay | Big Thunder | K-89 | 94,0 m | – | 135,7 pkt | 1. | – |
11. | 24 stycznia | 1982 | Thunder Bay | Big Thunder | K-120 | 113,5 m | 120,5 m | 256,1 pkt | 1. | – |
12. | 4 marca | 1982 | Lahti | Salpausselkä | K-88 | 85,0 m | 82,5 m | 241,2 pkt | 3. | 4,8 pkt | Ole Bremseth |
13. | 30 grudnia | 1982 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-110 | 114,5 m | 114,0 m | 264,9 pkt | 1. | – |
14. | 4 stycznia | 1983 | Innsbruck | Bergisel | K-104 | 103,0 m | 102,0 m | 241,9 pkt | 3. | 7,6 pkt | Matti Nykänen |
15. | 22 stycznia | 1983 | Thunder Bay | Big Thunder | K-89 | 91,5 m | 89,5 m | 263,7 pkt | 1. | – |
16. | 23 stycznia | 1983 | Thunder Bay | Big Thunder | K-120 | 113,5 m | 117,5 m | 257,4 pkt | 2. | 14,6 pkt | Matti Nykänen |
17. | 26 stycznia | 1983 | Sankt Moritz | Olympiaschanze | K-94 | 90,0 m | 89,5 m | 243,6 pkt | 1. | – |
18. | 28 stycznia | 1983 | Gstaad | Mattenschanze | K-88 | 86,5 m | 87,0 m | 250,3 pkt | 1. | – |
19. | 25 lutego | 1983 | Falun | Lugnet | K-89 | 90,0 m | 91,5 m | 262,5 pkt | 1. | – |
20. | 4 marca | 1983 | Lahti | Salpausselkä | K-88 | 89,0 m | 89,5 m | 258,8 pkt | 1. | – |
21. | 6 marca | 1983 | Lahti | Salpausselkä | K-113 | 114,0 m | 109,5 m | 257,7 pkt | 1. | – |
22. | 11 marca | 1983 | Bærum | Skuibakken | K-110 | 112,5 m | 104,5 m | 255,8 pkt | 3. | 11,3 pkt | Armin Kogler |
23. | 13 marca | 1983 | Oslo | Holmenkollbakken | K-105 | 91,5 m | 102,5 m | 226,6 pkt | 2. | 2,4 pkt | Steinar Bråten |
24. | 27 marca | 1983 | Planica | Bloudkova velikanka | K-122 | 115,0 m | 117,0 m | 257,0 pkt | 2. | 3,0 pkt | Primož Ulaga |
25. | 10 grudnia | 1983 | Thunder Bay | Big Thunder | K-89 | 93,0 m | 91,0 m | 239,1 pkt | 1. | – |
26. | 12 grudnia | 1983 | Thunder Bay | Big Thunder | K-120 | 114,0 m | 119,0 m | 216,2 pkt | 3. | 3,8 pkt | Vegard Opaas |
27. | 17 grudnia | 1983 | Lake Placid | MacKenzie Intervale | K-86 | 81,5 m | 86,5 m | 214,1 pkt | 3.[a] | 16,6 pkt | Primož Ulaga |
28. | 11 stycznia | 1984 | Cortina d’Ampezzo | Italia | K-92 | 86,5 m | 89,0 m | 210,9 pkt | 2. | 5,7 pkt | Jens Weißflog |
Miejsca na podium w konkursach TLN chronologicznie[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]
- Indywidualnie
- 1980 Lake Placid (USA) – 29. miejsce (duża skocznia), 39. miejsce (normalna skocznia)
- 1984 Sarajewo (YUG) – 10. miejsce (duża skocznia), 38. miejsce (normalna skocznia)
- 1988 Calgary (CAN) – 7. miejsce (duża skocznia), 44. miejsce (normalna skocznia)
- 1992 Albertville (FRA) – 52. miejsce (duża skocznia), 42. miejsce (normalna skocznia)
- Indywidualnie
- 1982 Oslo (NOR) – 10. miejsce (duża skocznia), 6. miejsce (normalna skocznia)
- 1985 Seefeld (AUT) – 29. miejsce (duża skocznia), 23. miejsce (normalna skocznia)
- 1987 Oberstdorf (AUT) – 25. miejsce (duża skocznia), 16. miejsce (normalna skocznia)
- 1991 Val di Fiemme (ITA) – 18. miejsce (duża skocznia), 13. miejsce (normalna skocznia)
- Drużynowo
Indywidualnie | |
---|
Skocznia normalna indywidualnie | |
---|
Skocznia duża indywidualnie | |
---|
Identyfikatory zewnętrzne (
osoba):