Konferencja Wschodnia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dywizje i konferencje NBA

Konferencja Wschodnia – element systemu organizacji National Basketball Association, amerykańskiej zawodowej ligi koszykówki. Konferencje Wschodnia i Zachodnia grupują drużyny według orientacyjnego położenia geograficznego.

Od sezonu 20042005 konferencja dzieli się na trzy dywizje: Atlantic Division (Atlantycką), Southeast Division (Południowo-wschodnią) i Central Division (Centralną). W każdej dywizji występuje po pięć zespołów. Wcześniej były tylko dwie dywizje: Atlantycka i Centralna. Do 1970 r. liga dzieliła się na dwie dywizje.

Drużyny występujące w tej samej konferencji rozgrywają ze sobą 52 mecze w sezonie zasadniczym, pozostałe 30 z drużynami drugiej konferencji, a po sezonie spotykają się w rozgrywkach play-off. Rozstawieni w play-offach są zwycięzcy poszczególnych dywizji oraz drużyna z najlepszym bilansem zwycięstw spośród pozostałych. Jednak przewagę własnego boiska daje nie rozstawienie, ale bilans w sezonie zasadniczym. W pojedynkach fazy play-off gra się do czterech zwycięstw. Zwycięzca finałów konferencji spotykają się ze sobą w finale ligi.

Najlepsi zawodnicy obu konferencji rozgrywają corocznie między sobą towarzyski, ale bardzo prestiżowy Mecz Gwiazd.

Organizacja Konferencji Wschodniej[edytuj | edytuj kod]

Atlantic Division Southeast Division Central Division
Boston Celtics Atlanta Hawks Chicago Bulls
Brooklyn Nets Charlotte Hornets Cleveland Cavaliers
New York Knicks Miami Heat Detroit Pistons
Philadelphia 76ers Orlando Magic Indiana Pacers
Toronto Raptors Washington Wizards Milwaukee Bucks

Mistrzowie Konferencji Wschodniej[edytuj | edytuj kod]

  • pogrubienie oznacza Mistrzostwo NBA

Najwięcej tytułów mistrza Konferencji[edytuj | edytuj kod]

Byłe drużyny[edytuj | edytuj kod]

Nieistniejące

Przeniesione do Konferencji Zachodniej

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]