Barnaba (Hładun) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Barnaba
Варнава
Wasylij Andrijowycz Hładun
Василій Андрійович Гладун
Biskup nowobożański
Kraj działania

Ukraina

Data i miejsce urodzenia

19 października 1964
Hołoby

Biskup nowobożański
Okres sprawowania

od 2020

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego

Inkardynacja

Eparchia mikołajowska

Śluby zakonne

27 marca 1995

Diakonat

21 września 1993

Prezbiterat

15 lutego 1994

Nominacja biskupia

7 grudnia 2020

Chirotonia biskupia

13 grudnia 2020

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

13 grudnia 2020

Miejscowość

Kijów

Miejsce

Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w ławrze Peczerskiej

Konsekrator

Onufry (Berezowski)

Współkonsekratorzy

Paweł (Łebid), Mitrofan (Jurczuk), Antoni (Pakanycz), Pitirim (Starynski), Pantelejmon (Baszczuk), Serafin (Demianiw), Wiktor (Kocaba), Sylwester (Stojczew), Dionizy (Pyłypczuk), Marek (Andriuk)

Barnaba, imię świeckie Wasylij Andrijowycz Hładun (ur. 19 października 1964 w Hołobach) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie prawosławnej. Wykształcenie średnie zdobywał w Hołobach i w Łucku, gdzie w 1983 r. ukończył z wyróżnieniem technikum. W latach 1983–1985 odbył służbę wojskową w Czerniowcach, następnie (1986–1990) służył w milicji[1].

W 1991 r. został posłusznikiem w skicie Opieki Matki Bożej ławry Troicko-Siergijewskiej. W 1992 r. posługiwał w zarządzie eparchii chmielnickiej, a w roku następnym – w zarządzie eparchii mikołajowskiej. 21 września 1993 r. został przez biskupa mikołajowskiego i wozneseńskiego Pitirima wyświęcony na diakona i rozpoczął posługę w soborze katedralnym w Mikołajowie. 15 lutego 1994 r. z rąk tego samego hierarchy przyjął święcenia kapłańskie. 3 maja 1994 r. został proboszczem parafii Świętego Ducha w Mikołajowie. 27 marca 1995 r. złożył przed biskupem Pitirimem wieczyste śluby mnisze z imieniem Barnaba, ku czci św. Barnaby Apostoła. 16 kwietnia 1996 r. otrzymał godność ihumena. W 1998 r. ukończył seminarium duchowne w Kijowie. W 2000 r. wszedł w skład rady eparchii mikołajowskiej. 5 maja 2002 r. otrzymał godność archimandryty. W tym samym roku został dziekanem okręgu mikołajowskiego miejskiego. 17 listopada 2008 r. stanął na czele monasteru Świętych Konstantyna i Heleny w Konstantynowce. W latach 2006–2015 był deputowanym Mikołajowskiej Rady Obwodowej. W 2010 r. objął zarząd oddziału pielgrzymkowego eparchii mikołajowskiej, a w 2017 r. został członkiem komisji dyscyplinarnej tejże administratury. W 2020 r. rozpoczął studia zaoczne w Kijowskiej Akademii Duchownej[1].

Postanowieniem Świętego Synodu, wybrany 7 grudnia 2020 r. na biskupa nowobożańskiego, wikariusza eparchii mikołajowskiej. Chirotonia odbyła się 13 grudnia w soborze Zaśnięcia Matki Bożej ławry Peczerskiej, pod przewodnictwem metropolity kijowskiego i całej Ukrainy Onufrego[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]