هرکول - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

هرکول
ایزد قدرت و پهلوانان
هرکول در حال نبرد با ایچلس، که به ماری تغییر شکل داده است، ۱۸۲۴، اثر فرانسوا جوزف بوزیو. لوور ال‌ال ۳۲۵.[۱]
اقامتگاهروم باستان
نمادچماق، شیر نیمیایی، تیر و کمان
والدینژوپیتر و آلکمنه
همسریوونتاس
همتایان
همتای یونانیهراکلس
همتای اتروسکیHercle
همتای Germanicهرکول ماگوسانوس

هرکول (‎/ˈhɜːrkjʊˌlz/‎, US: ‎/-kjə-/‎) در اساطیر روم معادل نام رومی پهلوان ایزدگونه یونانی هراکلس، پسر پادشاه خدایان ژوپیتر و زنی فانی به نام آلکمنه است. در اساطیر کلاسیک، هرکول برای داشتن قدرت شگفت‌انگیز و ماجراجویی‌های گسترده خود شهرت داشت، که یک چرخه از شناخته‌شده‌ترین این ماجراها تحت اثر برجسته «دوازده‌خان هرکول» معروف است.

رومیان شمایل‌نگاری و اسطوره‌های این پهلوان یونانی را به‌منظور هنر و ادبیات خود با نام هرکول اقتباس کردند. در پیشینه هنر غرب و ادبیات متأخر و همچنین فرهنگ عامّه، هرکول بیشتر از هراکلس به عنوان نام این پهلوان مورد استفاده قرار می‌گیرد. هرکول شخصیتی چند وجهی با صفات متناقضی دارد، که از این رو به نویسندگان و هنرمندان این امکان را داد تا چگونگی نمایش وی را انتخاب کنند.[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. لوور L.L. 325.
  2. "Hercules," in The Classical Tradition (Harvard University Press, 2010), p. 426.