Samuel I Chaceres – Wikipedia, wolna encyklopedia

Samuel I Chaceres
Σαμουήλ
Skarlatos Chazteris
Σκαρλάτος Χαντζερής
Patriarcha Konstantynopola
ilustracja
Kraj działania

Imperium Osmańskie

Data i miejsce urodzenia

ok. 1700
Stambuł

Data śmierci

10 maja 1775

Patriarcha Konstantynopola
Okres sprawowania

1763–1768; 1773–1774

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Wybór patriarchy

24 maja 1763;
17 listopada 1773

Samuel I Chaceres, gr. Σαμουήλ, imię świeckie Skarlatos Chazteris, gr. Σκαρλάτος Χαντζερής (ur. ok. 1700 w Stambule, zm. 10 maja 1775) – ekumeniczny patriarcha Konstantynopola w latach 1763–1768 i 1773–1774.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze jego panowanie jako patriarchy trwało od 24 maja 1763 do 5 listopada 1768 r. Drugie panowanie miało miejsce od 17 listopada 1773 do 24 grudnia 1774 r. Oba panowania zostały zakończone wygnaniem na Górę Athos. Zmarł 10 maja 1775.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Venance Grumel, Traité d'études byzantines, t. 1: La chronologie, Paris: Presses universitaires de France 1958, s. 439.
  • Steven Runciman, Wielki Kościół w niewoli. Studium historyczne patriarchatu konstantynopolitańskiego od czasów bezpośrednio poprzedzających jego podbój przez Turków aż do wybuchu greckiej wojny o niepodległość, przeł. Jan Stanisław Łoś, Warszawa: Pax 1973.