Marcos Alonso Peña – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marcos Alonso Peña

Data i miejsce urodzenia	1 października 1959 Santander
Data i miejsce śmierci	9 lutego 2023 Madryt
Pozycja	pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub Real Madryt
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1977–1979 Racing Santander 51 (5) 1979–1982 Atlético Madryt 90 (10) 1982–1987 FC Barcelona 124 (28) 1987–1989 Atlético Madryt 29 (2) 1989–1990 Logroñés 8 (1) 1990–1991 Racing Santander 7 (3) W sumie: 309 (49)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1978  Hiszpania U-18 3 (0) 1979  Hiszpania U-19 1 (0) 1979  Hiszpania U-20 3 (0) 1978  Hiszpania U-21 3 (0) 1980–1982  Hiszpania U-23 2 (0) 1980  Hiszpania B 3 (0) 1981–1985  Hiszpania 22 (1) W sumie: 37 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1995–1996 Rayo Vallecano 1996–1998 Racing Santander 1998–2000 Sevilla FC 2000–2001 Atlético Madryt 2002 Real Saragossa 2005–2006 Real Valladolid 2006 Malaga 2008 Granada 74
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
ME II miejsce Francja 1984 piłka nożna

Marcos Alonso Peña (ur. 1 października 1959 w Santander, zm. 9 lutego 2023 w Madrycie^[1]) – hiszpański piłkarz, grał na pozycji pomocnika, reprezentant kraju.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Marcos urodził się w Santander w Kantabrii^[2]. Po nieudanym pobycie w akademii Realu Madryt^[2] zadebiutował w lidze w wieku 17 lat w drużynie Racing Santander, z miasta swojego pochodzenia.

Od 1979 występował w Atlético Madryt, w którym przez 3 lata strzelił 10 bramek w 90 ligowych występach^[3]. FC Barcelona zapłaciła za jego usługi w 1982 150 milionów peset^[4]. W swoim pierwszym roku strzelił sześć goli w 30 meczach w lidze, a także strzelił gola głową przeciwko Realowi Madryt w finale Pucharu Króla, który zakończył się zwycięstwem Blaugrany 2:1^[5].

Marcos był także jednym z czterech zawodników Barcelony, którzy nie wykorzystali rzutu karnego w finale Pucharu Europy 1985/86 przeciwko Steaua Bukareszt. W 1987 powrócił do Atlético Madryt, a ostatnie dwa sezony kariery piłkarskiej spędził w Logroñés i macierzystym Racing Santander, w którym w 1991 zakończył przygodę z piłką^[6].

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1977/78	Racing Santander	Hiszpania	Primera División	17	1
1978/79				34	4
1979/80	Atlético Madryt			29	1
1980/81				32	4
1981/82				29	5
1982/83	FC Barcelona			30	6
1983/84				34	12
1984/85				18	4
1985/86				16	5
1986/87				26	1
1987/88	Atlético Madryt			26	2
1988/89				3	0
1989/90	CD Logroñés			8	1
1990/91	Racing Santander		Segunda División B	7	3

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Karierę reprezentacyjną rozpoczął 25 marca 1981 w meczu przeciwko Anglii, wygranym 2:1^[7]. W 1984 został powołany przez trenera Miguela Muñoza na Mistrzostwa Europy 1984. Podczas turnieju pełnił rolę zawodnika rezerwowego.

Ostatni mecz w drużynie narodowej Marcos Alonso rozegrał 25 września 1985. Przeciwnikiem była Islandia, a spotkanie zakończyło się zwycięstwem La Furia Roja 2:1. Łącznie Marcos Alonso w latach 1981–1985 zagrał w 22 spotkaniach w barwach Hiszpanii, w których strzelił jedną bramkę^[8].

Mecze i gole w reprezentacji
#	Data	Miasto	Przeciwnik	Gol	Wynik	Rozgrywki
1.	25.03.1981	Londyn	Anglia		2:1	towarzyski
2.	15.04.1981	Walencja	Węgry		0:3	towarzyski
3.	20.06.1981	Porto	Portugalia		0:2	towarzyski
4.	23.06.1981	Meksyk	Meksyk		3:1	towarzyski
5.	28.06.1981	Caracas	Wenezuela		2:0	towarzyski
6.	02.07.1981	Bogota	Kolumbia		1:1	towarzyski
7.	05.07.1981	Santiago	Chile		1:1	towarzyski
8.	14.10.1981	Walencja	Luksemburg		3:0	towarzyski
9.	18.11.1981	Łódź	Polska		3:2	towarzyski
10.	27.10.1982	Malaga	Islandia		1:0	El. ME 1984
11.	17.11.1982	Dublin	Irlandia		3:3	El. ME 1984
12.	16.02.1983	Sewilla	Holandia		1:0	El. ME 1984
13.	27.04.1983	Saragossa	Irlandia		2:0	El. ME 1984
14.	15.05.1983	Attard	Malta		3:2	El. ME 1984
15.	05.10.1983	Paryż	Francja		1:1	towarzyski
16.	16.11.1983	Rotterdam	Holandia		1:2	El. ME 1984
17.	21.12.1983	Sewilla	Malta		12:1	El. ME 1984
18.	29.02.1984	Luksemburg	Luksemburg		1:0	towarzyski
19.	26.05.1984	Genewa	Szwajcaria		4:0	towarzyski
20.	26.05.1985	Cork	Irlandia		0:0	towarzyski
21.	12.06.1985	Reykjavík	Islandia		2:1	El. MŚ 1986
22.	25.09.1985	Sewilla	Islandia		2:1	El. MŚ 1986

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Karierę trenerską rozpoczął w 1995 w klubie Rayo Vallecano^[9]. Rok później przejął pierwszą drużynę Racing Santander.

W kolejnych latach trenował także Sevillę (1998–2000)^[10], Atlético Madryt (2000–2001), Real Saragossa (2002), Real Valladolid (2005–2006), Malagę (2006) i Granadę (2008)^[11].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Hiszpania

• Mistrzostwa Europy (1): 1984 (2. miejsce)

FC Barcelona

• Mistrzostwo Primera División (1): 1984/85
• Finał Pucharu Europy (1): 1985/86
• Puchar Króla (1): 1982/83
• Finał Pucharu Króla (2): 1983/84, 1985/86
• Superpuchar Hiszpanii (1): 1983
• Finał Superpucharu Hiszpanii (1): 1985
• Copa de la Liga (1): 1983

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Ojciec Alonso, Marcos Alonso Imaz, również był piłkarzem, który reprezentował Real Madryt w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku. Jego syn Marcos Alonso Mendoza także jest reprezentantem Hiszpanii, zawodnikiem m.in. Chelsea czy Barcelony^[12].

Alonso zmarł 9 lutego 2023 w wieku 63 lat na raka^[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Marcos Alonso Peña w bazie National Football Teams (ang.)
• Marcos Alonso, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2024-03-25] .
• Marcos Alonso Peña w bazie Eu-Football.info (ang.)