Diodor (Wasylczuk) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Diodor
Witalij Wasylczuk
Arcybiskup jużneński
ilustracja
Kraj działania

Ukraina

Data i miejsce urodzenia

22 lipca 1979
Odessa

Biskup jużneński
Okres sprawowania

2013–2019

Arcybiskup jużneński
Okres sprawowania

od 2019

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego

Inkardynacja

Eparchia odeska

Śluby zakonne

9 grudnia 1996

Diakonat

22 grudnia 1996

Prezbiterat

27 lutego 2000

Nominacja biskupia

25 września 2013

Chirotonia biskupia

29 września 2013

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

29 września 2013

Miejscowość

Kijów

Miejsce

Ławra Poczajowska

Konsekrator

Włodzimierz (Sabodan)

Współkonsekratorzy

Agatangel (Sawwin), Antoni (Pakanycz), Paweł (Łebid), Serafin (Demianiw), Aleksander (Drabynko), Aleksander (Nesterczuk), Hilary (Szyszkowski), Pantelejmon (Łuhowy), Jonasz (Czerepanow), Klemens (Weczeria), Warsonofiusz (Stolar)

Diodor, imię świeckie Witalij Semenowycz Wasylczuk (ur. 22 lipca 1979 w Odessie) – ukraiński biskup prawosławny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z rodziny marynarzy. W 1996 ukończył szkołę średnią nr 79 w Odessie. 12 września tego samego roku złożył śluby mnisze w riasofor w monasterze św. Pantelejmona w rodzinnym mieście. Wieczyste śluby mnisze złożył 9 grudnia 1996 przed metropolitą odeskim i izmaelskim Agatangelem, przyjmując imię zakonne Diodor na cześć św. Diodora Męczennika. Święcenia diakońskie przyjął 22 grudnia tego samego roku, zaś 27 lutego 2000 został wyświęcony na hieromnicha. Za każdym razem święceń udzielał mu metropolita Agatangel[1]. W tym samym roku ukończył naukę w seminarium duchownym w Odessie[1].

W 2002 otrzymał godność igumena. Dwa lata później metropolita Agatangel mianował go p.o. namiestnika monasteru Iwerskiej Ikony Matki Bożej w Odessie, nominację tę potwierdził w tym samym roku Święty Synod, po czym igumen Diodor otrzymał godność archimandryty[1].

W 2010 ukończył studia teologiczne na Ukraińskiej Akademii Teologicznej Świętych Cyryla i Metodego w Użhorodzie. Przez kolejny rok kontynuował naukę w Kijowskiej Akademii Duchownej[1].

25 września 2013 Święty Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa jużneńskiego, wikariusza eparchii odeskiej. Jego chirotonia biskupia odbyła się w soborze Zaśnięcia Matki Bożej na terenie ławry Peczerskiej w Kijowie 29 września 2013[1].

25 czerwca 2019 otrzymał godność arcybiskupa[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]