Antonio Alzamendi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antonio Alzamendi
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Antonio Valentín Alzamendi Casas

Data i miejsce urodzenia

7 czerwca 1956
Durazno

Wzrost

173 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1971–1973 Wanderers Durazno
1974–1976 Policial Durazno
1976–1978 Sud América
1978–1982 Independiente 185 (75)
1982 River Plate 26 (7)
1983 Nacional
1983–1985 Tecos UAG 48 (11)
1985 Peñarol 28 (13)
1986–1988 River Plate 50 (23)
1988–1990 Logroñés 62 (15)
1990 Deportivo Mandiyú 9 (0)
1991 Racing Durazno
1993 Rampla Juniors 4 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1978–1990  Urugwaj 31 (6)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1992 Wanderers Durazno
1993 Central Durazno
1994 Santa Bernardina
1998 Central Español
1998 Cienciano
1999 Rampla Juniors
2001 El Tanque Sisley
2001 Canberra Cosmos
2002–2003 Deportivo Maldonado
2003–2004 Fénix
2005 Comunicaciones
2008 Sport Áncash
2009 Total Chalaco
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Copa América
złoto Argentyna 1987
srebro Brazylia 1989

Antonio Alzamendi Casas (7 czerwca 1956) – piłkarz urugwajski o przydomku Hormiga, napastnik. Wzrost 173 cm, waga 71 kg.

Alzamendi swoją karierę piłkarską rozpoczął 1971 roku w rodzinnym mieście Durazno, w klubie Wanderers Durazno. Następnie grał w Policial Durazno i Sud América Montevideo, skąd w 1979 przeniósł się do Argentyny, do klubu CA Independiente, w którego barwach zdążył jeszcze zagrać w styczniu w zwycięskim finale mistrzostw Argentyny Nacional roku 1978, a następnie w tym samym roku dotarł do półfinału Copa Libertadores 1979.

W 1982 został piłkarzem River Plate, któremu pomógł w dotarciu do półfinału Copa Libertadores 1982. Po roku wrócił do Urugwaju by grać w klubie Club Nacional de Football. Będąc piłkarzem Nacionalu zdobył mistrzostwo Urugwaju i zagrał w półfinale Copa Libertadores 1983 oraz znalazł się w kadrze Urugwaju na turniej Copa América 1983, gdzie Urugwaj został mistrzem Ameryki Południowej. Alzamendi jednak ani razu nie wybiegł na boisko.

W 1983 przeniósł się do Meksyku, gdzie występował w klubie UAG Tecos przez rok. Po powrocie do Urugwaju rozegrał sezon w klubie CA Peñarol, zdobywając drugi tytuł mistrza Urugwaju, a następnie kolejny raz znalazł się w Argentynie. Przez kilka lat grał w argentyńskim klubie River Plate, z którym zdobył mistrzostwo Argentyny w 1986, wygrał turniej Copa Libertadores 1986, a następnie zdobył Puchar Interkontynentalny. W 1986 roku wybrany został najlepszym piłkarzem Ameryki Południowej. Wraz z reprezentacją Urugwaju wystąpił w finałach mistrzostw świata w 1986, gdzie Urugwaj dotarł do 1/8 finału. Alzamendi zagrał w trzech meczach grupowych - z Niemcami, Danią i Szkocją. W meczu z Niemcami zdobył bramkę. W 1987 razem z klubem River Plate zdobył Copa Interamericana.

W turnieju Copa América 1987 Urugwaj obronił miano najlepszej reprezentacji Ameryki Południowej, a znaczący udział w tym sukcesie miał Alzamendi, który zdobył zwycięską bramkę w półfinałowym meczu z Argentyną. Zagrał także w finale przeciwko Chile.

W 1988 przeniósł się do Hiszpanii, do klubu CD Logroñés, którego barwy reprezentował podczas turnieju Copa América 1989. Urugwaj zdobył miano wicemistrza Ameryki Południowej, a Alzamendi zagrał we wszystkich 7 meczach - z Ekwadorem, Boliwią, Chile (zdobył bramkę), w obu meczach z Argentyną oraz z Paragwajem (zdobył bramkę) i Brazylią.

Wciąż jako gracz Logroñés wziął udział w finałach mistrzostw świata w 1990. Urugwaj dotarł do 1/8 finału, a Alzamendi zagrał w dwóch meczach grupowych z Hiszpanią i Belgią oraz w meczu 1/8 finału z Włochami.

Po mistrzostwach Alzamendi wrócił do Ameryki Południowej by grać w argentyńskim klubie Deportivo Mandiyú. W 1991 przeniósł się do Urugwaju, do klubu Rampla Juniors, a stąd do Racing Durazno, gdzie zakończył karierę.

Od 25 kwietnia 1978 do 25 czerwca 1990 Alzamendi rozegrał w reprezentacji Urugwaju 31 meczów i zdobył 6 bramek[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]