Papieska elekcja 1187 (Grzegorz VIII) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Papieska elekcja 1187 (pierwsza)

Daty i miejsce
21 października 1187
Ferrara
Główne postacie
Dziekan	Konrad von Wittelsbach CanReg (nieobecny)
Prodziekan	Henryk de Marsiac OCist
Protoprezbiter	Alberto de Morra OPraem (do wyboru 21 października)
Protoprezbiter elektorów	Pietro de Bono CanReg (w dniu 21 października, po wyborze)
Protodiakon	Giacinto Bobone
Wybory
Liczba elektorów • uczestnicy • nieobecni	13 10
Wybrany papież
Alberto de Morra OPraem Przybrane imię: Grzegorz VIII

Papieska elekcja 21 października 1187 – papieska elekcja, która odbyła się po śmierci Urbana III i zakończyła się wyborem Grzegorza VIII.

Lista uczestników[edytuj | edytuj kod]

Urban III zmarł 20 października 1187 w Ferrarze. Na podstawie dostępnych danych najbardziej prawdopodobne wydaje się, że Święte Kolegium liczyło wówczas 23 kardynałów, z czego 13 uczestniczyło w wyborze nowego papieża^[1]:

• Henri de Marsiac OCist (nominacja kardynalska: marzec 1179) – kardynał biskup Albano
• Paolo Scolari (22 września 1179) – kardynał biskup Palestriny; archiprezbiter bazyliki liberiańskiej
• Thibaud de Vermandois OSBCluny (1184) – kardynał biskup Ostia e Velletri
• Alberto di Morra OPraem (22 grudnia 1156) – kardynał prezbiter S. Lorenzo in Lucina; protoprezbiter Świętego Kolegium Kardynałów; kanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego
• Pietro de Bono CanReg (18 grudnia 1165) – kardynał prezbiter S. Susanna
• Laborans de Panormo (22 września 1173) – kardynał prezbiter S. Maria in Trastevere
• Melior OSBVall (16 marca 1185) – kardynał prezbiter Ss. Giovanni e Paolo; kamerling Świętego Kościoła Rzymskiego
• Adelardo Cattaneo (16 marca 1185) – kardynał prezbiter S. Marcello
• Giacinto Bobone (23 grudnia 1144) – kardynał diakon S. Maria in Cosmedin; protodiakon Świętego Kolegium Kardynałów
• Graziano da Pisa (23 września 1178) – kardynał diakon Ss. Cosma e Damiani
• Ottaviano di Paoli (18 grudnia 1182) – kardynał diakon Ss. Sergio e Bacco
• Pietro Diana (16 marca 1185) – kardynał diakon S. Nicola in Carcere
• Radulf Nigellus (16 marca 1185) – kardynał diakon S. Giorgio in Velabro

Sześciu elektorów mianował Lucjusz III, pięciu Aleksander III a po jednym Adrian IV i Lucjusz II.

Nieobecni[edytuj | edytuj kod]

Dziesięciu kardynałów było nieobecnych:

• Konrad von Wittelsbach CanReg (18 grudnia 1165) – kardynał biskup Sabiny; prymas Świętego Kolegium Kardynałów; arcybiskup Moguncji i arcykanclerz Niemiec
• Giovanni Conti da Anagni (20 grudnia 1158) – kardynał prezbiter S. Marco
• Guillaume de Champagne (marzec 1179) – kardynał prezbiter S. Sabina; arcybiskup Reims; legat papieski we Francji; przewodniczący Rady Królewskiej Francji
• Ruggiero di San Severino OSB (1180) – kardynał prezbiter S. Eusebio; arcybiskup Benewentu
• Pandolfo Roberti CanReg (18 grudnia 1182) – kardynał prezbiter Ss. XII Apostoli; kanonik kapituły w Lukce
• Albino CanReg (18 grudnia 1182) – kardynał prezbiter S. Croce in Gerusalemme; wikariusz Spoleto
• Bobo (18 grudnia 1182) – kardynał diakon S. Angelo in Pescheria; legat papieski we Francji
• Soffredo CanReg (18 grudnia 1182) – kardynał diakon S. Maria in Via Lata; legat papieski we Francji
• Gerardo CanReg (18 grudnia 1182) – kardynał diakon S. Adriano; wikariusz Rzymu
• Rolando (16 marca 1185) – kardynał diakon S. Maria in Portico

Sześciu nieobecnych mianował Lucjusz III, trzech Aleksander III, a jednego Adrian IV.

Wybór Grzegorza VIII[edytuj | edytuj kod]

21 października, dzień po śmierci Urbana III, kardynałowie obecni w Ferrarze zgromadzili się by wybrać jego następcę. Rozważano trzy możliwe kandydatury: Henri de Marsiac, Paolo Scolari i Alberto di Morra. Mimo to szybko podjęto decyzję, gdyż Henri de Marsiac nie zgodził się kandydować, a Paolo Scolari ze względu na zły stan zdrowia nie zyskał poparcia. W tej sytuacji kardynałowie zagłosowali na sędziwego kanclerza Alberto di Morra, który jeszcze tego samego dnia został jednomyślnie wybrany na papieża. Elekt, mający już około 80 lat, przybrał imię Grzegorz VIII.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Ian Stuart Robinson, The Papacy, 1073-1198: Continuity and Innovation, Cambridge 1990
• Philippe Levillain, John W. O’Malley, The Papacy: An Encyclopedia, 2002, s. 653
• Werner Maleczek, Papst und Kardinalskolleg von 1191 bis 1216, Wiedeń 1984
• Klaus Ganzer, Die Entwicklung des auswärtigen Kardinalats im hohen Mittelalter, Tybinga 1963
• Johannes M. Brixius, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181, Berlin 1912

Uzupełniające źródła internetowe[edytuj | edytuj kod]

• Jaffé Philipp, Regesta pontificum Romanorum ab condita Ecclesia ad annum post Christum natum MCXCVIII, Vol.II, Lipsk 1888