Semen Altman – Wikipedia, wolna encyklopedia

Semen Altman
Семен Альтман
Pełne imię i nazwisko	Semen Josypowicz Altman
Data i miejsce urodzenia	21 kwietnia 1946 ; Czuhujiw
Wzrost	180 cm
Pozycja	bramkarz
Kariera seniorska
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1982–1988	Czornomoreć Odessa
1989–1991	Dinamo Moskwa
1991–1994	Czornomoreć Odessa
1994–1996	Korea Południowa olimpijska
1997–1999	Zimbru Kiszyniów
1999–2002	Metałurh Donieck
2003–2006	Ukraina (asystent)
2003–2007	Czornomoreć Odessa
2007	Ilicziwiec Mariupol
2008	Łucz-Energia Władywostok
2009	Metałurh Zaporoże (konsultant)
2010–2011	Ukraina (asystent)
2011–2012	Tawrija Symferopol
2019	Mołdawia
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Semen Josypowicz Altman, ukr. Семен Йосипович Альтман, ros. Семён Иосифович Альтман, Siemion Iosifowicz Altman (ur. 21 kwietnia 1946 w Czuhujewie^[1], w obwodzie charkowskim, ZSRR, obecnie Ukraina) – ukraiński piłkarz pochodzenia żydowskiego^[2], grający na pozycji bramkarza, były reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Szkoły Piłkarskiej Młodzieży w Kijowie. Pierwszy trener Mychajło Korsunski. Rozpoczął karierę piłkarską w trzecioligowej drużynie Kołhospnyk Równe. Oprócz tego bronił bramkę Wołyni Łuck, Czornomorca Odessa, Zwiezdy Tyraspol oraz Łokomotywu Chersoń. W 1975 powrócił do Zwiezdy Tyraspol, w której zakończył karierę piłkarską w wieku 34 lat.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery zawodniczej rozpoczął pracę trenerską. Od 1982 trener Czornomorca Odessa. W latach 1989–1991 trenował Dinamo Moskwa, potem wrócił do Czornomorca Odessa. W latach 1994–1996 był na stanowisku selekcjonera olimpijskiej reprezentacji Korei Południowej, a w 2003–2006 na stanowisku asystenta trenera reprezentacji Ukrainy dotarł do 1/4 finału. Trenował też kluby Zimbru Kiszyniów, Metałurh Donieck oraz Ilicziwiec Mariupol. W 2008 próbował ratować od spadku Łucz-Energię Władywostok. Od września 2009 do końca roku konsultował Metałurh Zaporoże^[3]. Od 2010 pracuje na stanowisku kierownika Komitetu narodowych reprezentacji Ukrainy oraz pomaga trenować pierwszą reprezentację^[4]. 21 kwietnia 2011 roku kiedy Ukraiński Związek Piłki Nożnej wybrał na stanowisko głównego trenera reprezentacji Ołeha Błochina, Altman zgodził się pracować w jego sztabie szkoleniowym^[5]. 9 czerwca 2011 pożegnał się z reprezentacją i został przedstawiony jako główny trener Tawrii Symferopol^[6]. Po wygaśnięciu kontraktu 31 maja 2012 trener opuścił klub^[7]. Po dłuższej przerwie, 19 lipca 2019 został powołany na selekcjonera reprezentacji Mołdawii^[8]. 28 października 2019 został zwolniony z zajmowanego stanowiska^[9].

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1970
tytuł Zasłużonego Trenera Ukraińskiej SRR: 1989
Order "Za zasługi" III klasy: 2004^[10]
Order "Za zasługi" II klasy: 2011^[11]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

S. Altman, [w:] baza Soccerway (trenerzy) [dostęp 2021-01-01] .
Semen Altman w bazie Odeski Futbol (ros.)
Semen Altman w bazie Football Facts (ros.)
Semen Altman, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2020-11-18] .

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] Одесский футбол. (ros.).

[3] Спорт - Центральный Еврейский Ресурс. Сайт русскоязычных евреев - Еврейский Футбольный Мир – 1

[4] Семен Альтман вошел в тренерский штаб запорожского "Металлурга" ᐉ UA-Футбол. (ros.)

[5] Семен Альтман: "Хотим победить в чемпионате Европы!" ᐉ UA-Футбол. (ros.)

[6] Блохин огласил свой тренерский штаб ᐉ UA-Футбол. (ros.)

[7] Семен Альтман покидает тренерский штаб сборной Украины ᐉ UA-Футбол. (ros.)

[8] Семен Альтман освобожден от занимаемой должности ᐉ UA-Футбол. (ros.)

[9] Альтман змінив Спиридона на посаді тренера збірної Молдови ᐉ UA-Футбол. (ukr.)

[10] Семен Альтман звільнений з посади головного тренера збірної Молдови ᐉ UA-Футбол. (ukr.)

[11] УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 1591/2004 - Офіційне представництво Президента України. [dostęp 2014-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)].

[12] УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 1096/2011 – Офіційне представництво Президента України. president.gov.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-28)].

[t-13] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ tymczasowo

[t-14] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f tymczasowo

[t-15] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f tymczasowo

[t-16] tymczasowo

[t-17] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f tymczasowo

[t-18] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f tymczasowo

[t-19] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f tymczasowo

[t-20] tymczasowo

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[A]

[A]

[A]

[A]

[A]

[A]

[A]

[A]