Kévin Mayer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kévin Mayer

Kévin Mayer (2018)
Data i miejsce urodzenia	10 lutego 1992 Argenteuil
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja Igrzyska olimpijskie srebro Rio de Janeiro 2016 lekkoatletyka (dziesięciobój) srebro Tokio 2020 lekkoatletyka (dziesięciobój) Mistrzostwa świata złoto Londyn 2017 dziesięciobój złoto Eugene 2022 dziesięciobój Halowe mistrzostwa świata złoto Birmingham 2018 siedmiobój Mistrzostwa Europy srebro Zurych 2014 dziesięciobój Halowe mistrzostwa Europy złoto Belgrad 2017 siedmiobój złoto Toruń 2021 siedmiobój złoto Stambuł 2023 siedmiobój srebro Göteborg 2013 siedmiobój Mistrzostwa świata juniorów złoto Moncton 2010 dziesięciobój Mistrzostwa świata juniorów młodszych złoto Bressanone 2009 ośmiobój
Multimedia w Wikimedia Commons

Kévin Mayer (ur. 10 lutego 1992 w Argenteuil) – francuski lekkoatleta specjalizujący się w wielobojach.

W 2009 okazał się najlepszy w ośmioboju podczas mistrzostw świata juniorów młodszych. Rok później został mistrzem świata juniorów w dziesięcioboju^[1][2], a w 2011 został mistrzem Europy juniorów. Medalista mistrzostw Francji. W 2013 roku został halowym wicemistrzem Europy w Göteborgu oraz zajął 4. miejsce na mistrzostwach świata. Srebrny medalista mistrzostw Europy w Zurychu (2014). Wicemistrz olimpijski z Rio de Janeiro (2016) oraz halowy mistrz Europy z Belgradu (2017). W tym samym roku zdobył w Londynie złoto mistrzostw świata. W 2021 zdobył swoje drugie srebro igrzysk olimpijskich, a rok później ponownie został mistrzem świata. W 2023 w Stambule po raz trzeci został halowym mistrzem Europy.

Rekord życiowy: dziesięciobój – 9126 pkt. (16 września 2018, Talence) – rekord świata, siedmiobój (hala) – 6479 pkt. (5 marca 2017, Belgrad – halowy rekord Europy, 5. wynik w historii światowej lekkoatletyki).

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Rok	Impreza	Miejsce	Lokata	Konkurencja	Wynik
2009	Mistrzostwa świata juniorów młodszych	Bressanone	1. miejsce	ośmiobój	6478 pkt.
2010	Mistrzostwa świata juniorów	Moncton	1. miejsce	dziesięciobój jun.	7928 pkt.
2011	Mistrzostwa Europy juniorów	Tallinn	1. miejsce	dziesięciobój jun.	8124 pkt.
2012	Mistrzostwa Europy	Helsinki	–	dziesięciobój	DNF
	Igrzyska olimpijskie	Londyn	15. miejsce	dziesięciobój	7952 pkt.
2013	Halowe mistrzostwa Europy	Göteborg	2. miejsce	siedmiobój	6297 pkt.
	Superliga pucharu Europy w wielobojach	Tallinn	1. miejsce	dziesięciobój	8390 pkt.
	Mistrzostwa świata	Moskwa	4. miejsce	dziesięciobój	8446 pkt.
2014	Mistrzostwa Europy	Zurych	2. miejsce	dziesięciobój	8521 pkt.
2016	Igrzyska olimpijskie	Rio de Janeiro	2. miejsce	dziesięciobój	8834 pkt.
2017	Halowe mistrzostwa Europy	Belgrad	1. miejsce	siedmiobój	6479 pkt.
	Mistrzostwa świata	Londyn	1. miejsce	dziesięciobój	8768 pkt.
2018	Halowe mistrzostwa świata	Birmingham	1. miejsce	siedmiobój	6348 pkt.
	Mistrzostwa Europy	Berlin	–	dziesięciobój	DNF
2019	Mistrzostwa świata	Doha	–	dziesięciobój	DNF
2021	Halowe mistrzostwa Europy	Toruń	1.miejsce	siedmiobój	6392 pkt.
	Igrzyska olimpijskie	Tokio	2. miejsce	dziesięciobój	8726 pkt.
2022	Mistrzostwa świata	Eugene	1. miejsce	dziesięciobój	8816 pkt.
	Mistrzostwa Europy	Monachium	–	dziesięciobój	DNF
2023	Halowe mistrzostwa Europy	Stambuł	1. miejsce	siedmiobój	6348 pkt.
	Mistrzostwa świata	Budapeszt	–	dziesięciobój	DNF

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Kévin Mayer w bazie World Athletics (ang.). [dostęp 24 stycznia 2024].
• Kevin Mayer, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-24]  (ang.).
• Kévin Mayer Bio, Stats, and Results [online], sports-reference.com [dostęp 2017-09-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-10]  (ang.).