Serhij Puczkow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Serhij Puczkow
Сергій Пучков
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Serhij Wałentynowycz Puczkow

Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1962
Łutuhyne

Wzrost

182 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1979–1980 Torpedo Łuck ? (?)
1980 Czornomoreć Odessa ? (?)
1981–1983 SKA Odessa 80 (5)
1983–1989 Dnipro Dniepropetrowsk 153 (4)
1990 Czornomoreć Odessa 19 (1)
1991 Metałurh Zaporoże 29 (4)
1991–1993 Stahl Brandenburg ? (?)
1993 SG Bornim Poczdam ? (4)
1994 KAMAZ Nabierieżnyje Czełny 2 (0)
1994 Hapoel Beer Szewa ? (?)
1995 SK Mikołajów ? (?)
1996 Metałurh Mariupol ? (?)
1997 SK Mikołajów ? (?)
1997 Araz Baku ? (?)
2002–2003 Hirnyk-Sport Komsomolsk 12 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
?  ZSRR U-21 13 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1997 SK Mikołajów (grający trener)
2002–2003 Hirnyk-Sport Komsomolsk (grający asystent)
2003–2004 FK Czerkasy
2004–2005 Krystał Chersoń
2005–2008 PFK Sewastopol
2008–2010 Tawrija Symferopol
2011–2012 FK Sewastopol
2013 Sławutycz Czerkasy
2013 Metałurh Zaporoże
2014 Gandzasar Kapan
2017–2018 Hirnyk-Sport Horiszni Pławni
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Serhij Wałentynowycz Puczkow, ukr. Сергій Валентинович Пучков, ros. Сергей Валентинович Пучков, Siergiej Walentinowicz Puczkow (ur. 17 kwietnia 1962 w Łutuhyne, obwód ługański) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Szkoły Piłkarskiej w Łutuhyne (od 1972) oraz Internatu Sportowego w Woroszyłowgradzie (od 1974). Pierwszy trener W.Smirnow. Karierę piłkarską rozpoczął w 1979 w drużynie Torpedo Łuck. W 1980 przeszedł do Czornomorca Odessa, ale występował w drużynie rezerwowej, a potem poszedł do SKA Odessa, odbywając służbę wojskową. Po zwolnieniu z wojska w 1983 został piłkarzem Dnipro Dniepropetrowsk, gdzie rozegrał siedem sezonów. W 1990 powrócił do Czornomorca Odessa, a w następnym roku przeszedł do Metałurha Zaporoże. Po rozpadzie ZSRR w 1991 wyjechał do Niemiec, gdzie bronił barw miejscowych klubów Stahl Brandenburg i SG Bornim Poczdam. Następnie występował w rosyjskim klubie KAMAZ Nabierieżnyje Czełny i izraelskim Hapoel Beer Szewa. W 1995 powrócił na Ukrainę, gdzie występował w klubie SK Mikołajów i Metałurh Mariupol. Od marca do maja 1997 pełnił również funkcje trenerskie w SK Mikołajów. W 1997 kończył karierę piłkarską jako piłkarz Araz Baku. Chociaż po dłuższej przerwie powrócił do gry w sezonie 2002/03 w drugoligowym zespole Hirnyk-Sport Komsomolsk łącząc również funkcje asystenta trenera.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Występował w radzieckiej reprezentacji U-21. Był kapitanem drużyny. Rozegrał w niej 13 meczów i strzelił 1 gola[1].

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze będąc piłkarzem w 1997 trenował SK Mikołajów, a w sezonie 2002/03 pomagał trenować drugoligowy zespół Hirnyk-Sport Komsomolsk. W sezonie 2003/04 prowadził FK Czerkasy, a w następnym sezonie 2004/05 Krystał Chersoń. Od 2005 pracował na stanowisku głównego trenera PFK Sewastopol. Po udanych występach drużyny z Sewastopola 30 września 2008 został zaproszony trenować klub Premier Ligi Tawrija Symferopol[2]. Po przegranej w meczu 1/16 finału Pucharu Ukrainy z Dniprem Dniepropetrowsk 1:4 został zwolniony z zajmowanego stanowiska[3]. 18 października 2011 ponownie objął stanowisko głównego trenera FK Sewastopol[4], który prowadził do czerwca 2012[5]. 1 lutego 2013 objął stanowisko głównego trenera Sławutycza Czerkasy[6]. W czerwcu 2013 przeniósł się do Metałurha Zaporoże[7]. 28 października 2013 został zwolniony z zajmowanego stanowiska[8], a 11 marca 2014 kontrakt został oficjalnie rozwiązany[9]. W czerwcu 2014 stał na czele ormiańskiego Gandzasara Kapan[10], w którym pracował do grudnia 2014[11]. 21 grudnia 2016 został mianowany na stanowisko głównego trenera klubu Hirnyk-Sport Horiszni Pławni[12], którym kierował do 31 grudnia 2018[13].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

  • wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: 1988.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Пучков Сергей Валентинович Севастополь новости. ForPost - Cевастопольский Новостной Портал
  2. Сергей Пучков – новый главный тренер “Таврии”
  3. UA-Футбол. Официально. Сергей Пучков отстранен от руководства "Таврией"
  4. UA-Футбол. Сергей Пучков станет преемником Александра Рябоконя
  5. UA-Футбол. Олег Кононов назначен главным тренером ФК "Севастополь"
  6. Конец эпопеи. Новым главным тренером "Славутича" назначен Сергей Пучков - UA-Футбол
  7. Источник: Сергей Пучков возглавил запорожский "Металлург" - UA-Футбол
  8. СМИ: Пучков уволен из запорожского "Металлурга" - UA-Футбол
  9. Запорожский Металлург официально разорвал контракт с Пучковым - UA-Футбол
  10. Пучков официально назначен главным тренером Гадзасара - UA-Футбол
  11. Пучков и четверо украинских футболистов покинули Гандзасар - UA-Футбол
  12. Пучков очолив Гірник-Спорт - UA-Футбол
  13. Мазяр змінив Пучкова на посаді головного тренера Гірника-Спорт - UA-Футбол. (ukr.)
  14. UA-Футбол. Пучков стал Заслуженным тренером Украины

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]