Izaak (Andronik) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Fedir Andronik | |
Biskup worzelski | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 18 marca 1964 |
Biskup worzelski | |
Okres sprawowania | od 2016 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne | 16 lutego 1989 |
Diakonat | 16 marca 1989 |
Prezbiterat | 9 stycznia 1991 |
Nominacja biskupia | 18 października 2016 |
Chirotonia biskupia | 13 grudnia 2016 |
Data konsekracji | 13 grudnia 2016 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||
Miejsce | |||||
Konsekrator | |||||
Współkonsekratorzy | Paweł (Łebid), Antoni (Pakanycz), Jonatan (Jeleckich), Sofroniusz (Dmytruk), Pitirim (Starynski), Augustyn (Markiewicz), Agapit (Bewcyk), Mikołaj (Hroch), Pantelejmon (Łuhowy), Serafin (Demianiw), Kajs (Sadik), Longin (Żar), Klemens (Weczeria), Damian (Dawydow) | ||||
|
Izaak, imię świeckie Fedir Fyłypowycz Andronik (ur. 18 marca 1964 w Ghiliceni w rejonie Telenești w Mołdawii) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W latach 1982–1984 odbywał zasadniczą służbę wojskową. W 1988 wstąpił do ławry Peczerskiej jako posłusznik. Jego postrzyżyny mnisze miały miejsce 16 lutego 1989; przyjął podczas nich imię zakonne Izaak na cześć świętego mnicha Izaaka Pieczerskiego. 16 marca 1990 został wyświęcony na hierodiakona, zaś 9 stycznia 1991 – na hieromnicha[1].
W 1993 został mianowany przełożonym skitu filialnego Ławry – Pustelni Gołosiejewskiej, otrzymując równocześnie godność ihumena[1]. Był pierwszym przełożonym tego monasteru od czasu jego restytucji; Pustelnia Gołosiejewska została w 1926 zamknięta przez władze radzieckie[2]. W 1995 otrzymał godność archimandryty. Rok później kierowany przez niego skit otrzymał status samodzielnego klasztoru. W 2009 został nagrodzony prawem noszenia drugiego krzyża napierśnego z ozdobami[1].
18 października 2016 został nominowany na biskupa worzelskiego, wikariusza eparchii kijowskiej. Jego chirotonia biskupia odbyła się 13 grudnia tego samego roku w Pustelni Gołosiejewskiej pod przewodnictwem metropolity kijowskiego i całej Ukrainy Onufrego[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Єпископ Ворзельський Ісаакій [online], ep-isaakiy.church.ua [dostęp 2016-12-21] .
- ↑ Краткая история монастыря [online], goloseevo.com.ua [dostęp 2016-12-21] .