Dimityr Petkow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dimityr Petkow
Димитър Петков
Ilustracja
Data urodzenia

2 listopada 1858

Data śmierci

11 marca 1907

Premier Bułgarii
Okres

od 23 października 1906
do 26 lutego 1907

Przynależność polityczna

Partia Narodowo-Liberalna

Poprzednik

Raczo Petrow

Następca

Dimityr Stanczow

Minister spraw społecznych Bułgarii
Okres

od 19 listopada 1893
do 19 maja 1894

Poprzednik

Todor Gatew

Dimityr Petkow bułg. Димитър Петков (ur. 2 listopada 1858 w Baszkboi k. Tulczy, zm. 11 marca 1907 w Sofii) – bułgarski polityk, w latach 1906–1907 premier rządu bułgarskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1875 wyemigrował do Rumunii. Wziął udział w wojnie rosyjsko-tureckiej, walcząc w bitwie o Szipkę, w oddziale Panajota Chitowa, gdzie został ciężko ranny – stracił w bitwie rękę.

Po zakończeniu wojny pozostał do Bułgarii i rozpoczął pracę urzędnika w ministerstwie spraw wewnętrznych. W 1879 wstąpił do Partii Liberalnej. Jako przeciwnik samodzielnych rządów Aleksandra Battenberga w 1882 został uwięziony. Więzienie opuścił w 1884. Po abdykacji Battenberga, został jednym z bliskich współpracowników Stambołowa, wstępując do kierowanej przez niego Partii Narodowo-Liberalnej (stambołowistów). W latach 1888–1893 był burmistrzem Sofii[1]. W 1893 po raz pierwszy został wybrany deputowanym do parlamentu. W październiku 1906 stanął na czele rządu Bułgarii. W latach 1903–1906 był ministrem spraw wewnętrznych[1]. Zginął w 1907 roku na bulwarze Cara Oswobodziciela w Sofii, zastrzelony przez jednego z przeciwników politycznych.

Był żonaty (żona Jekatierina Rizowa), miał czworo dzieci. Najmłodszy z jego synów, Nikoła Petkow był w 1947 przywódcą BZNS, skazanym i straconym przez władze komunistyczne.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Michał Czajka: Słownik Biograficzny XX wieku. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2004, s. 707. ISBN 83-214-1321-8.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Angeł Curakow: Encikłopedia prawitelstwata na Byłgaria. Sofia: 2005. ISBN 954-402-058-6. (bułg.).