Obojczyk (anatomia) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Obojczyk
clavicle, collarbone
clavicula
Ilustracja
Ilustracja
Obojczyk człowieka.
Obojczyk
Prawy obojczyk - widok z góry
Prawy obojczyk - widok z dołu

Obojczyk (ang. clavicle, collarbone, łac. clavicula) – kość długa, łącząca łopatkę i mostek. Obojczyk stanowi jedyne połączenie szkieletu kończyny górnej ze szkieletem osiowym[1].

Obojczyk jest widoczny i łatwo wyczuwalny, szczególnie przy podniesionej obręczy barkowej (np. przy maksymalnym wyciągnięciu ręki do przodu), kiedy dół nadobojczykowy jest pogłębiony, oraz u osób chudych[1].

Rozwój i budowa[edytuj | edytuj kod]

Część środkowa rozwija się na podłożu łącznotkankowym, końce na podłożu chrzęstnym[1]. Ma kształt podłużny, jest wygięty lekko w kształcie litery S[1]. Ma koniec barkowy (ang. acromial end, łac. extremitas acromialis) - boczny i koniec mostkowy (ang. sternal end, łac. extremitas sternalis) - przyśrodkowy[1]. Pomimo tego, że jest kością długą, nie posiada on jamy szpikowej lub jest ona bardzo niewielka[1].

Przyczepy mięśni i więzadeł[edytuj | edytuj kod]

Jest miejscem przyczepu ważnych mięśni: na powierzchni górnej przyśrodkowo- mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego i mięśnia piersiowego większego, a bocznie mięśnia naramiennego i czworobocznego; na powierzchni dolnej znajduje przyczep mięśnia mostkowo-gnykowego (ang. sternohyoid muscle, łac. m. sternohyoideus), bocznie do niego zlokalizowany jest wycisk więzadła żebrowo-obojczykowego (ang. impression for costoclavicular ligament, łac. impressio ligamenti costoclavicularis), stanowiący miejsce przyczepu tego więzadła, a bocznie od niego znajduje się miejsce przyczepu mięśnia podobojczykowego, a także guzek stożkowaty (ang. conoid tubercle, łac. tuberculum conoideum) i kresa czworoboczna (ang. trapezoid line, łac. linea trapezoidea), przy czym dwa ostatnie są miejscem przyczepu więzadła kruczo-obojczykowego (ang. coracoclavicular ligament, łac. ligamentum coracoclaviculare).

Aspekt kliniczny u człowieka[edytuj | edytuj kod]

Obojczyk jest kością podatną na złamania, również podczas porodu. Urazom obojczyka mogą towarzyszyć urazy tętnicy podobojczykowej lub splotu ramiennego, ze względu na ich bliski przebieg[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. T. 1: Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła. Mięśnie.. Warszawa: PZWL, 1976, s. 440.
  2. Radovan Hudak: Memorix Anatomia. Wrocław: Edra Urban&Partner, 2017, s. 42. ISBN 978-83-65373-64-9.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka T.I. Warszawa: PZWL, 1968, s. 406-409.