Serafim II (patriarcha Konstantynopola) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Serafim II
Σεραφεὶμ Β´
Patriarcha Konstantynopola
Kraj działania

Imperium Osmańskie

Data urodzenia

1690

Data śmierci

7 grudnia 1779

Miejsce pochówku

Rejon łubieński

Patriarcha Konstantynopola
Okres sprawowania

1757–1761

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Chirotonia biskupia

przed 1757

Wybór patriarchy

22 lipca 1757

Serafim II, gr. Σεραφεὶμ Β´ (ur. w Delvinie ok 1690 roku[1], zm. 7 grudnia 1779) – ekumeniczny patriarcha Konstantynopola w latach 1757–1761.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Zanim został wybrany na patriarchę Konstantynopola był metropolitą Filipopolis. Patriarchą był od 22 lipca 1757 do 26 marca 1761 r. Po obaleniu został zesłany Górę Athos. W czasie wojny rosyjsko-tureckiej (1768–1774) namawiał grecką ludność do buntu przeciwko Turkom. W 1776 r. przeniósł się do Ukrainę, gdzie zmarł w dniu 7 grudnia 1779 r. Jest pochowany w Mgarskim Monasterze Przemienienia Pańskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Σεραφεὶμ Β, Ecumenical Patriarchate [online] [dostęp 2011-04-16] (gr.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Venance Grumel, Traité d'études byzantines, t. 1: La chronologie, Paris: Presses universitaires de France 1958, s. 439.
  • Steven Runciman, Wielki Kościół w niewoli. Studium historyczne patriarchatu konstantynopolitańskiego od czasów bezpośrednio poprzedzających jego podbój przez Turków aż do wybuchu greckiej wojny o niepodległość, przeł. Jan Stanisław Łoś, Warszawa: Pax 1973.