Mistrzostwa Europy w lekkoatletyce – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mistrzostwa Europy
w Lekkoatletyce

Logo European Athletics

Organizator

European Athletics

Dyscyplina

lekkoatletyka

Pierwsza edycja

Turyn 1934

2022 Monachium Rzym 2024

Pierwotnie mistrzostwa rozgrywano co 4 lata (z wyjątkiem przełomu lat 60. i 70. XX wieku)[1]. Na mocy decyzji z kwietnia 2007 od 2010 roku czempionat rozgrywany jest co dwa lata[2][3]. W programie mistrzostw rozgrywanych w roku igrzysk olimpijskich zabraknie chodu sportowego oraz biegu maratońskiego[4]. W zawodach startują reprezentacje krajów skupionych w European Athletics – w roku 2010 w Barcelonie wystartowało 50 reprezentacji[5].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1926 ówczesny prezes Węgierskiego Związku Lekkiej Atletyki Szilard Stankovits na posiedzeniu Rady Międzynarodowej Federacji Amatorskiej Lekkoatletyki (IAAF) zaproponował powołanie do życia mistrzostw Europy[6]. Sześć lat później, na Kongresie IAAF w 1932 roku, Węgier przedstawił swój projekt i przeprowadził zmiany statutu IAAF dzięki czemu przy tej organizacji powołana została Komisja Europejska IAAF[6]. Rok później, 24 września 1933 w Berlinie[7], zaakceptowano regulamin mistrzostw i przyznano organizację pierwszej ich edycji Turynowi we Włoszech[6]. W pierwszych mistrzostwach występowali wyłącznie mężczyźni. Cztery lata później pierwszy raz zorganizowano mistrzostwa dla kobiet (w Wiedniu - mężczyźni rywalizowali w Paryżu), dopiero po II wojnie światowej na mistrzostwach w 1946 w Oslo wspólnie wystartowali mężczyźni i kobiety.

W 1969 w Warszawie oddano do użytku pierwszy w Europie Środkowo-Wschodniej stadion tartanowy – obiekt Skry[8]. W związku z tym planowano zgłosić kandydaturę stolicy Polski do organizacji mistrzostw Europy w 1971, jednak ostatecznie zawody odbyły się w Helsinkach[8].

W 2007 Kongres European Athletics podjął decyzję o organizacji od 2010 mistrzostw w interwale dwuletnim[9] – pomysł rozgrywania mistrzostw Europy w roku olimpijskim jest krytykowany przez zawodników, między innymi przez Tomasza Majewskiego, dwukrotnego mistrza olimpijskiego w pchnięciu kulą.

