ساتیر - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

این مقاله دقیق، کامل و صحیح ترجمه نشده و نیازمند ترجمه به فارسی است. کل یا بخشی از این مقاله به زبانی به‌جز زبان فارسی نوشته شده‌است. اگر مقصود ارائهٔ مقاله برای مخاطبان آن زبان است، باید در نسخه‌ای از ویکی‌پدیا به همان زبان نوشته شود (فهرست ویکی‌پدیاها را ببینید). در غیر این صورت، خواهشمند است ترجمهٔ این مقاله را با توجه به متن اصلی و با رعایت سیاست ویرایش، دستور خط فارسی و برابر سازی به زبان فارسی بهبود دهید و سپس این الگو را از بالای صفحه بردارید. همچنین برای بحث‌های مرتبط، مدخل این مقاله در فهرست صفحه‌های نیازمند ترجمه به فارسی را ببینید. اگر این مقاله به زبان فارسی بازنویسی نشود، تا دو هفتهٔ دیگر نامزد حذف می‌شود و/یا به نسخهٔ زبانی مرتبط ویکی‌پدیا منتقل خواهد شد.

اساطیر یونان باستان
ساتیرها
عنوان:	ساتیر
جنسیت:	مرد
ویژگی‌ها:	شهوت و قدرت مردانگی
موضوع‌های اساطیر یونان باستان آ ا ب پ ت ج چ خ د ر ز ژ س ش ف ک گ ل م ن و ه ی

ساتیرها (به یونانی: Σάτυροι) در اسطوره‌های یونان، ارواح جنگلی با بالاتنهٔ انسانی و پایین تنهٔ بز هستند و اغلب بر روی سر خود شاخ دارند. این موجودات افسانه‌ای اغلب دارای نعوظی کنترل‌ناپذیرند و بی پایان تصور می‌شدند.

در اساطیر یونانی، یک ساتیر (به یونانی: σάτυρος، ترجمه. sátyros، تلفظ sátyros)، همچنین به عنوان سیلنوس (به یونانی: σειληνός seilēnós seːlɛːnós یک روح) است.

مراسم دیونوسوس حدوداً بین ۵۰۰ و ۴۹۰ پ. م (حدود ۲۵۰۰ سال پیش از کنون، 2500 Y.A)

یک‌نیمه اسب با نعوظ دائمی و اغراق‌آمیز. بازنمایی‌های هنری اولیه گاهی شامل پاهای اسب مانند می‌شود، اما در قرن ششم قبل از میلاد، آنها بیشتر با پاهای انسان نشان داده می‌شدند. موهایی شبیه یال، صورت‌های حیوانی و بینی‌های کشیده دارند و همیشه برهنه نشان داده می‌شوند. ساترها با ریبالد بودنشان مشخص می‌شدند و به عنوان عاشق شراب، موسیقی، رقص و زنان شناخته می‌شدند. آنها یاران خدای دیونیسوس بودند و اعتقاد بر این بود که در مناطق دورافتاده مانند جنگل‌ها، کوه‌ها و مراتع زندگی می‌کردند. آن‌ها اغلب سعی می‌کردند پوره‌ ها و زنان فانی را اغوا کنند یا اغوا می‌شدند.

فیزیک‌شناسی

در هنر باستانی و کلاسیک یونان، ساتیرها با گوش و دم اسب نشان داده می‌شوند. آنها مانند انسان‌ها بر روی دو پا راست راه می‌روند. آنها معمولاً با صورت‌های حیوانی، بینی‌های کشیده و موهای یال مانند نشان داده می‌شوند. آنها اغلب ریشو و کچل هستند. مانند دیگر ارواح طبیعت یونان، ساترها همیشه برهنه به تصویر کشیده می‌شوند. گاهی پاهای اسب نیز دارند، اما در هنر باستانی، از جمله نقاشی‌های گلدان و مجسمه‌ها، ساتیرها اغلب با پاها و پای انسان نشان داده می‌شوند.

ساتیر و نیمفها اثر ویلیام آدولف بوگئریو

اندام تناسلی ساتیرها همیشه به صورت ایستاده یا حداقل بسیار بزرگ به تصویر کشیده می‌شود. فالهای راست آنها نشان دهنده ارتباط آنها با شراب و زنان است که دو جنبه اصلی قلمرو خدای آنها دیونوسوس بودند. در برخی موارد، ساتیرها بسیار شبیه انسان و فاقد یال یا دم به تصویر کشیده می‌شوند. با گذشت زمان، این روند عمومی شد، با ساتیرها در طول تاریخ یونان، جنبه‌های ظاهر حیوانی اولیه خود را از دست دادند و به تدریج بیشتر و بیشتر انسان شدند. در متداول‌ترین تصاویر، ساتیرها در حال نوشیدن شراب، رقصیدن، نواختن فلوت، تعقیب پوره‌ ها یا همنشینی با دیونوسوس نشان داده می‌شوند. آنها همچنین اغلب در حال خودارضایی یا معاشرت با حیوانات نشان داده می‌شوند. در صحنه‌هایی از نقاشی‌های سرامیکی که ساتیرها را در حال عیاشی به تصویر می‌کشد، ساتیرهایی که در کنار ایستاده و تماشا می‌کنند اغلب در حال خودارضایی نشان داده می‌شوند.

ساتیرها همراه با سیلون‌ها جزو شرکت‌کنندگان همیشگی در مراسم دیونوسوس بودند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

• فهرست شخصیت‌ها، مکان‌ها و رویدادهای افسانه‌ای یونان باستان

منابع[ویرایش]

• ویل دورانت (۱۳۷۸)، تاریخ تمدن، یونان باستان (جلد دوم)، ترجمهٔ امیرحسین آریان‌پور و دیگران، به کوشش سرویراستار، محمود مصاحب.، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، شابک ۹۶۴-۴۴۵-۰۰۱-۹

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ساتیر موجود است.

این یک مقالهٔ خرد اساطیر یونان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.