2005 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rok 2005 / MMV

stulecia: XX wiek ~ XXI wiek ~ XXII wiek
dziesięciolecia: 1970–19791980–19891990–19992000–20092010–20192020–2029
lata: 1995 « 2000 « 2001 « 2002 « 2003 « 2004 « 2005 » 2006 » 2007 » 2008 » 2009 » 2010 » 2015

Rok 2005 ogłoszono[edytuj | edytuj kod]

Wydarzenia w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Wydarzenia szczegółowo: I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII

Styczeń[edytuj | edytuj kod]

Luty[edytuj | edytuj kod]

Marzec[edytuj | edytuj kod]

Kwiecień[edytuj | edytuj kod]

Maj[edytuj | edytuj kod]

Czerwiec[edytuj | edytuj kod]

Lipiec[edytuj | edytuj kod]

Sierpień[edytuj | edytuj kod]

Wrzesień[edytuj | edytuj kod]

Październik[edytuj | edytuj kod]

Listopad[edytuj | edytuj kod]

Grudzień[edytuj | edytuj kod]

Wydarzenia na świecie[edytuj | edytuj kod]

Wydarzenia szczegółowo: I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII

Wydarzenia sportowe[edytuj | edytuj kod]

Urodzili się[edytuj | edytuj kod]

Zmarli[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Zmarli w roku 2005.

Zdarzenia astronomiczne[edytuj | edytuj kod]

Styczeń[edytuj | edytuj kod]

Luty[edytuj | edytuj kod]

Marzec[edytuj | edytuj kod]

Kwiecień[edytuj | edytuj kod]

  • 8 kwietniaobrączkowo-całkowite zaćmienie Słońca (Saros 129) widoczne nad południowym Pacyfikiem. Zaćmienie to jest przykładem najrzadziej występującego typu zaćmienia. Zaćmienie obrączkowe rozpoczęło się na Pacyfiku, trochę na południowy wschód od Nowej Zelandii. Daleko na południowym Pacyfiku zmieniło się w zaćmienie całkowite. Największe zaćmienie całkowite trwające 42 sekundy nastąpiło daleko od brzegów. Zmieniając się ponownie w zaćmienie obrączkowe, pas wszedł na ląd w Ameryce Środkowej, na granicy Kostaryki i Panamy. Natomiast zaćmienie częściowe było widoczne z dużej powierzchni Ziemi[2].
  • 22 kwietnia – maksimum roju meteorów Lirydów.
  • 24 kwietniapółcieniowe zaćmienie Księżyca

Maj[edytuj | edytuj kod]

Długość dnia rośnie od niemal piętnastu godzin do szesnastu i pół godziny (1 maja wschód Słońca o 5:05, zachód o 20:01; 31 maja wschód o 4:21, zachód o 20:46). W nocy z 5 na 6 maja przypada maksimum aktywności roju meteorów eta Akwarydów. Związane z kometą Halleya meteory wybiegają z konstelacji Wodnika.

Czerwiec[edytuj | edytuj kod]

Astronomiczne lato rozpoczyna się 21 czerwca o 8:46. Tego dnia dzień trwa szesnaście godzin i 47 minut. W południe Słońce wznosi się na wysokość 61,2 stopnia.

Lipiec[edytuj | edytuj kod]

Na początku miesiąca dzień trwa szesnaście godzin i 41 minut, pod koniec o ponad godzinę krócej. W drugiej połowie miesiąca widok nieba urozmaicają roje meteorów. Najciekawsze z nich są południowe delta Akwarydy z maksimum aktywności 28 lipca[3].

  • 5 lipca – Ziemia najdalej od Słońca; 152,102 mln km

Sierpień[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec miesiąca noc jest dłuższa od najkrótszej w roku o ponad trzy godziny. Jak co roku pojawiają się Perseidy z maksimum w nocy z 12 na 13 sierpnia[4].

Wrzesień[edytuj | edytuj kod]

Na początku miesiąca Słońce jest nad horyzontem przez 13,5 godziny, wznosząc się na wysokość ponad 45 stopni. 30 września dzień trwa jedenaście godzin i 40 minut, wysokość Słońca nad horyzontem w południe zaledwie 34,8°. 23 września o 00:23 rozpoczyna się astronomiczna jesień[5].

Październik[edytuj | edytuj kod]

Na jesiennym niebie dwa roje meteorów. Na początku miesiąca Drakonidy wybiegające z gwiazdozbioru Smoka i od 2 października do 7 listopada meteory związane z kometą Halleya wybiegające z gwiazdozbioru Oriona.

Listopad[edytuj | edytuj kod]

Noce na początku miesiąca trwają ponad 14, pod koniec 16 godzin. W połowie miesiąca od 14 do 21 listopada wpadają w ziemską atmosferę odłamki komety 55P/Tempel-Tuttle. Obserwowane z Ziemi meteory wydają się wybiegać z gwiazdozbioru Lwa. Maksimum aktywności roju Leonidów przypada na 17 listopada[7].

Grudzień[edytuj | edytuj kod]

Astronomiczna zima rozpoczyna się 21 o godzinie 19:34. Dzień ten trwał siedem godzin i 42 minuty, a Słońce wzniosło się w południe na wysokość 14 stopni nad horyzont. W wigilię Słońce zaszło o 15:27, a ciemna astronomiczna noc rozpoczęła się o 17:33[8].

Nagrody Nobla[edytuj | edytuj kod]

Święta ruchome[edytuj | edytuj kod]

Dane statystyczne[edytuj | edytuj kod]

Ludność w mln


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Martin Nowak: List of Known Mersenne Prime Numbers. Great Internet Mersenne Prime Search. [dostęp 2015-07-20]. (ang.).
  2. a b Philip S. Harrington: Zaćmienie!. Warszawa: Prószyński i S-ka, 1999, s. 134 i dalsze. ISBN 83-7255-010-7.
  3. Weronika Śliwa. lipiec. „Wiedza i Życie”. 847, s. 74, lipiec 2005. Prószyński Media Sp. z o.o.. ISSN 0137-8929. (pol.). 
  4. Weronika Śliwa. Sierpień. „Wiedza i Życie”. 848, s. 74, sierpień 2005. Prószyński Media Sp. z o.o.. ISSN 0137-8929. (pol.). 
  5. Weronika Śliwa. wrzesień. „Wiedza i Życie”. 849, s. 74, wrzesień 2005. Prószyński Media Sp. z o.o.. ISSN 0137-8929. (pol.). 
  6. Weronika Śliwa. Październik. „Wiedza i Życie”. 850, s. 72, październik 2005. Prószyński Media Sp. z o.o.. ISSN 0137-8929. (pol.). 
  7. Weronika Śliwa. „Wiedza i Życie”. 851, s. 76, listopad 2005. Prószyński Media Sp. z o.o.. ISSN 0137-8929. (pol.). 
  8. Weronika Śliwa. Grudzień. „Wiedza i Życie”. 852, s. 70, grudzień 2005. Prószyński Media Sp. z o.o.. ISSN 0137-8929. (pol.).