Kręgosłup człowieka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Umiejscowienie kręgosłupa w szkielecie człowieka (Vertebral column – kręgosłup, Ribsżebra, Pelviskość miedniczna)

Kręgosłup człowieka – element szkieletu człowieka rozumnego (Homo sapiens) pełniący rolę narządu podporowego, narządu ruchu i osłony rdzenia kręgowego[1][2]. Zbudowany jest z 26 kości, do których zaliczają się 24 oddzielne kręgi oraz dwie kości powstałe ze zrośnięcia kręgów: kość krzyżowa i kość guziczna[3].

Budowa kręgosłupa człowieka

Kręgosłup człowieka dzieli się na 5 odcinków:

  • szyjny (7 kręgów szyjnych, C1–C7, kolor brązowy na rysunku)
  • piersiowy (12 kręgów piersiowych, Th1–Th12, kolor niebieski na rysunku)
  • lędźwiowy (5 kręgów lędźwiowych, L1–L5, kolor żółty na rysunku)
  • krzyżowy (5 zrośniętych kręgów krzyżowych, os sacrum, kolor zielony na rysunku)
  • guziczny (4–5 zrośniętych kręgów guzicznych, coccyx, kolor fioletowy na rysunku)[1][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Praca zbiorowa: Biologia: jedność i różnorodność. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne PWN, 2008, s. 482. ISBN 978-83-7446-134-4.
  2. Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 267.
  3. a b Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 248–249.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4323-5.