Nikołaj Glebow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nikołaj Glebow
Pełne imię i nazwisko

Nikołaj Jakowlewicz Glebow

Data i miejsce urodzenia

27 kwietnia?/10 maja 1909
Sankt-Petersburg

Data i miejsce śmierci

16 stycznia 1996
Moskwa

Wzrost

172 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1925–1928 Narpit Moskwa ? (?)
1928–1929 Krasnyj Łucz Moskwa ? (?)
1930–1934 Elektrozawod Moskwa ? (?)
1935–1937 Eniergija Moskwa ? (?)
1938–1939 Staliniec Moskwa ? (?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1952–1954 Torpiedo Gorki
Torpiedo Rostów nad Donem (asystent)
1956–1957 Torpiedo Stalingrad
1958–1959 Awanhard Symferopol
1960–1963 Kajrat Ałmaty
1964 Moldowa Kiszyniów
1965–1966 Wołga Gorki
1967 Spartak Riazań
1969 Krylja Sowietow Kujbyszew
1971–1972 Ararat Erywań
1973 Ałga Frunze
1975 SKA Rostów nad Donem
1977 Zwiezda Perm
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Nikołaj Jakowlewicz Glebow, ros. Николай Яковлевич Глебов (ur. 27 kwietnia?/10 maja 1909 w Petersburgu; zm. 16 stycznia 1996 w Moskwie) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

W 1925 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Narpit Moskwa. Latem 1928 został zaproszony do zespołu Krasnyj Łucz Moskwa. Na początku 1930 przeszedł do Elektrozawod Moskwa. W 1930 również w składzie reprezentacji Moskwa został zwycięzcą turnieju Związku przemysłu metalicznego. W 1935 przeniósł się do Eniergii Moskwa. W 1938 powrócił do drużyny z Elektrozawodu, który już nazywał się Staliniec Moskwa, gdzie zakończył karierę piłkarza w roku 1939.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Uczestniczył w II wojnie światowej. Po zakończeniu wojny rozpoczął pracę szkoleniowca. Od 1945 do 1947 pracował jako przewodniczący Rady Centralnej Towarzystwa Sportowego Torpiedo. Od 1952 do 1957 trenował kluby Torpiedo Gorki, Torpiedo Rostów nad Donem (asystent) i Torpiedo Stalingrad. W 1958 stał na czele Awanhardu Symferopol, którym kierował do 1959[1]. Potem prowadził kluby Kajrat Ałmaty, Moldowa Kiszyniów, Wołga Gorki, Spartak Riazań, Krylja Sowietow Kujbyszew, Ararat Erywań, Ałga Frunze, SKA Rostów nad Donem i Zwiezda Perm. Wiele lat był członkiem komisji trenerskich Federacji Futbolu ZSRR i Rosyjskiej FSRR.

16 stycznia 1996 zmarł w Moskwie w wieku 86 lat[2].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]

Ararat Erywań
  • wicemistrz ZSRR: 1971

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]