Edycje[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Europy w 2006
Stadion w Barcelonie podczas mistrzostw w 2010 roku
Edycja Gospodarz Data Stadion Liczba
konkurencji
Najlepsza drużyna Źródła
1934 Turyn 7–9 września Stadio Mussolini 22  Niemcy
1938 Francja Paryż[a]
III Rzesza Wiedeń[b]
3–5 września
17–18 września
Stade olympique Yves-du-Manoir
Praterstadion
23
9
 Niemcy
1946 Norwegia Oslo 23–25 sierpnia Stadion Bislett 33  Szwecja
1950 Belgia Bruksela 23–27 sierpnia Stadion Króla Baudouina I 34  Wielka Brytania
1954 Szwajcaria Berno 25–29 sierpnia Stadion Neufeld 25  ZSRR
1958 Szwecja Sztokholm 19–24 sierpnia Stockholms stadion 36
1962 Belgrad 12–16 września Stadion Armii Jugosłowiańskiej 36
1966 Budapeszt 30 sierpnia–4 września Népstadion 36  NRD
1969 Ateny 16–21 września Stadion im. Jeorjosa Karaiskakisa 38
1971 Finlandia Helsinki 10–15 sierpnia Stadion olimpijski 38
1974 Włochy Rzym 1–8 września Stadio Olimpico 39
1978 Czechosłowacja Praga 29 sierpnia–3 września Stadion Evžena Rošickiego 40  ZSRR
1982 Grecja Ateny 6–12 września Stadion olimpijski 41  NRD
1986 Stuttgart 26–31 sierpnia Neckarstadion 43  ZSRR
1990 Split 27 sierpnia–1 września Poljud 43  NRD
1994 Finlandia Helsinki 9–14 sierpnia Stadion olimpijski 44  Rosja
1998 Węgry Budapeszt 18–23 sierpnia Népstadion 46  Wielka Brytania
2002 Niemcy Monachium 6–11 sierpnia Olympiastadion München 46  Rosja [10]
2006 Szwecja Göteborg 7–13 sierpnia Ullevi 47 [11]
2010 Hiszpania Barcelona 27 lipca–1 sierpnia Estadi Olímpic Lluís Companys 47  Francja [12]
2012 Finlandia Helsinki 27 czerwca–1 lipca Stadion olimpijski 42  Niemcy [4]
2014 Szwajcaria Zurych 12–17 sierpnia Letzigrund Stadion 47  Wielka Brytania [13][14]
2016 Holandia Amsterdam 6–10 lipca Stadion olimpijski 44  Polska [15]
2018 Niemcy Berlin 7–12 sierpnia Stadion olimpijski 48  Wielka Brytania [16]
2020[c] Francja Paryż 26–30 sierpnia Stade Sébastien Charléty odwołane [17][18]
2022 Niemcy Monachium 11–21 sierpnia Olympiastadion München 50  Niemcy [19]
2024 Włochy Rzym 7-12 czerwca Stadio Olimpico
2026 Wielka Brytania Birmingham 10-16 sierpnia Alexander Stadium
2028 Polska Chorzów Stadion Śląski [20]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W Paryżu startowali mężczyźni
  2. W Wiedniu startowały kobiety
  3. W kwietniu 2020 roku w związku z pandemią COVID-19 zawody zostały odwołane.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. History of the European Athletics Championships. European Athletics. [dostęp 2011-11-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-02)]. (ang.).
  2. European Athletics launches new strategy including European Championships in 2012 [online], insidethegames.com [dostęp 2011-11-09] (ang.).
  3. Janusz Rozum, Mistrzostwa Europy co dwa lata [online], pzla.pl [dostęp 2013-02-11] (pol.).
  4. a b Lekkoatletyczne ME 2012 odbędą się w Helsinkach [online], sport.interia.pl [dostęp 2011-11-09] (pol.).
  5. Barcelona 2010 set to take off with highest ever athlete participation [online], european-athletics.org [dostęp 2011-11-09] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-26] (ang.).
  6. a b c Jacek Samulski (red.): Rocznik PZLA 1965. Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1966.
  7. European Championships 1934 - 2002 [online], athletix.org [dostęp 2011-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-05] (ang.).
  8. a b Janusz Rozum, Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftam, Stefan Pietkiewicz, Tadeusz Wołejko: 90 lat polskiej lekkoatletyki 1919–2009. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2009. ISBN 978-83-902509-9-1.
  9. Janusz Rozum, Mistrzostwa Europy co dwa lata [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-11-09] (pol.).
  10. EC München GER 6 - 11 August 2002 / European Championships [online], tilastopaja.org [dostęp 2011-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-12] (ang.).
  11. EC Göteborg SWE 7 - 13 August 2006 / 19th European Championships, Ullevi Stadium [online], tilastopaja.org [dostęp 2014-12-31] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (ang.).
  12. EC Barcelona ESP 27 July – 1 August 2010. tilastopaja.org. [dostęp 2011-11-09]. (ang.).
  13. Zurich to host 2014 European Athletics Championships. European Athletics. [dostęp 2011-11-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-01)]. (ang.).
  14. EM 2014 findet in Zürich statt. leichtatletik.de. [dostęp 2011-11-08]. (niem.).
  15. Amsterdam to host 2016 European Athletics Championships [online], European Athletics [dostęp 2011-11-09] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  16. Maciej Jałoszyński, Berlin gospodarzem Mistrzostw Europy 2018 [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2013-11-02] (pol.).
  17. Paris will host the European Athletics Championships 2020 [online], european-athletics.org [dostęp 2017-04-28] (ang.).
  18. Paris 2020 European Athletics Championships cancelled [online], European Athletics [dostęp 2020-04-28] (ang.).
  19. Munich to host multi-sport European Championships in 2022 [online], european-athletics.org, 12 listopada 2019 [dostęp 2019-11-15] (ang.).
  20. Mistrzostwa Europy 2028 na Stadionie Śląskim [online], PZLA.pl [dostęp 2021-05-31] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]