Carlo Sacconi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Carlo Sacconi
Kardynał biskup
Ilustracja
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

9 maja 1808
Montalto

Data i miejsce śmierci

25 lutego 1889
Rzym

Prefekt Świętej Kongregacji ds. Ceremonii
Okres sprawowania

28 marca 1884–25 lutego 1889

Dziekan Kolegium Kardynalskiego
Okres sprawowania

24 marca 1884–25 lutego 1889

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

27 maja 1951

Sakra biskupia

8 czerwca 1851

Kreacja kardynalska

27 września 1861
Pius IX

Kościół tytularny

biskup Ostii i Velletri

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

8 czerwca 1851

Konsekrator

Giacomo Filippo Fransoni

Współkonsekratorzy

Giuseppe Valerga
Rudesindo Salvado

Carlo Sacconi (ur. 9 maja 1808 w Montalto, zm. 25 lutego 1889 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Montalto. Od 1839 pracował w dyplomacji papieskiej. W 1851 mianowany tytularnym arcybiskupem Nicei i nuncjuszem apostolskim w Bawarii. W 1853 przeniesiony na nuncjaturę w Paryżu, gdzie pozostał przez osiem lat. W 1861 Pius IX mianował go kardynałem prezbiterem tytułu Santa Maria del Popolo. Zorganizował w Rzymie seminarium dla kleryków z Ameryki Łacińskiej i został protektorem Kolegium Latynoamerykańskiego w Rzymie. Prefekt Sygnatury Apostolskiej 1867-1877, następnie pro-datariusz Jego Świątobliwości. Uczestniczył w Soborze Watykańskim I 1869-1870. Biskup diecezji suburbikarnych Palestrina (1870-1878), Porto e Santa Rufina (1878-1884) i Ostia e Velletri (od 1884 do śmierci). Brał udział w konklawe 1878. Dziekan Św. Kolegium Kardynałów i prefekt Św. Kongregacji ds. Ceremonii od marca 1884. Zmarł w rzymskim pałacu Datarii Apostolskiej.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]