Arthur Moreira Lima – Wikipedia, wolna encyklopedia

Arthur Moreira Lima
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 lipca 1940
Rio de Janeiro

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Wydawnictwo

m.in. Polskie Nagrania „Muza”, EMI, Brilliant Classics, Azul i Sony Music Distribution.

Odznaczenia
Kawaler Orderu Zasługi Kulturalnej (Brazylia)
Strona internetowa

Arthur Moreira Lima (ur. 16 lipca 1940 w Rio de Janeiro) – brazylijski pianista, laureat wielu konkursów muzycznych, w tym II nagrody na VII Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1965)[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Na fortepianie zaczął grać w wieku siedmiu lat. W 1960 wyjechał na stypendium do Paryża, gdzie pobierał nauki m.in. u Marguerite Long. W latach 1963–1968 studiował w Konserwatorium Moskiewskim w ramach stypendium rządu ZSRR[2].

W trakcie swojej kariery wystąpił na wielu konkursach pianistycznych, gdzie zdobył liczne nagrody. W bardzo młodym wieku wygrał konkursy zorganizowane przez brazylijską orkiestrę symfoniczną (1949 i 1952) i ministerstwo kultury (1956)[3]. Później brał udział w wielu prestiżowych konkursach międzynarodowych[2]:

Wziął też udział w Międzynarodowym Konkursie im. Marguerite Long i Jacques’a Thibaud w Paryżu (1961) i Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Van Cliburna (1962), jednak nie odniósł tam większych sukcesów[2].

Występował w wielu krajach Europy, Azji i w obu Amerykach. Wielokrotnie powracał do Polski (grał m.in. na Międzynarodowym Festiwalu Chopinowskim w Dusznikach-Zdroju)[4].

W 2021 brał udział w pracach jury XVIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie[5].

Repertuar i dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Dysponuje bogatym repertuarem, w którym znajdują się utwory m.in. Fryderyka Chopina, Ferenca Liszta, Roberta Schumanna, Siergieja Rachmaninowa, Modesta Musorgskiego, Siergieja Prokofiewa, Heitora Villi-Lobosa i Astora Piazzoli[4].

Nagrał kilkadziesiąt płyt, m.in. dla wytwórni Polskie Nagrania „Muza”, EMI, Brilliant Classics, Azul i Sony Music Distribution[6][7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wysocki 1987 ↓, s. 88.
  2. a b c Dybowski 2005 ↓, s. 253.
  3. Alvaro Neder: Arthur Moreira-Lima. allmusic.com. [dostęp 2016-05-06]. (ang.).
  4. a b Dybowski 2005 ↓, s. 256.
  5. Jury Konkursu. chopin2020.pl
  6. Arthur Moreira-Lima: discography. allmusic.com. [dostęp 2016-05-06]. (ang.).
  7. Arthur Moreira-Lima: discography. discogs.com. [dostęp 2016-05-06]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 253–256. ISBN 83-910515-1-X.
  • Stefan Wysocki: Wokół Konkursów Chopinowskich. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1987. ISBN 83-212-0443-0.