French
DeutschHotel Chelsea – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Hotel Chelsea (1996) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres | 222 W 23rd St, Nowy Jork |
| Data otwarcia | 1905 |
Położenie na mapie Nowego Jorku  | |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych  | |
Położenie na mapie stanu Nowy Jork  | |
 40°44′39,8″N 73°59′48,1″W/40,744400 -73,996700 | |
| Strona internetowa | |
Hotel Chelsea – hotel dla artystów, muzyków i pisarzy, położony w sąsiedztwie dzielnicy Chelsea w Nowym Jorku. Budynek jest położony przy 23 ulicy pomiędzy siódmą i ósmą aleją (222 W 23rd St, New York NY 10011)[1].
Hotel przyjmuje gości, lecz najbardziej znany jest z mieszkańców, którzy – współcześnie lub dawniej – zatrzymali się w nim na dłużej. Zawsze stanowił centrum artystycznej sceny, znajduje się w nim wiele dzieł sztuki, których autorzy mieszkali w hotelu. Budynek został jako pierwszy uznany przez władze Nowego Jorku za godny konserwacji zabytek kultury.
Nieruchomość mieszcząca hotel Chelsea została zbudowana w 1883 i oddana do użytku w 1884 na użytek spółdzielni mieszkaniowej. Do 1902 był najwyższym budynkiem w mieście. W tym czasie Chelsea i ulica, przy której znajduje się hotel stanowiły centrum nowojorskiej dzielnicy teatralnej. Jednakże po kilku latach, w wyniku niestabilności warunków ekonomicznych i relokalizacji teatrów, spółdzielnia Chelsea zbankrutowała. W 1905 budynek został zakupiony i zaadaptowany na hotel.
Hotel Chelsea jest chyba najbardziej znany jako miejsce, gdzie zostało odnalezione ciało Nancy Spungen 12 października 1978, dziewczyny Sida Viciousa z Sex Pistols. Sam Sid został zresztą oskarżony o zasztyletowanie jej, lecz kilka dni przed rozprawą przedawkował heroinę i zmarł.
Znani ludzie, którzy mieszkają lub mieszkali w Hotelu Chelsea[edytuj | edytuj kod]
Pisarze i myśliciele[edytuj | edytuj kod]
Podczas swojej działalności hotel był domem dla wielu pisarzy i myślicieli takich jak Mark Twain, O. Henry, Dylan Thomas[1], Arthur C. Clarke[1], William S. Burroughs[1], Gregory Corso[1], Arthur Miller[1], Quentin Crisp, Gore Vidal, Tennessee Williams, Allen Ginsberg[1], Brendan Behan, Robert Oppenheimer, Jean-Paul Sartre i słynna feministka Simone de Beauvoir.
Aktorzy i reżyserzy[edytuj | edytuj kod]
Hotel był domem dla takich aktorów i reżyserów jak Stanley Kubrick, Miloš Forman, Lillie Langtry, Ethan Hawke, Dennis Hopper, Uma Thurman czy Jane Fonda.
Muzycy[edytuj | edytuj kod]
Historia hotelu Chelsea jest najbardziej znana z powodu muzyków, którzy w nim mieszkali. Najsłynniejsi z nich to: Leonard Cohen[1], Patti Smith[1], Virgil Thomson, Dee Dee Ramone z Ramones, Henri Chopin, John Cale, Édith Piaf, Bob Dylan[1], Janis Joplin[1], Jimi Hendrix[1], Sid Vicious[1], Ryan Adams, Jobriath, Rufus Wainwright i Anthony Kiedis. W kwietniu 2003 r. Pete Doherty i Carl Barat z The Libertines nagrali „Babyshambles” w hotelu Chelsea. Również w hotelu Chelsea przez jakiś czas zamieszkiwał Ryan Ross z zespołu Ryan Ross & The Whiskeys. Została tam napisana przez niego samego piosenka znajdująca się na debiutanckim albumie zespołu, zatytułowana numerem pokoju „708”.
Graficy i malarze[edytuj | edytuj kod]
Hotel ma wiele grafik artystów, którzy w nim mieszkali. Wśród nich są takie postaci jak: Brett Whiteley, Christo, Richard Bernstein, Robert Mapplethorpe, Frida Kahlo, Diego Rivera, Robert Crumb, Jasper Johns[1], Claes Oldenburg, Vali Myers czy Henri Cartier-Bresson.
Supergwiazdy Warhola[edytuj | edytuj kod]
Hotel Chelsea jest często kojarzony z supergwiazdami Warhola. Mieszkali w nim Viva, Ultra Violet, Holly Woodlawn, Edie Sedgwick, Andrea Feldman, Nico z the Velvet Underground, Paul America i Brigid Berlin.
Hotel Chelsea w sztuce[edytuj | edytuj kod]
Filmy[edytuj | edytuj kod]
W hotelu nakręcono:
- 1966 Chelsea Girls reż. Andy Warhol
- 1986 Sid & Nancy reż. Alex Cox
- 1997 Midnight In Chelsea reż. Mark Pellington
- 2001 Chelsea Walls reż. Ethan Hawke
- 2002 Pie in the Sky the Brigid Berlin Story
- 2005 The Interpreter
Większość odcinków serialu An American Family (PBS, 1973) sfilmowano w hotelu Chelsea, ponieważ członek rodziny Lance Loud mieszkał w nim w tym czasie.
Muzyka[edytuj | edytuj kod]
Hotel pojawia się również w wielu piosenkach, takich jak:
- „Hotel Chelsea Nights” (Ryan Adams, Love Is Hell pt. 2 i Love Is Hell)
- „Chelsea Hotel #2” (Leonard Cohen, New Skin for the Old Ceremony)
- „Sara” (Bob Dylan) (jako miejsce, w którym Dylan napisał „Sad-Eyed Lady of the Lowlands”)
- „Sex with Sun-RA” (Coil)
- „Chelsea Hotel” (Dan Bern)
- „Dear Abbey” (Kinky Friedman)
- „Chelsea Burns” i „Song to Alice” (Keren Ann)
- „Chelsea Girl” (Nico)
- „Midnight in Chelsea” (Jon Bon Jovi)
- „Ghosts” (Lisa Bastoni)
- „Chelsea Morning” (Joni Mitchell)
- „The Chelsea Hotel Oral Sex Song” (Jeffrey Lewis)
- „Third Week in the Chelsea” (Jefferson Airplane)
- „Make me wanna die” (viral version) (The Pretty Reckless)
- „Chelsea Hotel No 2” (Lana Del Rey)
- „Chelsea” (Phoebe Bridgers)
- „The Tortured Poets Department” (Taylor Swift)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- mieszkając z legendami: blog z hotelu Chelsea (ang.). legends.typepad.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-28)].