Parteniusz I (patriarcha Konstantynopola) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Parteniusz I
Παρθένιος Α΄
Patriarcha Konstantynopola
Kraj działania

Imperium Osmańskie

Data śmierci

8 września 1646

Patriarcha Konstantynopola
Okres sprawowania

1639–1644

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Wybór patriarchy

1639

podpis

Parteniusz I , gr. Παρθένιος Α΄ – ekumeniczny patriarcha Konstantynopola w latach 1639–1644.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1641 r. Parteniusz I zwołał synod w Konstantynopolu. Celem tego zgromadzenia była walka z niektórymi katolickimi i protestanckimi błędami doktrynalnymi, które przeniknęły do teologii prawosławnej.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Venance Grumel, Traité d'études byzantines, t. 1: La chronologie, Paris: Presses universitaires de France 1958, s. 438.
  • Steven Runciman, Wielki Kościół w niewoli. Studium historyczne patriarchatu konstantynopolitańskiego od czasów bezpośrednio poprzedzających jego podbój przez Turków aż do wybuchu greckiej wojny o niepodległość, przeł. Jan Stanisław Łoś, Warszawa: Pax 1973.