Pudźa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Obrzęd przed posążkiem Śiwy Nataradźi

Pudźa (dewanagari पूजा, trl. pūjā, ang. Puja, „wielbienie, ofiara, szacunek”) – hinduistyczny obrzęd religijny, podczas którego składa się bóstwu ofiarę. Pudźa to najistotniejszy modelowy rytuał z okresu hinduizmu puranicznego[1].

W zależności od czczonego bóstwa (dewata) przedmiotem ofiary mogą być owoce, kwiaty, ghi. Zwykle podczas pudźi[2] palone są kadzidła.

Odmiany obrzędu

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaje ceremonii festiwalowych

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ibidem s. 92.
  2. Końcówka -dźi.