Joanna Fiodorow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Joanna Fiodorow
Ilustracja
Joanna Fiodorow (Poznań 2021)
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1989
Augustów

Informacje klubowe
Klub

Technik Augustów (2003–2008)
LŁKS Prefbet Śniadowo Łomża (2009–2011)
AZS Poznań (od 2012[1][2])

Trener

Malwina Wojtulewicz-Sobierajska

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa świata
srebro Doha 2019 rzut młotem
Mistrzostwa Europy
brąz Zurych 2014 rzut młotem
brąz Berlin 2018 rzut młotem
Uniwersjada
srebro Gwangju 2015 rzut młotem
brąz Tajpej 2017 rzut młotem
Młodzieżowe mistrzostwa Europy
srebro Ostrawa 2011 rzut młotem

Joanna Fiodorow (ur. 4 marca 1989 w Augustowie) – polska lekkoatletka specjalizująca się w rzucie młotem.

Trzykrotna finalistka igrzysk olimpijskich (Londyn 2012, Rio de Janeiro 2016, Tokio 2020). Srebrna medalistka Mistrzostw Świata w Katarze 2019, dwukrotna brązowa medalistka mistrzostw Europy (Zurych 2014, Berlin 2018).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 2008 roku odpadła w eliminacjach podczas mistrzostw świata juniorów[3]. Czwarta zawodniczka młodzieżowych mistrzostw Europy w Kownie (2009). Wicemistrzyni Europy do lat 23 z 2011. Kilka tygodni po tym sukcesie wystartowała w finale uniwersjady oraz odpadła w eliminacjach mistrzostw świata w Daegu.

W 2012 wynikiem 72,37 zajęła 7. miejsce w finale igrzysk olimpijskich w Londynie (po dyskwalifikacji trzech innych zawodniczek, w tym zwyciężczyni konkursu Rosjanki Tatiany Łysienko).

Zdobyła brązowy medal na Mistrzostwach Europy w Zurychu w 2014 roku i srebrny medal uniwersjady w Gwangju w 2015.

Reprezentowała Polskę w drużynowych mistrzostwach Europy, pucharach Europy w rzutach lekkoatletycznych oraz meczach międzypaństwowych.

Wielokrotna medalistka mistrzostw Polski seniorów; ma w dorobku sześć srebrnych (Bydgoszcz 2011, Bielsko-Biała 2012, Toruń 2013, Szczecin 2014, Kraków 2015 i Lublin 2018) oraz trzy brązowe medale (Bielsko-Biała 2010, Bydgoszcz 2016, Białystok 2017). Stawała na najwyższym stopniu podium mistrzostw kraju w kategorii juniorów oraz młodzieżowców.

W 2015 odpadła w eliminacjach mistrzostw świata w Pekinie, rok później zajęła 9. miejsca na mistrzostwach Europy w Amsterdamie i igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro. W 2017 zajęła 6. miejsce na mistrzostwach świata w Londynie.

W 2018 roku jej indywidualnym trenerem została Malwina Sobierajska, trener klubowy młociarzy Podlasia Białystok m.in. Wojciecha Nowickiego. W tym samym roku Fiodorow zdobyła brązowy medal mistrzostw Europy w Berlinie wynikiem 74,00 m.

W 2019 osiągnęła największy sukces w swojej karierze, zdobywając wicemistrzostwo świata w katarskiej Dosze. Ustanowiła wówczas nowy rekord życiowy 76,35 i przegrała jedynie z Amerykanką DeAnną Price. W latach 2018 i 2019 stawała także na 3. stopniu podium cyklu IAAF Hammer Throw Challange.

W sierpniu 2021 roku, po zajęciu 7. miejsca na igrzyskach olimpijskich w Tokio, zawodniczka zapowiedziała, że jej ostatnim startem w karierze będzie udział w 12. Memoriale Kamili Skolimowskiej, który odbył się 5 września 2021 roku.

We wrześniu 2021 po zakończeniu kariery zawodniczej została trenerką Wojciecha Nowickiego.

Rekord życiowy: 76,35 (28 września 2019, Doha).

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Rok Impreza Miejsce Pozycja Wynik
2008 Mistrzostwa świata juniorów Polska Bydgoszcz el. – 19. miejsce 54,36
2009 Młodzieżowe mistrzostwa Europy Litwa Kowno 4. miejsce 62,49
2010 Zimowy puchar Europy w rzutach U23 Francja Arles 4. miejsce 61,55
2011 Zimowy puchar Europy w rzutach Bułgaria Sofia NM
2011 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Szwecja Sztokholm 12. miejsce 62,19
2011 Młodzieżowe mistrzostwa Europy Czechy Ostrawa 2. miejsce 70,06
2011 Uniwersjada Shenzhen 9. miejsce 63,40
2011 Mistrzostwa świata Korea Południowa Daegu el. – 21. miejsce 66,88
2012 Igrzyska olimpijskie Wielka Brytania Londyn 7. miejsce 72,37
2013 Zimowy puchar Europy w rzutach Hiszpania Castelló de la Plana 4. miejsce 68,92
2013 Igrzyska frankofońskie Francja Nicea 6. miejsce 67,53
2014 Zimowy puchar Europy w rzutach Portugalia Leiria 1. miejsce 72,70
2014 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Niemcy Brunszwik 2. miejsce 72,23
2014 Mistrzostwa Europy Szwajcaria Zurych 3. miejsce 73,67
2015 Zimowy puchar Europy w rzutach Portugalia Leiria 2. miejsce 70,90
2015 Uniwersjada Korea Południowa Gwangju 2. miejsce 69,69
2015 Mistrzostwa świata Pekin el. – 17. miejsce 68,72
2016 Mistrzostwa Europy Holandia Amsterdam 9. miejsce 69,48
2016 Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro 9. miejsce 69,87
2017 Mistrzostwa świata Wielka Brytania Londyn 6. miejsce 73,04
2017 Uniwersjada Tajpej 3. miejsce 71,33
2018 Mistrzostwa Europy Niemcy Berlin 3. miejsce 74,00
2018 IAAF Hammer Throw Challenge 3. miejsce 222,03
2019 Puchar Europy w rzutach Słowacja Šamorín 2. miejsce 73,22
2019 Superliga drużynowych mistrzostw Europy Polska Bydgoszcz 2. miejsce 72,13
2019 Mistrzostwa świata Katar Doha 2. miejsce 76,35
2019 IAAF Hammer Throw Challenge 3. miejsce 224,46
2021 Igrzyska olimpijskie Japonia Tokio 7. miejsce 73,83

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Fiodorow w Poznaniu. Ucieka nadzieja na Londyn [online], Sport.pl [dostęp 2012-01-10] (ang.).
  2. Sekcja lekkoatletyczna AZS Poznań silniejsza [online], PolskaTimes.pl [dostęp 2012-02-20] (pol.).
  3. World Junior Championships 2008. wjah.co.uk. [dostęp 2016-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]