Udo – Wikipedia, wolna encyklopedia

Udo (łac. femur) – część kończyny miednicznej (tylnej lub dolnej) pomiędzy stawem kolanowym a biodrowym, a także człon odnóży stawonogów.

U stawonogów udo stanowi część telopoditu, odpowiadającą meropoditowi skorupiaków. Leży pomiędzy krętarzem a golenią lub pomiędzy krętarzem a rzepką (u roztoczy kolanem), ale może być poprzedzone jeszcze przedudziem[1]. Udo może także ulegać wtórnemu podziałowi na dwa człony: basifemur i telofemur[2]. Wśród owadów udo jest często najdłuższą i najsilniejszą częścią odnóża. Szczególnie silnie wykształcone jest w odnóżach skocznych, np. u prostoskrzydłych[1].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Mięśnie uda człowieka, widok z przodu
Mięśnie uda człowieka, widok z tyłu
Odnóże owada: udo oznaczone literą C
Odnóże pająka: udo oznaczone cyfrą 3


Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b R. E. Snodgrass: Principles of Insect Morphology. Cornell University Press, 1935.
  2. ↑ Zoologia: Stawonogi. T. 2, cz. 1. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 3, 357. ISBN 978-83-01-16568-0.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Udo&oldid=69293687”