French
DeutschHiroko Nakamura – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
 | |
| Strona internetowa | |
Hiroko Nakamura (jap. 中村 紘子 Nakamura Hiroko; ur. 25 lipca 1944 w Yamanashi[1], zm. 26 lipca 2016 w Tokio[2]) – japońska pianistka; laureatka IV nagrody na VII Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1965)[3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]
Na fortepianie grała od najmłodszych lat[4]. Początkowo uczyła się w szkole muzycznej Toho Gakuen School of Music. W 1960 roku rozpoczęła studia w Konserwatorium Muzycznym w Tokio. W 1963 roku została pierwszą japońską studentką, która otrzymała stypendium na Juilliard School. Swe umiejętności doskonaliła m.in. u Zbigniewa Drzewieckiego i Nikity Magaloffa[5].
Kariera pianistyczna[edytuj | edytuj kod]
W 1960 roku zadebiutowała z orkiestrą i została solistką podczas światowego tournée Orkiestry Symfonicznej NHK. W 1961 roku wystąpiła w Festival Tokyo Metropolitan. Ponadto brała udział w kilku konkursach pianistycznych[6]:
- Ogólnokrajowy Konkurs Muzyczny w Japonii (1958) – I nagroda
- I Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Van Cliburna (1962) – z powodu choroby nie była w stanie wystąpić w finale konkursu
- Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina (1965) – IV miejsce i nagroda pozaregulaminowa Funduszu Stypendialnego im. Fryderyka Chopina dla najmłodszego finalisty Konkursu
- Międzynarodowy Konkurs Muzyczny im. Królowej Elżbiety Belgijskiej (1972) – nie dotarła do finału
Jej grę podczas Konkursu Chopinowskiego wysoko ocenił m.in. Tadeusz Kaczyński[7]. Sukces w Warszawie sprawił, że w 1966 wzięła udział w tournée Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Narodowej pod batutą Witolda Rowickiego. Występowała z wieloma słynnymi orkiestrami w wielu krajach Europy, Ameryki Północnej i Azji. W sezonie artystycznym 1999/2000 odbyła tournée po Europie i Stanach Zjednoczonych[8]. W 2000 roku grała podczas ceremonii pogrzebowej japońskiego premiera Keizō Obuchiego[9]. W całej karierze dała ponad 3 700 koncertów[4].
Była jurorem wielu konkursów pianistycznych, m.in. czterech Konkursów Chopinowskich (XII, XIII, XIV i XV), Konkursów Van Cliburna, Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. Piotra Czajkowskiego, Międzynarodowego Mistrzowskiego Konkursu Pianistycznego im. Artura Rubinsteina, a także konkursów w Lizbonie i Santanderze[8][10]. Autorka kilku książek z dziedziny muzykologii[4].
Laureatka licznych nagród i odznaczeń. W 1993 roku została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[8]. Otrzymała też złoty medal od Arthur Rubinstein International Music Society[10].
Repertuar i dyskografia[edytuj | edytuj kod]
W jej repertuarze znajdowały się dzieła Fryderyka Chopina, Roberta Schumanna, Claude’a Debussy’ego, Georga Friedricha Händla, Siergieja Prokofiewa, Ferenca Liszta, Ludwiga van Beethovena, Wolfganga Amadeusa Mozarta, Piotra Czajkowskiego i Siergieja Rachmaninowa[8].
W trakcie swojej kariery nagrała ponad 50 płyt[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Hiroko Nakamura. discogs.com. [dostęp 2016-08-26]. (ang.).
- ↑ Noted Japanese pianist Hiroko Nakamura dies. annx.asianews.network. [dostęp 2017-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-24)]. (ang.).
- ↑ Wysocki 1987 ↓, s. 88.
- ↑ a b c d Hiroko Nakamura: Biography. japanarts.co.jp. [dostęp 2016-05-07]. (ang.).
- ↑ Dybowski 2005 ↓, s. 260–262.
- ↑ Dybowski 2005 ↓, s. 260.
- ↑ Dybowski 2005 ↓, s. 260–261.
- ↑ a b c d Dybowski 2005 ↓, s. 262.
- ↑ Legendary Japanese Pianist Conducts Master Class At Yamaha Piano Salon. usa.yamaha.com. [dostęp 2017-10-21]. (ang.).
- ↑ a b Hiroko Nakamura – Biography. arims.org.il. [dostęp 2017-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-21)]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 260–262. ISBN 83-910515-1-X.
- Stefan Wysocki: Wokół Konkursów Chopinowskich. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1987. ISBN 83-212-0443-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona internetowa artystki
- Dyskografia Hiroko Nakamura w bazie MusicBrainz (ang.)