Birger da Suécia – Wikipédia, a enciclopédia livre

Birger
Birger da Suécia
Rei da Suécia
Reinado 1290-1318
Antecessor(a) Magno III
Sucessor(a) Magno IV
 
Nascimento 1280
Morte 31 de maio de 1321
Cônjuge Marta da Dinamarca
Descendência
  • Magno
  • Érico
  • Inês
  • Catarina
Casa Casa de Bjälbo ( PRONÚNCIA)
Pai Magno III
Mãe Edviges de Holsácia
Religião Catolicismo

Birger (128031 de maio de 1321) – também chamado Birger Magnusson ("Birger Filho de Magno") - foi o rei da Suécia de 1290 até sua sucessão em 1318, por seu sobrinho Magno IV (Magnus Eriksson).
Era o filho mais velho do rei Magno III (Magnus Ladulås). O seu reinado ficou marcado por grandes conflitos entre Birger e os seus irmãos Erik e Valdemar, que acabaram pela morte de Erik e Valdemar e pela fuga de Birger em 1318 para a Dinamarca, onde morreu em 1321. [1] [2] [3] [4]

Vida[editar | editar código-fonte]

Birger nasceu em 1280 e era filho do rei Magno III e sua esposa Edviges de Holsácia.[5][6] Seu reinado foi dominado pelas lutas com os seus dois irmãos - Érico e Valdemar;[7] enquanto queria fortalecer o seu poder real, seus irmãos queriam fortalecer seu poder local feudal.[8] Em 1306, aprisionaram Birger em Håtuna, e meteram-no numa torre do Castelo de Nicopinga durante dois anos. O episódio ficou conhecido como a Brincadeira de Håtuna.[9]

Após alguns meses, Birger conseguiu fugir, mas ficou apenas com o controle de parte do reino. Pelo acordo de 1310 de Helsimburgo, aceitava não interferir nos territórios governados por seus irmãos.[8] Todavia, em 1317, convidou-os a uma festa na sua residência - o chamado Banquete de Nicopinga, onde os prendeu, tendo eles morrido em cativeiro em 1318.[10] Uma revolta conduzida por partidários deles se alastrou pelo país, e Birger fugiu à Dinamarca. Um novo rei foi aclamado - o menino de três anos de nome Magno IV, filho do futuro Érico XII.[7]

Ver também[editar | editar código-fonte]

Referências

  1. «Birger Magnusson». Bonniers Compact Lexikon (em sueco). Estocolmo: Bonnier lexikon. 1999. p. 108. 1301 páginas. ISBN 91-632-0161-5 
  2. Lagerqvist, Lars O. (1976). «Folkungatiden (1280-1389)». Sverige och dess regenter under 1000 år (em sueco). Estocolmo: Bonnier. p. 79. 399 páginas. ISBN 91-0-075007-7 
  3. Svensson, Alex (2010). «Bjälboätten». Sveriges Regenter. Under 1000 år (em sueco). Estocolmo: Svenskt militärhistoriskt bibliotek. p. 52-52. 159 páginas. ISBN 9789185789696 
  4. Larsson, Lars-Ove (1993). «Birger Magnusson». Vem är vem i svensk historia. Från år 1000 till 1900 (em sueco). Estocolmo: Prisma. p. 14. 208 páginas. ISBN 91-518-3427-8 
  5. Larsson 1993, p. 14.
  6. Enciclopédia Norstedts 2008, p. 129.
  7. a b Enciclopédia Nacional Sueca.
  8. a b Melin 2009, p. 64-66.
  9. Enciclopédia Nacional Sueca (a).
  10. Ernby 2001, p. 436.

Bibliografia[editar | editar código-fonte]

  • «Birger Magnusson». Enciclopédia Nacional Sueca (em sueco). Gotemburgo: Universidade de Gotemburgo 
  • «Håtunaleken». Enciclopédia Nacional Sueca (em sueco). Gotemburgo: Universidade de Gotemburgo 
  • Ernby, Birgitta; Martin Gellerstam, Sven-Göran Malmgren, Per Axelsson, Thomas Fehrm (2001). «Nyköpings gästabud». Norstedts första svenska ordbok (em sueco). Estocolmo: Norstedts ordbok. 793 páginas. ISBN 91-7227-186-8 
  • Larsson, Lars-Ove (1993). «Birger Magnusson». Vem är vem i svensk historia (Quem é quem na história sueca). Från år 1000 till 1900 (em sueco). Estocolmo: Prisma. 208 páginas. ISBN 91-518-3427-8 
  • Melin, Jan; Johansson, Alf; Hedenborg, Susanna (2009). «Medeltiden». Sveriges historia. Koncentrerad uppslagsbok, fakta, årtal, kartor, tabeller (em sueco). Estocolmo: Prisma. 511 páginas. ISBN 9789151846668