Papieska elekcja 1254 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Papieska elekcja 1254
Ilustracja
Daty i miejsce
11–12 grudnia 1254
Neapol
Główne postacie
Dziekan

Rinaldo Conti do wyboru 12 grudnia)

Prodziekan

István Báncsa (w dniu 12 grudnia)

Protoprezbiter

Jan z Toledo OCist

Protodiakon

Riccardo Annibaldi

Wybory
Liczba elektorów
• uczestnicy
• nieobecni


9
2

Wybrany papież
Zdjęcie papieża
Rinaldo Conti
Przybrane imię: Aleksander IV

Papieska elekcja 11-12 grudnia 1254 – odbyła się po śmierci Innocentego IV i zakończyła wyborem Aleksandra IV na jego następcę.

Śmierć Innocentego IV[edytuj | edytuj kod]

Innocenty IV zmarł 7 grudnia 1254 roku w Neapolu, który stał się jego stolicą kilka tygodni wcześniej, po tym, jak wykorzystując walki o schedę po cesarzu Fryderyku II bezpośrednio przyłączył Królestwo Sycylii do Państwa Kościelnego. Jednak Manfred Hohenstauf, nieślubny syn Fryderyka II, nie rezygnował ze swych roszczeń i na początku grudnia 1254 pokonał pod Foggią wojska papieskie dowodzone przez kardynała legata Guglielmo Fieschi, bratanka papieża[1].

Lista uczestników[edytuj | edytuj kod]

Święte Kolegium na początku grudnia 1254 liczyło 12 kardynałów, jednak kardynał Stefano Conti zmarł dzień po śmierci Innocentego IV. Spośród pozostałych jedenastu dziewięciu wzięło udział w elekcji[1][2]:

Wśród elektorów było pięciu Włochów, Węgier, Anglik, Hiszpan i Francuz. Dwóch z nich mianował Grzegorz IX, a pozostałych siedmiu Innocenty IV.

Nieobecni[edytuj | edytuj kod]

Dwóch kardynałów (Francuz i Włoch) z nominacji Innocentego IV:

Przebieg elekcji[edytuj | edytuj kod]

Niezwłocznie po śmierci Innocentego IV kardynałowie wysłali gońca do jego bratanka kardynała Guglielmo Fieschiego z wezwaniem do pilnego powrotu do Neapolu. Kardynałowie obecni w Neapolu chcieli jak najszybciej powrócić do Rzymu i dopiero tam przystąpić do wyboru następcy Innocentego IV. Burmistrz Neapolu Bertolino Tavernerio di Parma nakazał jednak zamknięcie bram miasta i zmusił kardynałów do przeprowadzenia elekcji na miejscu[3][1].

Kardynał Guglielmo Fieschi przybył do Neapolu 11 grudnia i po odprawieniu modlitw nad grobem wuja dołączył do pozostałych kardynałów. Elektorzy zostali zamknięci w przymusowej klauzurze w pałacu Piera della Vigna i tego samego dnia wieczorem rozpoczęli procedurę wyboru nowego papieża[3][1].

12 grudnia, a więc już drugiego dnia obrad, około godziny 9 rano, jednomyślny wybór padł na kardynała biskupa Ostia e Velletri Rinaldo Contiego, krewnego Grzegorza IX, który jednak uchodził za bardziej ugodowo nastawionego od swoich poprzedników. Elekt przybrał imię Aleksander IV[1][3].

Według kronikarza Salimbene wybór Aleksandra IV miał nastąpić w procedurze compromissum, tj. nie przez całe Święte Kolegium, lecz wydelegowaną komisję i tę wersję przyjmuje część historyków[3][1]. Jednakże przeczy temu relacja naocznego świadka Mikołaja Calviego, biografa Innocentego IV, jak również oficjalne pisma nowego papieża informujące o jego wyborze, wskazujące jednoznacznie na jednomyślny wybór przez wszystkich obecnych w Neapolu kardynałów[4].

20 grudnia 1254 nowy papież został koronowany w neapolitańskiej katedrze[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g John Paul Adams: Sede Vacante 1254. 2010. [dostęp 2015-03-26].
  2. Odnośnie do danych biograficznych kardynałów zob. Agostino Paravicini Bagliani, Cardinali di curia e „familiae” cardinalizie dal 1227 al 1254, Padwa 1972, passim. Wymieniany także wśród elektorów kardynał Gil Torres w rzeczywistości zmarł 11 listopada 1254, prawie miesiąc przed śmiercią Innocentego IV.
  3. a b c d Horace Mann: The lives of the Popes in the Middle Ages. Vol. 15. Londyn: 1929, s. 13-14.
  4. Richard Otto Zöpffel: Die Papstwahlen und die mit ihnen im nächsten Zusammenhang stehenden Ceremonien in ihrer Entwicklung vom 11. bis zum 14. Jahrhundert. Göttingen: 1870, s. 119-120.