Marina Mokotów – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marina Mokotów
Osiedle Warszawy
Ilustracja
Widok osiedla na północny wschód
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miasto

Warszawa

Dzielnica

Mokotów

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Marina Mokotów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Marina Mokotów”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Marina Mokotów”
Ziemia52°11′44″N 20°59′16″E/52,195556 20,987778

Marina Mokotówzamknięte osiedle w Warszawie w dzielnicy Mokotów, składające się z domów jednorodzinnych, rezydencjalnych, apartamentowców i podawane jest za przykład typowego ogrodzonego osiedla w Warszawie. Na działce wielkości 21,5 ha wybudowane w latach 2003–2006 jednostki mieszkaniowe mieszczą ok. 5000 mieszkańców. Na jego terenie znajduje się park, sztuczny staw, tereny sportowo-rekreacyjne, sklepy i punkty usługowe[1].

Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]

Osiedle położone jest w kwartale między ulicami: Żwirki i Wigury, Racławicką, Miłobędzką, Etiudy Rewolucyjnej i Woronicza na Mokotowie w odległości kilku przystanków autobusowych od Lotniska im. Fryderyka Chopina. Niedaleko znajduje się odrestaurowany XIX wieczny Fort Mokotów[2].

Architektura i urbanistyka[edytuj | edytuj kod]

W skład inwestycji, której inwestorem jest Dom Development, wchodzą zaprojektowane przez architekta Stefana Kuryłowicza i jego biuro Kuryłowicz & Associates bloki mieszkaniowe, domy jednorodzinne, budynki apartamentowe oraz o charakterze rezydencjalnym, otoczone rozległymi terenami zielonymi, które stanowią 60% wielkości działki. Wjazd główny dla mieszkańców i gości znajduje się od strony ulicy Racławickiej, gdzie mieści się budynek ochrony. Pozostałe dwa wjazdy i wyjazdy z terenu osiedla są przeznaczone wyłącznie dla mieszkańców.

Szczególną uwagę zwrócono na elementy związane ze zbiornikiem wodnym z brzegami umocnionymi granitem w metalowej siatce: pomosty, kładki, groble, przelewy. Wokół zbiornika wodnego, który poza funkcją rekreacyjno-krajobrazową odgrywa rolę zbiornika retencyjnego ze szczelnym dnem, stworzono park krajobrazowy. Spływa do niego deszczówka, a system pomp i filtrów wymusza obieg i utrzymuje wodę w czystości. Park jest otoczony zabudową mieszkaniową o zróżnicowanej formie i różnym charakterze, która posadowiona jest w sposób spójny i ustopniowany, od dużych, wielorodzinnych bloków z prześwitami (ul. Wyględowska 4, 6, 8 i 10) na zachód od zbiornika, przez prostokątną siatkę małych uliczek z kilkurodzinnymi willami miejskimi po domy jednorodzinne na wschodzie zbiornika. Czterokondygnacyjne wolnostojące wille miejskie umożliwiły wprowadzenie zieleni w głąb dalszych kwartałów mieszkalnych. Od strony północnej jest półkolisty budynek apartamentowy zaprojektowany na planie łagodnego łuku (ul. Warowna 1 i 3). Zieleń i woda w parku, zielone podwórka przy budynkach, zieleń ulic i placu oraz ogrody willi tworzą w ten sposób ciągły układ zielonych przestrzeni, zapewniający kontakt z terenem otwartym wszystkim budynkom zespołu i wpisujący się w szerszy kontekst układów zieleni w tej części miasta. W części północnej zlokalizowano budynki jednorodzinne (54 domy bliźniacze i 10 rezydencji). ZW południowo-wschodniej części mieszczą się pozostałe bloki mieszkaniowe (łącznie z tymi na wschód od jeziorka jest to 15 budynków mieszkalnych z ok. 1027 mieszkaniami. Kameralne budynki o nowoczesnej, spokojnej architekturze mają zróżnicowaną wysokość. Na elewacji i we wnętrzach wykorzystane są materiały szlachetne – laminaty drewnopodobne, kamień, włókno-cement, stal nierdzewna, szkło. Liczba pięter waha się od 4 do 8. Liczba mieszkań to 1780, o powierzchni 34–211 m². Są wśród nich mieszkania 1-, 2-, 3-, 4- i 5-pokojowe. W częściach wspólnych osiedla zaprojektowane są aleje, skwery, place miejskie, fontanna z rzeźbami, liczne elementy dekoracyjne[1][2][3][4].

Na północy osiedla znajduje się drugi teren zielony, który odtwarza dawne ukształtowanie wałów oraz fosa fortu Mokotów. Rzeźbę terenu uwydatniono dzięki oczyszczeniu terenu z samosiewek i nalotu, przez odpowiednie wytyczenie alejek i punktów widokowych wzdłuż linii umocnień. Stworzono przyjazne miejsce spotkań, zabaw i ruchu. Wzdłuż głównego ciągu komunikacyjnego powstała ścieżka zdrowia z przyrządami do ćwiczeń. Ciekawymi elementami są punkty widokowe, czy też sezonowo napełniająca się wodą fosa. Stoki pokrywa pachnąca łąka kwiatowa. Zarówno po wschodniej jak i po zachodniej stronie ul. Do Fortu kompozycja parku jest krajobrazowa, naturalna. Zieleń strefy zachodniej podkreśla reprezentacyjny charakter miejsca przez układ strzyżonych żywopłotów[4].

Infrastruktura osiedla[edytuj | edytuj kod]

Na terenie osiedla znajdują się kawiarnie, restauracje, sklepy spożywcze, apteki, punkty handlowo-usługowe, placówka pocztowa, place zabaw dla dzieci, pasaże z urządzeniami fitness, siłownia plenerowa. Osiedle jest ogrodzone i monitorowane, z ochroną całodobową. Do dyspozycji mieszkańców są komórki lokatorskie, miejsca postojowe w garażu podziemnym oraz zewnętrzne miejsca postojowe naziemne dla gości. Przez osiedle nie prowadzą drogi publiczne[2].

Tworzy Wspólnotę Mieszkaniową "Marina Mokotów" w Warszawie.

Inne informacje[edytuj | edytuj kod]

  • Osiedle często podawane jest jako przykład miejskiego getta[5]
  • Wydzielenie całego osiedla z tkanki miejskiej także inwestor Dom Development uważa dzisiaj za niewłaściwe i realizacja na Targówku będzie dostępna dla wszystkich, a zamknięte będą jedynie dziedzińce budynków[6]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Tomasz Konicz: Hohe Mauern und Wachtürme schützen Polens Oberklassse. www.heise.de 12 stycznia 2008, 2012-07-24. [dostęp 2021-12-11].
  2. a b c Marina Mokotów. korter.com.pl, 2012-07-24. [dostęp 2021-12-11].
  3. Marina Mokotów. www.apaka.com.pl, 2012-07-24. [dostęp 2021-12-11].
  4. a b OSIEDLE MARINA MOKOTÓW. www.iwaw.pl, 2018. [dostęp 2021-12-14].
  5. Marina Mokotów, ul. Racławicka 107. wyborcza.pl, 2018. [dostęp 2021-12-14].
  6. Czy kończy się epoka zamkniętych osiedli?. wawalove.wp.pl, 2013-03-26. [dostęp 2021-12-14].