Bór wysokogórski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bór wysokogórski
Symbol

BWG

Tereny

górskie

Gleby

inicjalne, bielicowe

Gatunki główne

świerk IV–V bonitacji

Gatunki domieszkowe

jarząb (w krainie VIII)

Gatunki podszytowe

jarząb, porzeczka alpejska

Typ siedliskowy lasu

Bór wysokogórski typowy (BWG) – bór, występujący powyżej 1150 m n.p.m., w reglu górnym.

Próchnica wytworzona w tym regionie nazywana jest butwiną. Głównym gatunkiem jest tu świerk, domieszkowym jarzębina, w podszycie występuje porzeczka alpejska, runo stanowią np. podbiałek alpejski, wietlica alpejska, kosmatka alpejska, trzcinnik owłosiony.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]