French
DeutschJuan Mujica – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Juan Martín Mujica | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||
| Data i miejsce śmierci | |||||||||||
| Wzrost | 176 cm | ||||||||||
| Pozycja | pomocnik, obrońca, libero | ||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||
| |||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||
| |||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Juan Martín Mujica (ur. 22 grudnia 1943 w Casa Blance, zm. 11 lutego 2016 w Montevideo) – piłkarz urugwajski, pomocnik, obrońca, libero. Wzrost 176 cm, waga 74 kg.
Był w kadrze "40" na finały mistrzostw świata w 1966 roku. Jako piłkarz klubu Club Nacional de Football wziął udział wraz z reprezentacją Urugwaju w turnieju Copa América 1967, gdzie Urugwaj zdobył mistrzostwo Ameryki Południowej. Zagrał w trzech meczach - z Wenezuelą, Paragwajem i Argentyną.
Wciąż jako gracz Nacionalu Mujica brał udział w finałach mistrzostw świata w 1970 roku, gdzie Urugwaj zdobył miano czwartej drużyny świata. Zagrał we wszystkich sześciu meczach - z Izraelem (zdobył bramkę), Włochami, Szwecją, ZSRR, Brazylią i Niemcami.
Od 18 maja 1966 do 20 czerwca 1970 Mujica rozegrał w reprezentacji Urugwaju 22 mecze i zdobył 2 bramki[1]
Wraz z Nacionalem dotarł do półfinału Copa Libertadores 1966, gdzie trzeba było uznać wyższość późniejszego triumfatora tych rozgrywek, klubu CA Peñarol. Następnie Mujica dotarł do finału Copa Libertadores 1967 i Copa Libertadores 1969 - za pierwszym razem Nacional przegrał finał z drużyną Racing Club de Avellaneda, a za drugim razem z Estudiantes La Plata. Za trzecim finałowym podejściem Nacional, a wraz z nim Mujica, wygrał turniej Copa Libertadores 1971 i jeszcze w tym samym roku klub zdobył tytuł najlepszego zespołu świata po wygraniu Pucharu Interkontynentalnego.
W latach 1966-1971, grając w Nacionalu, rozegrał w turnieju Copa Libertadores 52 mecze i zdobył 10 bramek[2]
Mujica grał także we Francji - w latach 1973-1975 w klubie Lille OSC, a następnie do 1978 w RC Lens. Uchodził za znakomitego, inteligentnie grającego piłkarza[3].
Po zakończeniu kariery piłkarskiej Mujica został trenerem. Pracował m.in. w Urugwaju. Największym sukcesem jako trenera było wygranie z klubem Nacional turnieju Copa Libertadores 1980[4] i zdobycie w tym samym roku Pucharu Interkontynentalnego. Jest drugim obok Luisa Cubilli trenerem, który wygrał Copa Libertadores i Puchar Świata jako piłkarz i jako trener[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Uruguay - Record International Players
- ↑ Players in the Copa Libertadores
- ↑ encyklopedia FUJI
- ↑ Copa Libertadores - Winning Coaches
- ↑ FIFA.com - Copa Toyota 1980. [dostęp 2008-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-20)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 8): Herosi Mundiali, Wydawnictwo GiA, Katowice 1993, ISBN 83-900227-6-3, str. 125
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- RSSSF - reprezentacja Urugwaju w finałach mistrzostw świata
- RSSSF - Urugwaj w eliminacjach do finałów mistrzostw świata
- RSSSF - Peñarol w Copa Libertadores 1960-1969
- RSSSF - Peñarol w Copa Libertadores 1970-1979
