کلوتو - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کلوتو (به یونانی: Κλωθώ) در اساطیر یونانی جوان‌ترین ایزدبانو در میان مویرای یا الهه‌های سرنوشت، در کنار خواهرانش لاخسیس و آتروپوس است، و در عین حال یکی از کهن‌ترین الهه‌ها در اساطیر یونان به‌شمار می‌رود. او دختر زئوس و تمیس است، اگرچه برخی روایات آنانکی (ضرورت) تجسم شخصیت سرنوشت، را به عنوان مادرش ذکر کردند. کلوتو قابل قیاس با نونا در اساطیر روم باستان است. کلوتو توسط دشکی وظیفه بافتن ریسمان زندگی تمام انسان‌های فانی را بر عهده داشت و همچنین او کسی بود که تصمیم می‌گرفت چه زمانی افراد متولد شوند یا از دنیا بروند، همراه با دیگر تصمیمات مهمی در زمینه‌های مشابه بر عهده‌اش بود. اندازه طول ریسمان مدت زمان زندگی فرد در طول حیاتش را تعیین می‌نمود. در گذشته‌ها اعتقاد بر این بود که این سه خواهر و هرمس، الفبا را برای مردمشان ایجاد کردند. هیچ‌کس به درستی نمی‌داند کلوتو و خواهرانش به چه میزان قدرت داشتند، اما آن‌ها اغلب از دستورهای زئوس و دیگر ایزدان نافرمانی می‌کرند.^[۱]

کلوتو و خواهرانش نقش‌های کلیدی را در افسانه‌های یونانی ایفا کردند؛ او آفرودیته را مجبور کرد با ایزدان دیگر همبستر شود، تایفون هیولا را توسط میوه‌ای سمی کشت، پلوپس را پس از اینکه توسط پدرش تانتالوس قطعه قطعه و پخته شد، به زندگی بازگرداند. آلکستیس، زنی فانی که الهه‌های سرنوشت را مست کرد و آن‌ها را فریب داد تا همسرش آدمتوس را از مرگ نجات دهند. سه خواهر فقط در ازای اینکه کسی جایگزینش شود قبول کردند، آلکستیس چون کسی را نیافت تا قربانی کند، حاضر شد به جای او بمیرد تا آدمتوس جاودانه شود.^[۲]

منابع[ویرایش]