Anatolij Kuksow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Anatolij Kuksow
Анатолій Куксов
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Anatolij Jakowycz Kuksow

Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1949
Woroszyłowgrad

Data i miejsce śmierci

4 stycznia 2022
Ługańsk

Wzrost

174 cm

Pozycja

pomocnik/napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1959–1966 Trudowi Rezerwy Ługańsk
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1966–1985 Zoria Woroszyłowgrad/Ługańsk 489 (87)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1972  ZSRR 3 (0)
1972  ZSRR olimpijska 5 (0)
W sumie: 8 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1986–1990 Zoria Woroszyłowgrad (asystent)
1990–1993 Zoria Woroszyłowgrad/Ługańsk
1994 Metałurh Zaporoże
1995–1996 Azoweć Mariupol
1996–1997 Zoria Ługańsk
2001–2003 Awanhard Roweńky
2003–2004 Zoria Ługańsk (asystent)
2004–2005 Zoria-Hirnyk Ługańsk
2005–2007 Hirnyk Roweńky
2007–2008 Komunalnyk Ługańsk
2010–2013 Hirnyk Roweńky
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
brąz Monachium 1972 piłka nożna
Odznaczenia
Medal „Za pracę i zwycięstwo” (Ukraina)

Anatolij Jakowycz Kuksow, ukr. Анатолій Якович Куксов, ros. Анатолий Яковлевич Куксов, Anatolij Jakowlewicz Kuksow (ur. 21 listopada 1949 w Woroszyłowgradzie, zm. 4 stycznia 2022 w Ługańsku[1]) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika lub napastnika, reprezentant ZSRR, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Szkoły Piłkarskiej Trudowi Rezerwy Ługańsk. W 1966 rozpoczął karierę piłkarską w klubie Zoria Ługańsk, a w 1985 zakończył w nim karierę zawodową, wychodząc 489 razy na boisko w koszulce Zorii i strzelając 87 bramek[2].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

2 lipca 1972 debiutował w reprezentacji ZSRR w towarzyskim meczu z Argentyną. Łącznie rozegrał 3 mecze. W 1972 również bronił barw olimpijskiej reprezentacji, z którą zdobył brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Monachium (1972).

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery zawodniczej od 1986 pomagał trenować rodzimy klub Zoria Woroszyłowgrad. W 1990 objął stanowisko głównego trenera Zorii, z którą pracował do czerwca 1993. Potem prowadził kluby Metałurh Zaporoże i Azoweć Mariupol, po czym latem 1996 ponownie został głównym trenerem Zorii Ługańsk. W latach 2001–2003 trenował Awanhard Roweńky, a po rozwiązaniu klubu pracował w sztabie szkoleniowym Zorii jako starszy trener. Następnie trenował zespoły Zoria-Hirnyk Ługańsk, Hirnyk Roweńky i Komunalnyk Ługańsk. W 2010 ponownie objął stanowisko głównego trenera klubu Horniak Roweńky[3].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]