Bór mieszany świeży – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bór mieszany świeży
Ilustracja
Bór mieszany świeży na terenie Puszczy Białowieskiej
Symbol

BMśw

Tereny

nizinne

Gleby

rdzawe, bielicowe, darniowo-bielicowe

Gatunki główne

sosna I–II bonitacji, świerk II–III bonitacji (w krainie II)

Gatunki domieszkowe

buk, dąb szypułkowy, dąb bezszypułkowy, modrzew, brzoza, jodła, lipa drobnolistna

Gatunki podszytowe

jałowiec, jarząb, leszczyna, kruszyna, trzmielina, wiciokrzew pomorski

Typ siedliskowy lasu

Bór mieszany świeży (BMśw) – typ siedliskowy lasu występujący na całym niżu, a zwłaszcza na utworach polodowcowych moreny dennej i czołowej oraz na przyległych polach sandrowych. Siedliska boru mieszanego świeżego zajmują ok. 18% całkowitej powierzchni leśnej w Polsce. Głównymi glebami tego siedliska są gleby typu darniowo-bielicowego, czyli pod względem składu mechanicznego są to piaski słabo gliniaste, piaski gliniaste, piaski świeże, głębokie i różnoziarniste. Poziom próchnicy wynosi kilka centymetrów i posiada odczyn kwaśny. W runie leśnym występują rośliny wskaźnikowe: borówka czernica, konwalia majowa, konwalijka dwulistna, malina kamionka, kłosownica leśna, orlica pospolita, tomka wonna, zaś w podszycie spotykamy: kruszynę, leszczynę, jarzębinę, trzmielinę. Dominującym gatunkiem w składzie drzewostanu jest sosna, która posiada na tym siedlisku optymalne warunki rozwoju. Gatunkami domieszkowymi są: świerk, dąb, buk, jodła, rzadziej modrzew, osika, brzoza, grab, lipa, klon.

Gatunki runa typowe różnicujące bór mieszany świeży od boru świeżego:

oraz w kwaśnych dąbrowach

Gatunki częste:

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]