Wilma Murto – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wilma Murto
Ilustracja
Wilma Murto (2023)
Data i miejsce urodzenia

11 czerwca 1998
Kuusjoki

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia
Mistrzostwa świata
brąz Budapeszt 2023 skok o tyczce
Mistrzostwa Europy
złoto Monachium 2022 skok o tyczce
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Stambuł 2023 skok o tyczce
Igrzyska europejskie
złoto Kraków 2023 skok o tyczce
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Bydgoszcz 2016 skok o tyczce
Mistrzostwa Europy juniorów
brąz Grosseto 2017 skok o tyczce

Wilma Murto (ur. 11 czerwca 1998) – fińska lekkoatletka, skoczkini o tyczce.

W 2014 odpadła w eliminacjach mistrzostw świata juniorów. Rok później przeszła eliminacje podczas mistrzostw Europy juniorów, lecz w konkursie finałowym nie zaliczyła żadnej wysokości (atakowała 3,90) i nie została sklasyfikowana.

W 2016 była siódma na mistrzostwach Europy oraz zdobyła brązowy medal mistrzostw świata juniorów[1][2]. Olimpijka z Rio de Janeiro (2016) oraz ósma zawodniczka halowych mistrzostw Europy (2017).

W 2021 była piąta na igrzyskach olimpijskich w Tokio. Rok później została w Monachium mistrzynią Europy, a w 2023 w Stambule mistrzynią Europy w hali. W tym samym roku w Budapeszcie została brązową medalistką światowego czempionatu.

Medalistka mistrzostw Finlandii i reprezentantka kraju w meczach międzypaństwowych w różnych kategoriach wiekowych (także seniorów).

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Rok Impreza Miejsce Lokata Wynik (m)
2014 Mistrzostwa świata juniorów Stany Zjednoczone Eugene el. – 25. miejsce 3,75
2015 Mistrzostwa Europy juniorów Szwecja Eskilstuna NH
2016 Mistrzostwa Europy Holandia Amsterdam 7. miejsce 4,45
Mistrzostwa świata juniorów Polska Bydgoszcz 3. miejsce 4,40
Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro el. – 24. miejsce 4,30
2017 Halowe mistrzostwa Europy Serbia Belgrad 8. miejsce 4,40
Mistrzostwa Europy juniorów Włochy Grosseto brąz 3. miejsce 4,15
2018 Mistrzostwa Europy Niemcy Berlin el. – 17. miejsce 4,35
2019 Halowe mistrzostwa Europy Wielka Brytania Glasgow el. – 18. miejsce 4,10
Młodzieżowe mistrzostwa Europy Szwecja Gävle 5. miejsce 4,20
Superliga drużynowych mistrzostw Europy Polska Bydgoszcz 8. miejsce 4,21
Mistrzostwa świata Katar Doha el. – 22. miejsce 4,35
2021 Halowe mistrzostwa Europy Polska Toruń 6. miejsce 4,55
Igrzyska olimpijskie Japonia Tokio 5. miejsce 4,50
2022 Mistrzostwa świata Stany Zjednoczone Eugene 6. miejsce 4,60
Mistrzostwa Europy Niemcy Monachium 1. miejsce 4,85
2023 Halowe mistrzostwa Europy Turcja Stambuł 1. miejsce 4,80
I dywizja drużynowych mistrzostw Europy[3] Polska Chorzów 1. miejsce[4] 4,71
Mistrzostwa świata Węgry Budapeszt 3. miejsce 4,80
2024 Halowe mistrzostwa świata Wielka Brytania Glasgow 8. miejsce 4,55

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

Zawodniczka jest posiadaczką aktualnego halowego rekordu świata juniorów (4,71 w 2016).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Report: women’s pole vault – IAAF World U20 Championships Bydgoszcz 2016. iaaf.org, 2016-07-21. [dostęp 2016-08-05]. (ang.).
  2. Mitali Suomeen: Wilma Murto hyppäsi MM-pronssia. yle.fi, 2016-07-21. [dostęp 2016-08-05]. (fiń.).
  3. Zawody były częścią igrzysk europejskich.
  4. W klasyfikacji sumarycznej biorącej pod uwagę wyniki z wszystkich dywizji zawodniczka zdobyła złoty medal igrzysk europejskich.
  5. Suomen ennätykset. tilastopaja.eu. [dostęp 2023-08-24]. (fiń.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wilma Murto, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2016-02-02] (ang.).
  • Wilma Murto, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2023-08-24] (fiń.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]