Stegny (Warszawa) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stegny
Obszar MSI[1] Warszawy
Ilustracja
Ulica św. Bonifacego na Stegnach
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miasto

Warszawa

W granicach Warszawy

1 kwietnia 1916[2][3][4]

Tablice rejestracyjne

WE

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Stegny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Stegny”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Stegny”
Ziemia52°10′40″N 21°02′53″E/52,177642 21,047995
Stegny na tle Mokotowa według MSI
Fragment osiedla w latach 70.

Stegnyosiedle i obszar MSI[1] w dzielnicy Mokotów w Warszawie.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Osiedle Stegny znajduje się pomiędzy ul. Sobieskiego, ul. Idzikowskiego oraz al. Wilanowską i graniczy z osiedlami: Sadyba, Wilanów, Służew, Ksawerów i Sielce. Osiedle dzieli się na trzy części: Stegny Południe, Stegny Północ i Stegny Rożek.

W roku 1970 projekt osiedla otrzymał nagrodę Ministra Budownictwa.

Projektantami architektury byli Jadwiga Grębecka, Jan Szpakowicz i Romuald Welder. Zajmuje ono obszar 75 ha, na którym zaplanowano wzniesienie 8057 mieszkań o łącznej powierzchni użytkowej 368 385 m² i urządzeń użytkowych (szkoły, przedszkola itd.) o powierzchni 70 000 m². Projektowane metraże mieszkań to: M2 – 31,5 m², M3 – 42,2 m², M4 – 53,0 m², M5 – 63,6 m².

Budowę osiedla Stegny rozpoczęto w 1971. Stegny były pierwszym osiedlem w Warszawie o budynkach zmontowanych z prefabrykowanych elementów wielkowymiarowych, wyprodukowanych w Fabryce Domów na Służewcu. Projekt konstrukcji wykonali S. Hauler i M. Wilbik. Zastosowano elementy wielkopłytowe systemu szczecińskiego. Montaż pierwszego budynku z elementów pochodzących z Fabryki Domów na Służewcu rozpoczęto w październiku 1971[5].

Osiedle zaprojektowane zostało z wymuszonym przewiewem na osi północ-południe, co osiągnięto przez odpowiednie usytuowanie budynków i zieleń wysoką. Centrum osiedla stanowi ośrodek handlowo-usługowy otoczony 11-kondygnacyjnymi punktowcami i grupą sześciu 16-kondygnacyjnych. Pas zieleni oddziela najwyższe budynki od promieniście ustawionych grup budynków 4-kondygnacyjnych, a jego zadaniem jest stworzenie nie tylko warunków do rekreacji mieszkańców, ale i przewietrzanie osiedla (w pasie tym znalazły się przedszkola i urządzenia sportowe). Od strony zachodniej osiedle przed zimnym powietrzem osłaniają długie budynki 11-kondygnacyjne. Centrum osiedla z założenia o wielkomiejskim charakterze różni się od bardziej kameralnej zabudowy w zespołach 4- i 11-kondygnacyjnych.

W styczniu 1975 w bloku mieszkalnym przy ul. Marsylskiej 3 oddano do użytku milionowe mieszkanie spółdzielcze wybudowane w Polsce Ludowej, będące jednocześnie 150-tysięcznym mieszkaniem spółdzielczym oddanym do użytku w Warszawie[6]. Upamiętniono to tablicą umieszczoną na budynku[7].

Ważniejsze obiekty

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Obszary MSI. Dzielnica Mokotów. [w:] Zarząd Dróg Miejskich [on-line]. zdm.waw.pl. [dostęp 2020-03-16].
  2. Rozporządzenie dot. rozszerzenia warszawskiego okręgu miejskiego i wykonania planu dla zabudowania miasta Warszawy (Dziennik Rozporządzeń dla Jenerał-Gubernatorstwa Warszawskiego 1916 nr 29 poz 79)
  3. Rozporządzenie dot. ustanowienia granic miejskich Warszawy Dziennik Rozporządzeń dla Jenerał-Gubernatorstwa Warszawskiego 1917 nr 63 poz 259
  4. Jako część obszaru zniesionej gminy Wilanów
  5. Kronika wydarzeń w Warszawie 1 IX-31 XII 1971. „Kronika Warszawy”. 2 (10), s. 149, 1971. 
  6. Kronika wydarzeń w Warszawie 1 1–31 III 1975. „Kronika Warszawy”. 3 (23), s. 122-123, 1975. 
  7. Kronika wydarzeń w Warszawie 1 1–31 III 1975. „Kronika Warszawy”. 3 (23), s. 124, 1975.