Pompeo Aldrovandi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pompeo Aldrovandi
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

23 września 1668
Bolonia

Data i miejsce śmierci

6 stycznia 1752
Montefiascone

Miejsce pochówku

Bazylika św. Petroniusza w Bolonii

Łaciński patriarcha Jerozolimy
Okres sprawowania

1729-1734

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

11 października 1716

Wybór patriarchy

23 marca 1729

Kreacja kardynalska

24 marca 1734
Klemens XII

Kościół tytularny

S. Eusebio

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

11 października 1716

Konsekrator

Fabrizio Paolucci

Współkonsekratorzy

Prospero Marefoschi
Agostino Nicola degl’Abbati Olivieri

Pompeo Aldrovandi (ur. 23 września 1668 w Bolonii, zm. 6 stycznia 1752 w Montefiascone) – włoski kardynał.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Bolonii. Od 1716 arcybiskup Neocezarei. Od 1717 do 1718 nuncjusz apostolski w Hiszpanii, popadł jednak w niełaskę zarówno u króla Filipa V jak i u papieża Klemensa XI. Odwołany z nuncjatury, udał się do rodzinnej Bolonii. W 1721 nowy papież Innocenty XIII zrehabilitował go i mianował dziekanem Roty Rzymskiej. 23 marca 1729 Benedykt XIII mianował go patriarchą jerozolimskim. Kolejny papież, Klemens XII, mianował go najpierw wicekamerlingiem i gubernatorem Rzymu (1733), a następnie kardynałem (24 marca 1734) i arcybiskupem Montefiascone (9 lipca 1734). Na konklawe 1740 był bliski wybrania na papieża. Benedykt XIV mianował go swoim datariuszem (1740–1743), a następnie legatem (gubernatorem) w Romanii (1743–1746).

Pompeo Aldrovandi zmarł w Montefiascone.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]