Adam Harasiewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Adam Harasiewicz
Ilustracja
Podczas Grand Gala du Disque Classique
w Holandii (1963)
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1932
Chodzież

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Wydawnictwo

m.in. Philips

Adam Harasiewicz (ur. 1 lipca 1932 w Chodzieży) – polski pianista, zwycięzca V Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1955).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku 10 lat. Uczył się w Państwowej Szkole Muzycznej w Rzeszowie, a w latach 1950–1956 był studentem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie. W trakcie nauki zwyciężył w Konkursie Młodych Talentów w Rzeszowie (1947)[1].

W 1955 został drugim polskim pianistą w historii, który zwyciężył w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina[2]. Sukces na konkursie był początkiem jego międzynarodowej kariery. W kolejnych latach koncertował w Europie, Azji i Ameryce Północnej. W 1958 występował na Wystawie Światowej w Brukseli[3]. W 1960 brał udział w koncertach z okazji 150. rocznicy urodzin Fryderyka Chopina (m.in. w siedzibie ONZ)[4].

Był jurorem międzynarodowych konkursów muzycznych, m.in. sześciu Konkursów Chopinowskich w Warszawie (1995, 2000, 2005, 2010, 2015, 2021)[5][6][7], Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Ferruccio Busoniego (1984)[8], Viotti International Music Competition[9] i Międzynarodowego Konkursu Młodych Pianistów „Arthur Rubinstein in memoriam” (2014)[5].

Repertuar i dyskografia[edytuj | edytuj kod]

W jego repertuarze znajdują się głównie utwory Chopina, ale także Johannesa Brahmsa, Karola Szymanowskiego[10] i Ferenca Liszta[8]. W latach 1958–1974 nagrał większość dzieł Chopina dla wytwórni płytowej Philips, a w 2005 wszystkie mazurki Chopina dla Polskiego Radia[5]. W swoim dorobku ma też płyty wydane przez Decca Records, Brilliant Classics, Koch Discover International(inne języki) i Arcobaleno[11].

Wydana przez Agorę płyta Harasiewicza, Aszkenaziego i UgorskiegoChopin Polonezy 2, inne tańce, liryki ulotne, w 2010 roku osiągnęła status platynowej płyty[12].

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dybowski 2005 ↓, s. 193.
  2. Wysocki 1987 ↓, s. 65.
  3. Dybowski 2005 ↓, s. 194.
  4. a b Dybowski 2005 ↓, s. 195.
  5. a b c Małgorzata Kosińska: Adam Harasiewicz. culture.pl, marzec 2007 (zaktualizowane w sierpniu 2015). [dostęp 2016-04-22]. (pol.).
  6. Rozpoczął się XVII Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina. rmf24.pl, 1 października 2015. [dostęp 2016-04-22].
  7. Jury Konkursu. chopin2020.pl [dostęp 2021-10-22]
  8. a b Dybowski 2005 ↓, s. 197.
  9. Concorso Viotti | The Juries [online] [dostęp 2022-06-09] (ang.).
  10. Robert Cummings: Adam Harasiewicz – Biography. allmusic.com. [dostęp 2016-04-22].
  11. Adam Harasiewicz – Discography. allmusic.com. [dostęp 2016-04-22].
  12. Platynowe płyty CD przyznane w 2010 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-05-26].
  13. Adam Harasiewicz. rzeszow.pl. [dostęp 2016-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-28)].
  14. Adam Harasiewicz odebrał tytuł Honorowego Obywatela. chodziez.naszemiasto.pl, 22 września 2011. [dostęp 2016-04-22].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 193–197. ISBN 83-910515-1-X.
  • Stefan Wysocki: Wokół Konkursów Chopinowskich. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1987. ISBN 83-212-0443-0.