Damian Warner – Wikipedia, wolna encyklopedia

Damian Warner
Ilustracja
Damian Warner (2017)
Data i miejsce urodzenia

4 listopada 1989
London

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada
Igrzyska olimpijskie
złoto Tokio 2020 lekkoatletyka
(dziesięciobój)
brąz Rio de Janeiro 2016 lekkoatletyka
(dziesięciobój)
Mistrzostwa świata
srebro Pekin 2015 dziesięciobój
srebro Budapeszt 2023 dziesięciobój
brąz Moskwa 2013 dziesięciobój
brąz Doha 2019 dziesięciobój
Halowe mistrzostwa świata
złoto Belgrad 2022 siedmiobój
srebro Birmingham 2018 siedmiobój

Damian Warner (ur. 4 listopada 1989 w London) – kanadyjski lekkoatleta specjalizujący się w wielobojach. Mistrz olimpijski z Tokio (2020) oraz brązowy medalista z Rio de Janeiro (2016).

Srebrny medalista mistrzostw NACAC w wielobojach z 2011. W tym samym roku zajął 18. miejsce na światowym czempionacie w Daegu. W 2012 startował na igrzyskach olimpijskich w Londynie, na których zajął 5. miejsce. Rok później zdobył brąz na światowym czempionacie w Moskwie. W 2014 zajął 7. miejsce podczas halowych mistrzostw świata w Sopocie oraz zdobył złoto na igrzyskach Wspólnoty Narodów. W 2015 podczas mistrzostw świata w Pekinie wywalczył srebro. Dwa lata później w Londynie uplasował się na piątej pozycji. Brązowy medalista mistrzostw świata w Dosze (2019). W 2021 został mistrzem olimpijskim podczas igrzysk w Tokio, bijąc wynikiem 9018 pkt. rekord olimpijski. Dwa lata później w Budapeszcie został wicemistrzem świata.

Złoty medalista mistrzostw kraju w różnych konkurencjach.

Rekordy życiowe: dziesięciobój: 9018 pkt. (5 sierpnia 2021, Tokio) 4. wynik w historii światowej lekkoatletyki; siedmiobój – 6489 pkt. (19 marca 2022, Belgrad) 4. wynik w historii światowej lekkoatletyki. Oba rezultaty są aktualnymi rekordami Kanady.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Rok Impreza Miejsce Konkurencja Lokata Wynik
2011 Mistrzostwa NACAC w wielobojach Jamajka Kingston dziesięciobój srebro 2. miejsce 7760 pkt.
Mistrzostwa świata Korea Południowa Daegu dziesięciobój 18. miejsce 7832 pkt.
2012 Igrzyska olimpijskie Wielka Brytania Londyn dziesięciobój 5. miejsce 8442 pkt.
2013 Mistrzostwa świata Rosja Moskwa dziesięciobój brąz 3. miejsce 8512 pkt.
2014 Halowe mistrzostwa świata Polska Sopot siedmiobój 7. miejsce 6129 pkt.
Igrzyska Wspólnoty Narodów Szkocja Glasgow dziesięciobój złoto 1. miejsce 8282 pkt.
2015 Igrzyska panamerykańskie Kanada Toronto dziesięciobój złoto 1. miejsce 8659 pkt.
Mistrzostwa świata Pekin dziesięciobój srebro 2. miejsce 8695 pkt.
2016 Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro dziesięciobój brąz 3. miejsce 8666 pkt.
2017 Mistrzostwa świata Wielka Brytania Londyn dziesięciobój 5. miejsce 8309 pkt.
2018 Halowe mistrzostwa świata Wielka Brytania Birmingham siedmiobój srebro 2. miejsce 6343 pkt.
Igrzyska Wspólnoty Narodów Australia Gold Coast dziesięciobój DNF
2019 Igrzyska panamerykańskie Peru Lima dziesięciobój złoto 1. miejsce 8513 pkt.
Mistrzostwa świata Katar Doha dziesięciobój brąz 3. miejsce 8529 pkt.
2021 Igrzyska olimpijskie Japonia Tokio dziesięciobój złoto 1. miejsce 9018 pkt.
2022 Halowe mistrzostwa świata Serbia Belgrad siedmiobój złoto 1. miejsce 6489 pkt.
Mistrzostwa świata Stany Zjednoczone Eugene dziesięciobój DNF
2023 Mistrzostwa świata Węgry Budapeszt dziesięciobój srebro 2. miejsce 8804 pkt.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]